Multimedia w Wikimedia Commons 
Hasło w Wikisłowniku Kułan azjatycki[3], onager, osioł azjatycki, kułan (Equus hemionus) – ssak z rodziny koniowatych, z grupy osłów, dzikich osłów azjatyckich.
Onager często zwany jest półosłem, jednak to określenie może sugerować, że jest on krzyżówką osła z innym typem zwierzęcia, co nie jest prawdą. Jednak przy zachowaniu swojej odrębności gatunkowej ma on zarówno cechy osła, jak i konia. Najważniejszą cechą odróżniającą półosły od innych gatunków koniowatych jest długość kości dolnych odcinków kończyn, które są znacznie dłuższe niż u koni i osłów.
Wysokość w kłębie do ok. 140 cm, masa ciała 200–350 kg, sierść bułana, na brzuchu biaława, uszy krótsze niż u osłów, ogon od połowy porośnięty długimi włosami. Zamieszkuje pustynie Mongolii, Iranu, Pakistanu i Indii, w przeszłości także Syrii. Jest zagrożony wyginięciem. Ten azjatycki dziki koniowaty żywi się różnorodną roślinnością, w tym trawami i sukulentami. Samice z młodymi tworzą luźne wędrujące stada. Niedojrzałe samce zbierają się w stadach kawalerów. Poszczególne dojrzałe samce w obronie terytorium niezbędnego do rozrodu kopią i gryzą rywali.
Współcześnie żyjące:
oraz wymarły kułan syryjski[3] (Equus hemionus hemippus).
Kułan azjatycki, onager, osioł azjatycki, kułan (Equus hemionus) – ssak z rodziny koniowatych, z grupy osłów, dzikich osłów azjatyckich.
Onager często zwany jest półosłem, jednak to określenie może sugerować, że jest on krzyżówką osła z innym typem zwierzęcia, co nie jest prawdą. Jednak przy zachowaniu swojej odrębności gatunkowej ma on zarówno cechy osła, jak i konia. Najważniejszą cechą odróżniającą półosły od innych gatunków koniowatych jest długość kości dolnych odcinków kończyn, które są znacznie dłuższe niż u koni i osłów.
Wysokość w kłębie do ok. 140 cm, masa ciała 200–350 kg, sierść bułana, na brzuchu biaława, uszy krótsze niż u osłów, ogon od połowy porośnięty długimi włosami. Zamieszkuje pustynie Mongolii, Iranu, Pakistanu i Indii, w przeszłości także Syrii. Jest zagrożony wyginięciem. Ten azjatycki dziki koniowaty żywi się różnorodną roślinnością, w tym trawami i sukulentami. Samice z młodymi tworzą luźne wędrujące stada. Niedojrzałe samce zbierają się w stadach kawalerów. Poszczególne dojrzałe samce w obronie terytorium niezbędnego do rozrodu kopią i gryzą rywali.
