Plagionotus floralis (Synonym Echinocerus floralis, der Gattungsname wird noch diskutiert[1]) ist ein Käfer aus der Familie der Bockkäfer und der Unterfamilie Cerambycinae. Die Art ist hauptsächlich in Südosteuropa anzutreffen und im südlichen Mitteleuropa selten bis sehr selten. Deswegen ist hier nur der wissenschaftliche Name gebräuchlich. In Gebieten, in denen der Käfer zum Schädling werden kann, heißt er sinngemäß "Luzernenbock".
Die Art wird in der Roten Liste gefährdeter Arten Deutschlands nicht geführt. In Brandenburg, Rheinland-Pfalz und Thüringen ist sie als ausgestorben oder verschollen eingestuft.[2]
Die Erstbeschreibung der Art erfolgte 1776 durch Pallas unter dem Namen Cerambyx floralis. Nach der Beschreibung fährt Pallas fort: Colligitur in floribus …. (lat. wurde auf Blüten gesammelt...).[3] So erklärt sich der Artname "floralis" (lat. auf Blüten lebend).[4]
Der Gattungsname Plagionotus (von altgr. πλάγιος plágios, quer und νότος nōtos, Rücken)[5] entstand in zwei Schritten. Zuerst wurde alle Cerambyx-arten mit großem rundlich gewölbtem Brustschild ohne Dornen in die Gattung Clytus gestellt. Clytus wurde von Mulsant aufgespalten. Die Arten, die sich durch die Eigenschaft Prothorax queroval, mindestens ein Drittel breiter als lang gegen die Arten mit längsovalem oder rundlichem Prothorax abgrenzen, wurden der Gattung Plagionotus zugeordnet.[6]
In Europa ist die Gattung Plagionotus mit acht Arten vertreten,[7] weltweit mit zwölf Arten.[8]
Der Körper ist langgestreckt und walzenförmig. Seine Länge schwankt stark und liegt zwischen sechs und zwanzig Millimeter.
Der Kopf ist breiter als lang. Die Mundwerkzeuge zeigen nach unten. Die Stirnmitte ist leicht eingedrückt und ohne Kiel. Die elfgliedrigen, rotbraunen Fühler sind kräftig und verschmälern sich zum Ende. Die mittleren Fühlerglieder sind am Ende ausgerandet und eckig vorgezogen. Die nierenförmigen Augen umfassen die Fühlerbasis von hinten nur zu einem kleinen Teil, der Abstand der Basen der beiden Fühler zueinander ist kleiner als der Abstand der Innenränder der Augen (Abb. 2).
Der Halsschild ist annähernd kugelig und fast so breit wie die Flügeldecken. Er ist schwarz und zeigt am Vorderrand und vor dem Hinterrand je eine gelbe Querbinde.
Die schwarzen Flügeldecken sind ebenfalls blassgelb quer gebändert. Das erste „Band“ wird von dem gelb behaarten Schildchen und den daneben liegenden breiten gelben Haarflecken gebildet. Noch im ersten Drittel der Flügeldecken folgt ein Band, das an der Flügeldeckennaht nach vorn verschoben ist. Kurz nach der Mitte der Flügeldecken folgt das breiteste Band. Es ist an der Flügeldeckennaht nach hinten verschoben. Ein weiteres Querband liegt im dritten Drittel der Flügeldecken. Schließlich sind auch die Hinterenden der Flügeldecken gelb behaart.
Die Beine sind rotbraun und robuster als bei den Arten der Gattung Clytus, die Schenkel oft angedunkelt. Mittel- und Hinterschenkel sind auf der Unterseite nicht lang abstehend behaart wie bei verwandten Arten (Abb. 4). Die fünfgliedrigen Tarsen erscheinen viergliedrig, da das vierte Glied sehr klein und zwischen den Lappen des dritten Gliedes versteckt ist.
Die wärmeliebende Art ist in Mitteleuropa nur an trockenen Wärmestellen anzutreffen, etwa Steppe auf sandigem Untergrund, auch Feldraine auf tonigem Untergrund. Die Larve entwickelt sich in verschiedenen krautigen Pflanzen, in den Stängeln oder in der Wurzel (z. Bsp. Luzerne, Schafgarben, Wolfsmilch). Der Lebenszyklus ist einjährig, an den nordöstliche Grenze des Verbreitungsgebietes kann die Entwicklung auch zwei Jahre dauern.[9] Der adulte Käfer erscheint im Mai und Juni. Man findet ihn dann auf Blüten, häufig auf Schafgarbe. Der in Mitteleuropa seltene Käfer kann in anderen Gebieten zum Schädling werden.
Das Verbreitungsgebiet von Plagionotus floralis reicht von Spanien weit nach Osten, umfasst das Schwarze Meer und Kleinasien. Von Mitteleuropa erreicht es nur die südlichen Teile, alte Funde aus Deutschland sind fraglich. In Österreich finden sich dauernde Siedlungen. Die aktuelle nördliche Verbreitungsgrenze im östlichen Mitteleuropa verläuft derzeit durch Niederösterreich und Südmähren. Im Osten des Verbreitungsgebietes dringt der Käfer auch weiter nördlich vor. So ist er auch in Nordrussland zu finden.[10]
Plagionotus floralis (Synonym Echinocerus floralis, der Gattungsname wird noch diskutiert) ist ein Käfer aus der Familie der Bockkäfer und der Unterfamilie Cerambycinae. Die Art ist hauptsächlich in Südosteuropa anzutreffen und im südlichen Mitteleuropa selten bis sehr selten. Deswegen ist hier nur der wissenschaftliche Name gebräuchlich. In Gebieten, in denen der Käfer zum Schädling werden kann, heißt er sinngemäß "Luzernenbock".
Die Art wird in der Roten Liste gefährdeter Arten Deutschlands nicht geführt. In Brandenburg, Rheinland-Pfalz und Thüringen ist sie als ausgestorben oder verschollen eingestuft.
Ο Πλαγιόνοτος ο ανθικός (Plagionotus floralis) είναι κολεόπτερο από την οικογένεια Cerambycidae και την υποοικογένεια Cerambycinae. Από τα οκτώ ευρωπαϊκά είδη [1] του γένους Πλαγιόνοτος, εκτός από τον Πλαγιόνοτος ο ανθικός [2] στην Ελλάδα συναντάμε και τον Plagionotus arcuatus [3] τον Plagionotus detritus [4], τον Plagionotus scalaris[5] και μήπως τον Plagionotus bobelayei.[6] Η ταξινόμηση του γένους Plagionotus είναι ακόμα υπό συζήτηση,[7] συναντούμε και τα συνώνυμα Echinocerus floralis και Paraplagionotus floralis
Το έντομο αποκτά μήκος από πέντε μέχρι οκτώ χιλιοστά. Το σώμα είναι επίμηκες και κυλινδρικό. Είναι μαύρο με κίτρινες λωρίδες, οι κεραίες και τα πόδια έχουν χρώμα καστανό.
Το κεφάλι είναι πιο πλατύ παρά μακρύ. Τα στοματικά μόρια δείχνουν προς τα κάτω. Οι κεραίες είναι νηματοειδείς. Αποτελούνται από ένδεκα μέρη, από τα οποία τα μεσαία έχουν πλευρικές επεκτάσεις σχηματίζοντας «πριόνι». Οι κεραίες φτάνουν περίπου μέχρι το μισό των ελύτρων. Εκφύονται μεταξύ των οφθαλμών και κοντά σε αυτούς. Οι οφθαλμοί είναι νεφροειδείς και περιλαμβάνουν τη βάση των κεραιών από πίσω. Στην κορυφή του κεφαλιού οι άκρες των οφθαλμών είναι πιο μακριά η μία από την άλλη παρά οι βάσεις των κεραιών (Εικ. 1).
Το πρόνωτο είναι περίπου σφαιρικό και περίπου το ίδιο φαρδύ με τα έλυτρα. Στην μπροστινή άκρη και μπροστά την οπίσθια άκρη έχει από μια κίτρινη λωρίδα.
Τα έλυτρα στενεύουν μόνο λίγο προς τα πίσω. Έχουν πέντε κίτρινες «λωρίδες» όρθιες στη ραφή των ελύτρων οι οποίες διαιρούν το μήκος των ελύτρων σε τέσσερα τμήματα περίπου ίσου μήκους. Η πρώτη λωρίδα περιλαμβάνει το κίτρινο θυρεό και στις πλευρές αυτού από μια μεγάλη βούλα. Η δεύτερη λωρίδα κοντά στην ραφή τείνει προς τα μπροστά. Η τρίτη λωρίδα κοντά στη ραφή τείνει προς τα πίσω. Η τέταρτη λωρίδα σχηματίζεται από δυο επιμήκεις βούλες. Τέλος οι οπίσθιες άκρες των ελύτρων είναι κίτρινες.
Τα πόδια έχουν ψευδοτετραμερείς ταρσούς. Το ένα από τα πέντε ταρσομερή είναι τόσο μικρό, που διακρίνεται δύσκολα. Το τρίτο ταρσομερές είναι σχισμένο, και το τέταρτο ταρσομερές είναι κρυμμένο σε αυτό το σχίσιμο. Οι μηροί του μεσαίου και οπίσθιου ποδιού δεν έχουν μεγάλες τρίχες προς τα κάτω (Εικ. 4).
Ο Πλαγιόνοτος ο ανθικός είναι θερμόφιλο είδος. Η προνύμφη αναπτύσσεται σε ποώδη φυτά (Medicago, Achillea Euphorbia...), στο βλαστό ή στις ρίζες. Το είδος μπορεί να γίνει και επιζήμιο. Ο βιολογικός κύκλος διαρκεί έναν χρόνο, στις βόρειο ανατολικές περιοχές γεωγραφικής εξαπλώσεως μέχρι και δύο χρόνια. Το ακμαίο γίνεται ορατό κατά την αρχή του καλοκαιριού, ιδιαίτερα στα λουλούδια. Αυτό το γεγονός εξηγεί και το όνομα του είδους. Το λατινικό «floralis» σημαίνει στα ελληνικά «ανθικός» ή «άνθινος» "του λουλουδιού"
Ο χώρος διαμονής του Πλαγιόνοτος ο ανθικός εξαπλώνεται από τη Νότια Ευρώπη και τη νότια μεσαία Ευρώπη μέχρι την Μέση Ανατολή και πέριξ της Μαύρης Θάλασσας. Στο δυτικό μέρος το είδος είναι σπάνιο μέχρι πολύ σπάνιο. Στα ανατολικά μπορεί να απαντάται και πολύ συχνά.[8] Στα ανατολικά το έντομο επεκτείνεται και προς τα βόρεια και πέρα από τα Ουράλια όρη.[2]
Ο Πλαγιόνοτος ο ανθικός (Plagionotus floralis) είναι κολεόπτερο από την οικογένεια Cerambycidae και την υποοικογένεια Cerambycinae. Από τα οκτώ ευρωπαϊκά είδη του γένους Πλαγιόνοτος, εκτός από τον Πλαγιόνοτος ο ανθικός στην Ελλάδα συναντάμε και τον Plagionotus arcuatus τον Plagionotus detritus , τον Plagionotus scalaris και μήπως τον Plagionotus bobelayei. Η ταξινόμηση του γένους Plagionotus είναι ακόμα υπό συζήτηση, συναντούμε και τα συνώνυμα Echinocerus floralis και Paraplagionotus floralis
Plagionotus floralis adalah spesies kumbang tanduk panjang yang tergolong famili Cerambycidae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Plagionotus, ordo Coleoptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Larva kumbang ini biasanya mengebor ke dalam kayu dan dapat menyebabkan kerusakan pada batang kayu hidup atau kayu yang telah ditebang.
Plagionotus floralis adalah spesies kumbang tanduk panjang yang tergolong famili Cerambycidae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Plagionotus, ordo Coleoptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Larva kumbang ini biasanya mengebor ke dalam kayu dan dapat menyebabkan kerusakan pada batang kayu hidup atau kayu yang telah ditebang.
Artikel batopik biologi ko baru babantuak rancangan. Sanak dapek mambantu Wikipedia mangambangannyo.
