Carabus massagetus is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1846 door Motschulsky.
Bronnen, noten en/of referenties
Carabus (Diocarabus) massagetus – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny Carabinae.
Gatunek ten został opisany w 1846 roku przez Wiktora Moczulskiego[1]. Lokalizacją typową są góry Ałtaj[2].
Ciało długości od 17 do 21 mm, czarne. Drugi, trzeci i czwarty człon czułków z nasadą rudobrązową. Szczytowa część przedplecza z grubym, rzadkim punktowaniem. Pokrywy jednolicie urzeźbione. Na ich rzeźbę składają się spłaszczone międzyrzędy, z których drugorzędowe i trzeciorzędowe często prawie nieprzerywane punktami, a czwartorzędowe dobrze rozwinięte. Po cztery międzyrzędy mieszczą się między sąsiednimi rzędami dołeczków. Barwa pokryw z reguły ciemnomosiężna z fioletowym, a rzadziej mosiężnym obrzeżeniem boków. Odnóża ciemnosmoliste, z reguły z jaśniejszymi goleniami. Edagus o krótkim i szerokim wierzchołku[3].
Biegacz ten ograniczony jest w swych preferencjach siedliskowych do górskiej tajgi. Współwystępuje często z C. loschnikovi, jest jednak bardziej kserofilny. Bywa całkiem pospolity w otwartych, suchych lasach modrzewiowych i mieszanych, modrzewiowo-brzozowych[3].
Chrząszcz palearktyczny. Zasiedla północną i środkową Mongolię oraz rosyjskie: Buriację, Ałtaj, Sajan Wschodni, Sajan Zachodni, Tuwę, obwód irkucki i Kraj Krasnojarski[1]. Jego zasięg określany jest jako obejmujący region ałtajsko-sajański oraz Cisangarię z rejonu środkowosyberyjskiego i góry Chamar-Daban z rejony transbajkalskiego[4].
Opisano dotąd trzy podgatunki tego biegacza[2]:
Carabus (Diocarabus) massagetus – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny Carabinae.
