Smużka stokowa[2] (Sicista kluchorica) – gatunek gryzonia z rodziny skoczkowatych (Dipodidae), występujący endemicznie na północno-zachodnim Kaukazie.
Gatunek opisali naukowo w 1980 Sokołow, Kowalska i Baskiewicz. Autorzy jako miejsce typowe wskazali górny bieg Północnej Kluchory w pobliżu Przełęczy Kluchorskiej, w Karaczajo-Czerkiesji w Rosji, na wysokości 2100 m n.p.m.[4]
Smużka stokowa jest znana z niewielu stanowisk, występuje w południowo-zachodniej Rosji i w Gruzji. Jest to gatunek górski, spotykany powyżej wysokości 2100 m n.p.m., w piętrze subalpejskim Wielkiego Kaukazu[3]
Gryzoń ten prowadzi naziemny, samotny tryb życia, jest aktywna o zmroku. Żywi się nasionami i owadami. Zimą hibernuje, rozmnaża się raz w roku, latem[3].
Smużka stokowa nie jest liczna. Jej zasięg jest mniejszy niż 20 tys. km², w związku z czym obecnie jest uznawana za gatunek bliski zagrożenia. Tym niemniej nie są znane większe zagrożenia dla gatunku, a większość jego zasięgu obejmuje Teberdyński Rezerwat Biosfery. W przyszłości może zostać uznany za gatunek najmniejszej troski[3].
Smużka stokowa (Sicista kluchorica) – gatunek gryzonia z rodziny skoczkowatych (Dipodidae), występujący endemicznie na północno-zachodnim Kaukazie.
