Ascaris suum (svinets spolorm) er en art i slægten spolorm, der findes i tyndtarmen i svin. Ascaris suum er en endoparasit, som angriber svin og mennesker. Hvert år smittes i Danmark ca. 1000 børn med Ascaris suum, man har kortlagt, at denne smitte stammer fra svineafføring. [1] Man mener, at 1,4 milliarder mennesker i verden er inficeret med spolormen Ascaris lumbricoides, og at der er hele befolkningsgrupper i Afrika, Asien og Sydamerika, der er inficeret. Udbredelsen varierer meget alt efter geografisk placering og hygiejne.
Hunspolormen kan blive op til 40 cm lang. Hannen er mindre, den bliver kun op til 25 cm lang. Deres tykkelse er 4-6 mm. Forenden kendetegnes ved 3 læber, som omgiver munden. Hannens bagende er derudover ventralt oprullet til en slags krog.
Ascaris suum's epidermis udskiller kutikula, som er flerlaget, strækbar og spændstig. Kutikulaen gør den modstandsdygtig over for værtens fordøjelsesvæsker. Til gengæld er kutikulaen permeabel over for vand, ilt og CO2. Ascaris suum kan binde den ringe mængde ilt, som findes i tarmen vha. det hæmoglobin, som findes i kropsvæsken. Derudover supplerer den energitilførslen ved anaerob respiration. Ascaris suum har muskler på langs af kroppen, men har ikke ringformede muskler og kan derfor ikke kravle, men bevæger sig i stedet ved at kontrahere musklerne enten i det dorsale eller ventrale muskelbundt, hvilket resulterer i, at den kan svømme i vand og ellers bevæger sig ved at slange sig. Den har stor nytte af at kunne svømme fremad, idet den ikke kan hægte sig fast i tarmen som bændelorm gør. Ascaris suum har en fordøjelseskanal, som går som et lige rør fra mund til gat. Ascaris suum lever i den fordøjede mad i tarmen og et mere komplekst tarmsystem er ikke nødvendigt. Den har ikke fimrehår eller muskler i fordøjelseskanalen, og transporten sker ved, at ormen fanger en mundfuld føde, som presses ned i kanalen, hvorved den øvrige føde også skubbes længere frem i kanalen. Ved gattet sidder en lille muskel, som holder kloakrøret lukket, den kan åbnes, hvorved det bagerste tarmindhold skubbes ud.
Ascaris suum er særkønnede, og der skal derfor være både han- og hunspolorm til stede, for at de kan formere sig. Hunnen kan dagligt afgive 200.000 æg, som afsættes med værtens ekskrementer. Spolormens æg er ikke smittefarlige, før de har nået det infektive larvestadie, som de opnår ved at modne i temperaturer over 15 ⁰C i gødningen eller i jorden. Spolormen når sit infektive stadie efter 1-3 måneder afhængig af temperaturen. De infektive æg kan ligge i op til 6 år i fugtig jord og vente på at blive optaget af værten. Æggene bliver optaget gennem munden af grisen, og æggene med de infektive larver klækkes i tyndtarmen eller tyktarmen. Her borer larven sig gennem tarmvæggen og vandrer til leveren. Fra leveren transporteres larverne til lungerne med blodet og derefter igen tilbage til tyndtarmen via bronkier, luft- og spiserør. Her finder den endelige modning til en voksen spolorm sted. Det tager 6-8 uger fra svinet bliver smittet til at en voksen orm begynder at lægge æg. En voksen spolorm har en levetid på ca. 1 år.
I Norden er udbredelsen af Ascaris suum i slagtesvin 21,5 %. Men man mener, at næsten alle svinebesætninger i Danmark er inficeret. Ascaris suum har betydning for svineproduktionen, idet svinenes levere ofte kasseres på grund af skader på leveren (ormepletter eller ”milk spots”). Ved alvorlige leverskader, hvor 80 % af leveren er ødelagt, kan der ses gulsot hos svinene. Spolormelarvernes vandring i lungevævet kan forøge risikoen for at få en sekundær lungebetændelse. Hvis svinet har mange orm, kan larverne i sig selv forårsage bronkitis. Svin kan blive inficeret med Ascaris suum indendørs såvelsom udendørs. Man påviser Ascaris suum i gødningen. Hvis et svin er inficeret med Ascaris suum, kan man se følgende symptomer: dårlig foderomsætning som evt. kan føre til vægttab, langsom tilvækst (længere tid til slagtning), utrivelighed, hoste og diarré. Ascaris suum kan bekæmpes med forskellige veterinærmedicinske behandlinger.
Ascaris suum (svinets spolorm) er en art i slægten spolorm, der findes i tyndtarmen i svin. Ascaris suum er en endoparasit, som angriber svin og mennesker. Hvert år smittes i Danmark ca. 1000 børn med Ascaris suum, man har kortlagt, at denne smitte stammer fra svineafføring. Man mener, at 1,4 milliarder mennesker i verden er inficeret med spolormen Ascaris lumbricoides, og at der er hele befolkningsgrupper i Afrika, Asien og Sydamerika, der er inficeret. Udbredelsen varierer meget alt efter geografisk placering og hygiejne.
Ascaris suum, también conocido como gusano redondo grande de los cerdos, es un nemátodo parásito que produce ascariasis en los cerdos, de distribución mundial. Aunque las lombrices de los cerdos y los humanos son hoy considerados como dos especies distintas, Ascaris suum y Ascaris lumbricoides, con hospedadores diferentes, hay experimentos que han mostrado que la infección cruzada entre humanos y cerdos es posible. Algunos investigadores han argumentado que son la misma especie.[1] Más aún, se ha encontrado una asociación entre la ascariasis humana en Dinamarca y el contacto con los cerdos y el estiércol de cerdo.[2]
El ciclo de vida puede ser directo o indirecto, con anfitriones paraténicos. El ciclo evolutivo inicia cuando la hembra deposita los huevos insegmentados en intestino delgado que salen en las heces y se dispersan en el medio exterior, su transmisión se da por el huevo infectante en el suelo o eclosionado en la piel de la glándula mamaria de la cerda, una vez ingerido eclosiona en el estómago o en el intestino delgado liberando la larva en el tercer estadio que atraviesa la pared del ciego y el colon y avanza hacia el hígado, llegando a este en cuestión de horas, a través de la vena porta (Murrelly. 1997). Después de realizar trayectos migratorios en el hígado durante varios días, causando afecciones a nivel de los sinusoides y produciendo una hepatitis intersticial focal crónica conocida como “manchas de leche” (Corwin y Stewart, 1999; Wilson, 2005), la larva llega a los capilares pulmonares donde se transforma al cuarto estadio, pasa al corazón y la arteria pulmonar a través de la vena cava caudal; viaja por la circulación, se dirige a los tejidos somáticos o puede alojarse temporalmente en los capilares pulmonares y luego salir a los alveolos hasta la faringe, donde es deglutida para llegar a intestino delgado y es aquí donde se desarrolla hasta adulto, en parasitaciones severas, son eliminadas en las heces o incluso en el vómito y sus huevos caen al suelo, para continuar el ciclo, en las heces del cerdo infectado.
Los hospedadores paraténicos ingieren los huevos y las larvas L2 permanecen en los tejidos del hospedador paraténico hasta que un cerdo lo come. Estos pueden incluir escarabajos y lombrices de tierra.
Ascaris suum, también conocido como gusano redondo grande de los cerdos, es un nemátodo parásito que produce ascariasis en los cerdos, de distribución mundial. Aunque las lombrices de los cerdos y los humanos son hoy considerados como dos especies distintas, Ascaris suum y Ascaris lumbricoides, con hospedadores diferentes, hay experimentos que han mostrado que la infección cruzada entre humanos y cerdos es posible. Algunos investigadores han argumentado que son la misma especie. Más aún, se ha encontrado una asociación entre la ascariasis humana en Dinamarca y el contacto con los cerdos y el estiércol de cerdo.
Kiaulinė askaridė (lot. Ascaris suum) – parazitinė apvalioji kirmėlė. Parazituoja kiaulių plonojoje žarnoje ir sukelia askaridozę.
Askaridės – ištęstos verpstės formos. Patelės gali išaugti iki 40 cm ilgio, priekinio trečdalio pabaigoje yra žiedinės vagelės pavidalo persmauga. Patinėliai žymiai mažesni, jų užpakalinis galas užsirietęs į pilvo pusę. Specialių prisitvirtinimo organų neturi, žarnyne laikosi įsirėmusi galais į sieneles. Kūną dengia odos ir raumenų maišas, jo viršutinis sluoksnis – kutikula. Ji baltos spalvos, standi – atlieka išorinio skeleto funkciją ir apsaugo nuo suvirškinimo. Po kutikula yra hipoderma ir vienas sluoksnis išilginių raumenų (keturios raumenų juostos: nugarinė, pilvinė ir dvi šoninės). Virškinimo sistema: burna, ryklė, vidurinė žarna, užpakalinė žarna, analinė anga (patelių)/kloaka (patinėlių). Lytinė sistema: patelė turi porines kiaušides, kiaušintakius ir gimdas, dvi gimdos sueina į makštį. Patinų lytinė sistema viengubas vamzdelis: sėklidės, sėklatakis, sėklos išmetamasis latakas. Apvaisinimas vidinis. Šalinimo sistema: turi šalinimo kanalus, užpakaliniame gale šalinimo vamzdeliai aklini, o priekyje abu kanalai sueina į vieną ir netoli burnos atsiveria pora. Ant šalinimo kanalų guli kelios žvaigždės formos fagocitinės ląstelės. Nervų sistema. Du nerviniai kamienai, kurie prasideda apyrykliniame žiede.
Vystymosi ciklas: Apvaisinti kiaušinėliai su išmatomis patenka į dirvą. Kiaušinėliuose išsivysto invazinės lervos. Kiaušinėliai su lervomis patenka į kiaulės organizmą. Žarnyne iš kiaušinėlio išeina lerva ir skverbdamasi patenka į kraujotakos sistemą. Su krauju per kepenis patenka į širdį, o iš čia į plaučius. Lervoms būtinas deguonis. Plaučių alveolėse auga ir yra atkosėjamos su skrepliais ir praryjamos. Žarnyne lervos auga ir iš jų išsivysto lytiškai subrendusios askaridės. Žarnyne patinėliai apvaisina pateles ir jos pradeda išskirti kiaušinėlius.
Glista świńska (Ascaris suum) – nicień z rodziny glist pasożytujący w jelicie cienkim świni. Cykl rozwojowy adekwatny do cyklu glisty ludzkiej. Cykl trwa około 2 miesięcy. Samica produkuje około 200 tys. jaj dziennie, które wydalane są wraz z kałem żywiciela.
Glistnica jest chorobą wywoływaną przez glisty, które najczęściej występują u zwierząt młodych (w wieku od 3 do 9 miesięcy) jakkolwiek spotykane są również u świń dorosłych, które jednak łatwiej znoszą inwazje tych pasożytów. Świnie zarażają się glistami znajdując wraz z zanieczyszczoną karmą jaja glist. Z tych jaj w jelicie cienkim świni wylęgają się larwy, które przebijają ścianę jelita, przedostając się do krwi. Z krwią wędrują do płuc, skąd przez tchawicę dostają się do krtani oraz do jamy ustnej, następnie razem z karmą lub śliną są powtórnie połykane i wędrują do jelita cienkiego, gdzie przekształcają się w dorosłe glisty i składają jaja. W ciągu 24 godzin każda samica może złożyć około 100 tysięcy jaj, które zwierzę objęte inwazją wydala z organizmu razem z kałem. Po 15-20 dniach jaja dojrzewają i stają się zdolne do zakażenia
Glista świńska (Ascaris suum) – nicień z rodziny glist pasożytujący w jelicie cienkim świni. Cykl rozwojowy adekwatny do cyklu glisty ludzkiej. Cykl trwa około 2 miesięcy. Samica produkuje około 200 tys. jaj dziennie, które wydalane są wraz z kałem żywiciela.
Glistnica jest chorobą wywoływaną przez glisty, które najczęściej występują u zwierząt młodych (w wieku od 3 do 9 miesięcy) jakkolwiek spotykane są również u świń dorosłych, które jednak łatwiej znoszą inwazje tych pasożytów. Świnie zarażają się glistami znajdując wraz z zanieczyszczoną karmą jaja glist. Z tych jaj w jelicie cienkim świni wylęgają się larwy, które przebijają ścianę jelita, przedostając się do krwi. Z krwią wędrują do płuc, skąd przez tchawicę dostają się do krtani oraz do jamy ustnej, następnie razem z karmą lub śliną są powtórnie połykane i wędrują do jelita cienkiego, gdzie przekształcają się w dorosłe glisty i składają jaja. W ciągu 24 godzin każda samica może złożyć około 100 tysięcy jaj, które zwierzę objęte inwazją wydala z organizmu razem z kałem. Po 15-20 dniach jaja dojrzewają i stają się zdolne do zakażenia
Ascaris suum é um nemátodo parasita que causa a ascaridíase em porcos. Provoca um atraso no crescimento dos animais, tosse e icterícia. A infeção ocorre pela ingestão de ovos contendo a larva L2. Esta, após alcançar o intestino, migra para o fígado onde vai provocar lesões denominadas de "Milk Spots" que são facilmente observadas em matadouro. O parasita adulto encontra-se nos pulmões de onde é expelido pela tosse.
Ascaris suum, còn được gọi là Giun đũa lợn lớn, là một giun tròn ký sinh trùng gây ra bệnh giun đũa ở lợn. Khi giun đũa ở lợn và con người ngày nay được coi là hai loài, Ascaris suum và Ascaris lumbricoides, với vật chủ khác nhau, các thí nghiệm cho thấy việt lâ bệnh giữa người và lợn là có thể.[1] Có một mối liên hệ giữa bệnh giun đũa ở Đan Mạch và tiếp xúc với lợn và phân lợn.[2] Ascaris suum phân bố trên toàn thế giới và phát triển chiều dài lên đến 40 cm (16 in). Nhiễm giun được điều trị bằng ascaricide.
Ascaris suum, còn được gọi là Giun đũa lợn lớn, là một giun tròn ký sinh trùng gây ra bệnh giun đũa ở lợn. Khi giun đũa ở lợn và con người ngày nay được coi là hai loài, Ascaris suum và Ascaris lumbricoides, với vật chủ khác nhau, các thí nghiệm cho thấy việt lâ bệnh giữa người và lợn là có thể. Có một mối liên hệ giữa bệnh giun đũa ở Đan Mạch và tiếp xúc với lợn và phân lợn. Ascaris suum phân bố trên toàn thế giới và phát triển chiều dài lên đến 40 cm (16 in). Nhiễm giun được điều trị bằng ascaricide.
Половозрелая свиная аскарида по внешнему и внутреннему строению чрезвычайно сходна с аскаридой человеческой, а потому является удобным объектом для изучения на лабораторных занятиях. Тело свиной аскариды имеет цилиндрическую форму, заострено на концах; длина тела самки 40 см, самца — 25 см. Сначала определите пол паразита. Отличительным признаком самца служит задний конец тела, загнутый на брюшную сторону. У самки на границе передней трети тела можно видеть узкий кольцевидный желобок. На брюшной стороне в желобке расположено наружное половое отверстие (его следует рассмотреть с помощью ручной лупы). Определение вентральной стороны тела паразита, а также переднего и заднего конца тела очень важно для последующего вскрытия. Боковые стороны найти легче. По боковым сторонам вдоль тела от переднего конца до заднего просвечивают выделительные каналы в виде двух тонких темных полос.
猪蛔虫（学名：Ascaris suum），是一种常见的寄生在猪体内，可引起蛔虫病的腸道寄生蟲。 如今，寄生在猪体内的猪蛔虫与寄生在人类体内的人蛔虫依然被看做是两种不同的物种， 即A. suum 和 A. lumbricoides 。然而它们虽然有着不同的宿主，但却可以在人与猪之间进行交叉感染， 所以依然有很多研究人员为他们是否是同一个物种进行争论。 [1]在丹麦，蛔虫病与接触猪及其粪便相关。 [2]
猪蛔虫分布范围遍布全球，长度可达40厘米。 蛔虫感染可以用驱蛔虫药进行治疗。 猪蛔虫属蛔属，是最早感染人类的寄生虫之一。
猪蛔虫可直接或间接感染宿主。当猪通过进食或饮水使含有L2期幼虫的虫卵进入肠道，幼虫开始在肝部移行并成长为L3期幼虫，接着移行至肺部。幼虫接着进入肺泡。 接着幼虫成长两次后，即变为成虫。
宿主也可通过进食残留在其他宿主中的L2期幼虫感染。例如甲虫和蚯蚓。
猪蛔虫虫卵
猪蛔虫病的临床表现症状有咳嗽， 呼吸急促， 神情憔悴，腹绞痛， 体重减轻或体重增加减慢。 对蛔虫病的诊断可通过漂浮法对宿主的粪便进行检查或通过临床症状进行检查确认。一般利用驱蛔虫药（英语：Ascaricide）进行治疗。
1970年在加拿大， 一位博士后研究人员用猪蛔虫污染了室友的食物。 事件导致四名受害者患重病，其中导致二人急性呼吸衰竭。[3][4]
大小为273Mbp的猪蛔虫的基因组于2011年发表。[5]
猪蛔虫（学名：Ascaris suum），是一种常见的寄生在猪体内，可引起蛔虫病的腸道寄生蟲。 如今，寄生在猪体内的猪蛔虫与寄生在人类体内的人蛔虫依然被看做是两种不同的物种， 即A. suum 和 A. lumbricoides 。然而它们虽然有着不同的宿主，但却可以在人与猪之间进行交叉感染， 所以依然有很多研究人员为他们是否是同一个物种进行争论。 在丹麦，蛔虫病与接触猪及其粪便相关。
猪蛔虫分布范围遍布全球，长度可达40厘米。 蛔虫感染可以用驱蛔虫药进行治疗。 猪蛔虫属蛔属，是最早感染人类的寄生虫之一。
豚回虫（ぶたかいちゅう、学名：Ascaris suum）は、ブタ、ヒト、大型類人猿、稀にウシやヒツジの小腸に寄生する線虫の1種。成虫は雄15-25cm、雌20-35cmであり体色は乳白色である。虫卵は黄褐色、楕円形で、大きさは50～70×40～50μm、卵殻は厚く、表面に蛋白膜がある。虫卵が経口摂取により体内に侵入すると、肝臓、肺、口腔を経て小腸へと至り、成虫となる。寄生されたブタでは肝臓に白斑（肝白斑症、ミルクスポット）や肺に点状出血が認められることがある。プレパテント・ピリオドは50-60日であり、虫卵の抵抗性は強く、10年以上生存することもある。
この項目は、動物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（Portal:生き物と自然／プロジェクト:生物）。 
この項目は、獣医学に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（P:生物学/PJ:獣医学）。 豚回虫（ぶたかいちゅう、学名：Ascaris suum）は、ブタ、ヒト、大型類人猿、稀にウシやヒツジの小腸に寄生する線虫の1種。成虫は雄15-25cm、雌20-35cmであり体色は乳白色である。虫卵は黄褐色、楕円形で、大きさは50～70×40～50μm、卵殻は厚く、表面に蛋白膜がある。虫卵が経口摂取により体内に侵入すると、肝臓、肺、口腔を経て小腸へと至り、成虫となる。寄生されたブタでは肝臓に白斑（肝白斑症、ミルクスポット）や肺に点状出血が認められることがある。プレパテント・ピリオドは50-60日であり、虫卵の抵抗性は強く、10年以上生存することもある。
