Boletus regius ye un fungu basidiomiceto de la familia Boletaceae,[1] qu'habita en montes de frondosas de zones templaes. Ye una especie pocu común que suel apaecer so la cobertoria d'árboles caducifolios, del tipu del castañu o'l haya, y que fructifica de forma solitaria o en grupos de dos o trés basidiocarpos, pel branu y principios de seronda. Ye una especie comestible, pero bien pocu frecuente. L'epítetu específicu "regius" significa "real", y fai referencia a la so bella coloración, presentando tonos coloráu rosado na cutícula del sombrerucu, mariellu dorao na zona de los poros y mariellu llimón nel pie. Enantes a la descripción d'esta especie per parte de Krombholz, considerábase-y una variedá de Boletus appendiculatus, na seición Calopodes.[2]
Tien un sombreru d'ente 6 y 15 cm de diámetru, esféricu nes sos fases tempranu y esplanao conforme va maureciendo'l esporocarpo. Ta cubiertu de fibrillas acolorataes sobre un fondu mariellu rosado pálidu. Conforme va avieyando, les tonalidaes van faciéndose más uniformes y apagaes, y la cutícula va sedándose. Los tubos y los poros son estrechos y amarellentaos, y van tomando tonos verdosos al maurecer. El pie ye daqué más anchu na base y de color mariellu llimón, y presenta n'ocasiones tonalidaes acolorataes n'en el so parte cimeru y un retículo mariellu bien finu. La carne ye blanca o mariellu llimón y el so color va faciéndose más intensu nes zones cercanes a los tubos y tomando tonos rosados na zona inferior del pie y na cercana a la cutícula. El so sabor ye duce y el so golor nidio. La esporada ye de color pardoolivácea.[2]
Ye posible confundilo con especies allegaes como B. fechtneri y B. speciosus, dambos comestibles y tamién pocu comunes.[2]
Boletus regius ye un fungu basidiomiceto de la familia Boletaceae, qu'habita en montes de frondosas de zones templaes. Ye una especie pocu común que suel apaecer so la cobertoria d'árboles caducifolios, del tipu del castañu o'l haya, y que fructifica de forma solitaria o en grupos de dos o trés basidiocarpos, pel branu y principios de seronda. Ye una especie comestible, pero bien pocu frecuente. L'epítetu específicu "regius" significa "real", y fai referencia a la so bella coloración, presentando tonos coloráu rosado na cutícula del sombrerucu, mariellu dorao na zona de los poros y mariellu llimón nel pie. Enantes a la descripción d'esta especie per parte de Krombholz, considerábase-y una variedá de Boletus appendiculatus, na seición Calopodes.
Butyriboletus regius (formerly Boletus regius), commonly known as the royal bolete or red-capped butter bolete, is a basidiomycete fungus of the genus Boletus found in China and Europe. B. regius has a pink cap, yellow flesh, and a reticulate pattern on the stem.[1] Harry D. Thiers described a similar mushroom from California as B. regius,[2] though it is not the same species. B. regius in Europe does not stain when exposed to air,[1] or stains weakly,[3] but the California species stains blue.[4] Both European and California species are considered choice edibles.[5]
The species was first described and illustrated by Julius Vincenz von Krombholz in 1832.[6] Common names for the mushroom include the red-capped butter bolete[4] and the royal bolete.[7]
Butyriboletus regius was formerly classified as a member of the section Appendiculati of the genus Boletus.[8] Molecular analysis demonstrated that this and related "butter bolete" species, including Boletus appendiculatus, are phylogenetically distinct from Boletus, and the new genus Butyriboletus was created to contain them.[9]
The fruit bodies of Butyriboletus regius have caps that are initially convex before flattening out in maturity, reaching a diameter of 7–20 cm (2.8–7.9 in) wide. The cap surface is pink to red, occasionally with hints of yellow or brown, more so around the margin. Initially velvety to slightly tomentose (hairy) when young, these minute hairs tend to slough off with age, and the cap develops wrinkles and pits. The cap flesh is yellow, and slowly and erratically bruises blue in North American specimens. The pores on the underside of the cap are angular, and measure about 1–2 per millimetre. The color of the pore surface is bright yellow to start, but eventually darkens somewhat, and will stain blue with damage. The depth of the tubes comprising the pores extends to 0.8–2.5 cm (0.3–1.0 in).[4]
The stem measures 5–13 cm (2.0–5.1 in) long by 2.5–5 cm (1.0–2.0 in) thick, and typically has a thick, bulbous base. It is solid (i.e., not hollow), and a bright yellow color, often with reddish tones, particularly near the base of the stem. The stem surface can be covered with fine yellow reticulations either throughout its length, or just on the upper portion. Butyriboletus regius produces an olive-brown spore print. Its smooth, hyaline (translucent) spores are roughly elliptical to somewhat fusoid (wider in the middle and tapering toward the ends) to more or less cylindrical, and have dimensions of 12–17 by 4–5 μm.[4]
Chemical tests can be used to help identify Butyriboletus regius in the field. The cap cuticle will stain a pale purple color if FeSO4 is applied; this same test will turn the flesh grayish.[4]
Butyriboletus regius is an ectomycorrhizal species with a broad host range,[10] and associates with oak and conifers, particularly fir. Fruit bodies grow singly, scattered about, or grouped together. In North America, they usually appear from August to November, although they also appear between May and June. The North American distribution includes the Pacific Northwest states of California, Oregon, and Washington, where its frequency of occurrence ranges from "rare to locally abundant".[4] It is rare in Europe, appearing on the Regional Red List of several countries,[11] and is considered endangered in the Czech Republic.[12] The species has also been recorded from China.[13]
Butyriboletus regius (formerly Boletus regius), commonly known as the royal bolete or red-capped butter bolete, is a basidiomycete fungus of the genus Boletus found in China and Europe. B. regius has a pink cap, yellow flesh, and a reticulate pattern on the stem. Harry D. Thiers described a similar mushroom from California as B. regius, though it is not the same species. B. regius in Europe does not stain when exposed to air, or stains weakly, but the California species stains blue. Both European and California species are considered choice edibles.
La reĝa boleto (Boletus regius) estas fungo el la ordo boletaloj (Boletales) kaj el la familio boletacoj (Boletaceae).
La fungoĉapelo estas 10–22 cm, almenaŭ parte rozeta, karminruĝa; la poroj estas flavaj kaj ne iĝas ruĝaj, la dika stipo (longas 6–10 cm, dikas 4–5 cm) estas flava. La karno de la fungo estas flava, ĝi ne aŭ apenaŭ bluiĝas je premo (tiu estas grava karakterizaĵo ĉe la boletoj).
La reĝa botelo estas mikoriza fungo, ĝia micelio estas konektita al radiketoj de diversaj foliarboj el la ordo fagaloj, kiel kverko, fago aŭ karpeno. Ĝi tre proksimas al Boletus appendiculatus, kiu montras samajn dimensiojn, same flavajn porojn kaj stipon, sed ne havas ruĝajn kolorojn sur la ĉapelo kaj estas pli bluiĝema.
Tre proksima specio: pseŭdoreĝa boleto.
La reĝa boleto (Boletus regius) estas fungo el la ordo boletaloj (Boletales) kaj el la familio boletacoj (Boletaceae).
Boletus regius es un hongo basidiomiceto de la familia Boletaceae,[1] que habita en bosques de frondosas de zonas templadas. Es una especie poco común que suele aparecer bajo la cobertura de árboles caducifolios, del tipo del castaño o el haya, y que fructifica de forma solitaria o en grupos de dos o tres basidiocarpos, en verano y principios de otoño. Es una especie comestible, pero muy poco frecuente. El epíteto específico "regius" significa "real", y hace referencia a su bella coloración, presentando tonos rojo rosado en la cutícula del sombrerillo, amarillo dorado en la zona de los poros y amarillo limón en el pie. Anteriormente a la descripción de esta especie por parte de Krombholz, se le consideraba una variedad de Boletus appendiculatus, en la sección Calopodes.[2]
Posee un sombrero de entre 6 y 15 cm de diámetro, esférico en sus fases tempranas y aplanado conforme va madurando el esporocarpo. Está cubierto de fibrillas rojizas sobre un fondo amarillo rosado pálido. Conforme va envejeciendo, las tonalidades se van haciendo más uniformes y apagadas, y la cutícula se va agrietando. Los tubos y los poros son estrechos y amarillentos, y van tomando tonos verdosos al madurar. El pie es algo más ancho en la base y de color amarillo limón, y presenta en ocasiones tonalidades rojizas en su parte superior y un retículo amarillo muy fino. La carne es blanca o amarillo limón y su color se va haciendo más intenso en las zonas cercanas a los tubos y tomando tonos rosados en la zona inferior del pie y en la cercana a la cutícula. Su sabor es dulce y su olor suave. La esporada es de color pardoolivácea.[2]
Es posible confundirlo con especies afines como B. fechtneri y B. speciosus, ambos comestibles y también poco comunes.[2]
Boletus regius es un hongo basidiomiceto de la familia Boletaceae, que habita en bosques de frondosas de zonas templadas. Es una especie poco común que suele aparecer bajo la cobertura de árboles caducifolios, del tipo del castaño o el haya, y que fructifica de forma solitaria o en grupos de dos o tres basidiocarpos, en verano y principios de otoño. Es una especie comestible, pero muy poco frecuente. El epíteto específico "regius" significa "real", y hace referencia a su bella coloración, presentando tonos rojo rosado en la cutícula del sombrerillo, amarillo dorado en la zona de los poros y amarillo limón en el pie. Anteriormente a la descripción de esta especie por parte de Krombholz, se le consideraba una variedad de Boletus appendiculatus, en la sección Calopodes.
Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.
Onddo erregea (Boletus regius) Boletaceae familiako onddoa da.[1]
Onddo erregea (Boletus regius) Boletaceae familiako onddoa da.
Le Bolet royal[1] est une espèce de champignons basidiomycètes de la famille des Boletaceae, décrite pour la première fois par le mycologue allemand Krombholz en 1832[2] sous le binôme Boletus regius. Les progrès de la systématique font éclater l'ancien genre Boletus ss. lato et migrer toute la section Appendiculati[3] vers le nouveau genre Butyriboletus[4] (ou « Bolets beurrés », en raison de leur chair « jaune de beurre », ferme et mate) en 2014[5].
L'épithète « royale » est amplement méritée par ce majestueux Bolet, robuste et trapu, aux allures de cèpe[6], son chapeau rouge rosé ou framboise, contrastant avec ses pores et son stipe réticulé jaune, procure un mémorable plaisir des yeux, renforcé par sa rareté. Sa comestibilité, jugée excellente, est légendaire[7] et ne connait qu'une seule exception (R. Courtecuisse 2000 la donne toxique[8]). Sa rareté en fait de toutes façons une espèce à protéger, sur liste rouge dans de nombreux pays[9],[10].
Chapeau 5~15 (20) cm, robuste, cabossé. Cuticule entièrement séparable à maturité, un peu lubrifiée puis sèche, feutrée à veloutée, presque méchuleuse, chagrinée, de couleur vive: typiquement d'un beau rouge rosé à framboise, décolorant à carmin pâle, groseille ou rouge bigarreau sur fond jaune visible par endroits. Comme toute la section Appendiculati, la marge est épaisse, incurvée, légèrement débordante, un peu ondulée.
Chair : épaisse, ferme, jaune citrin pâle, pratiquement immuable, souvent rose sous la cuticule et rouge vineux à la base du pied. Saveur douce ou un peu astringente. Odeur typique d 'écale de noix, de biscotte, rappelant la saveur des cèpes[7].
Hyménium : tubes longs et étroits, adnés; pores fins; pores et tubes jaune citrin vif, immuables. Sporée brun olive.
Stipe: 5~10 (12) x 2~6 cm, épais et trapu, relativement court, cylindro-clavé, rarement obèse, jaune soufre pâle, parfois lavé de lilacin à la base; orné d'un long et fin réseau jaune sur fond jaune,
Spores : lisses, hyalines, elliptiques à subfusoïdes à plus ou moins cylindriques,12–17 x 4–5 μm.
Assez rare. Méridional à tendance acidophile, solitaire dans les bois de feuillus sur sol calcaire[8], surtout sous châtaigniers en terrain siliceux[12], plus rarement sous chênes et hêtres, de juillet à octobre. Plus rare au nord de la France et en Belgique[7].
Le Bolet royal est une espèce de champignons basidiomycètes de la famille des Boletaceae, décrite pour la première fois par le mycologue allemand Krombholz en 1832 sous le binôme Boletus regius. Les progrès de la systématique font éclater l'ancien genre Boletus ss. lato et migrer toute la section Appendiculati vers le nouveau genre Butyriboletus (ou « Bolets beurrés », en raison de leur chair « jaune de beurre », ferme et mate) en 2014.
L'épithète « royale » est amplement méritée par ce majestueux Bolet, robuste et trapu, aux allures de cèpe, son chapeau rouge rosé ou framboise, contrastant avec ses pores et son stipe réticulé jaune, procure un mémorable plaisir des yeux, renforcé par sa rareté. Sa comestibilité, jugée excellente, est légendaire et ne connait qu'une seule exception (R. Courtecuisse 2000 la donne toxique). Sa rareté en fait de toutes façons une espèce à protéger, sur liste rouge dans de nombreux pays,.
Kraljevka (Boletus regius) vrsta je vrganjevke izvrsne kakvoće. Ističe se svojim ružičastocrvenim klobukom, zlatnožutim cjevčicama te stručkom koji na pritisak ne mijenja boju. Raste u listopadnim šumama. Zaštićena je.
Raste ljeti u listopadnim šumama, osobito uz hrast i bukvu, u grupama ili pojedinačno.
Kraljevka je gljiva izvrsne kakvoće, no ugrožena je vrsta i u Hrvatskoj strogo zaštićena.
Šiljastonogi vrganj (Boletus appendiculatus), Fechtnerov vrganj (Boletus fechtneri) i ljupki vrganj (Boletus speciosus) mijenjaju boju trusišta ako se pritisnu prstom. Lažna kraljevka (Boletus pseudoregius) ima svjetlije crven klobuk i meso joj plavi na prerezu i na dodir.
Kraljevka (Boletus regius) vrsta je vrganjevke izvrsne kakvoće. Ističe se svojim ružičastocrvenim klobukom, zlatnožutim cjevčicama te stručkom koji na pritisak ne mijenja boju. Raste u listopadnim šumama. Zaštićena je.
Boletus regius Krombh., Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen Schwämme (Prague) 2: 3 (1832).
Il Boletus regius è un fungo edule appartenente alla famiglia delle Boletaceae non molto comune ma abbastanza ricercato nelle zone di crescita.
5–15 cm di diametro, carnoso, sferico, poi espanso.
Tondi, appressati, di color giallo-oro, poi olivastri.
Quasi liberi al gambo, color giallo-oro, poi olivastri.
Fino a 4–5 cm di diametro, cilindrico, slargato alla base; color giallo cromo pallido, raramente rosso-carmicino verso il cappello, immutabile al tocco, ornato all'apice di reticolo a maglie sottili concolore al fondo.
Soda, dura; colore giallino, sotto la cuticola rossastro; raramente virante al taglio; rosata sul fondo del gambo.
Fusiformi, bruno-oliva in massa, 12,5-17,5 x 3,5-5 µm.
Cresce sotto latifoglie, specialmente faggio, in primavera, estate e autunno.
Commestibilità ottima, si presta alle più svariate preparazioni gastronomiche.
Dal latino regius, regale, per il suo bellissimo colore rossastro del cappello e giallo-oro dei pori e del gambo.
Confondibile con il Boletus pseudoregius, più slanciato, con la carne che vira più nettamente.
Boletus regius Krombh., Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen Schwämme (Prague) 2: 3 (1832).
Il Boletus regius è un fungo edule appartenente alla famiglia delle Boletaceae non molto comune ma abbastanza ricercato nelle zone di crescita.
Karališkasis baravykas – (lot. Boletus regius) – tai baravykinių šeimos valgomas grybas, turintis labai geras maistines savybes.
Sinonimai: Boletus appendiculatus, Boletus subtomentosus.
Kepurėlė 6 -18 cm skersmens, aksominė ir labai mėsinga, iš pradžių apvali, vėliau paplokščiai išplatėjusi, kartais per vidurį šiek tiek įdubusi. Luobelė lygi, bet kartais padengta balsvo daugiakampių formos tinklelio. Kotas 5 – 15 cm ilgio, 2,5 -5 cm storio, tvirtas, ties pagrindu gumbiškai sustorėjęs, išraizgytas plono tinklelio. Vamzdeliai gana ilgi, pusiau laisvi, jų mažos poros būna apskritos arba kampuotos. Trama kompaktiška, malonaus skonio ir kvapo. Sporos elipsės formos, dydis 4–5 μm, žalsvai rudos spalvos.
Spalvos kaita ir formos: kepurėlės spalva įvairuoja nuo gelsvos ar rudai geltonos iki rausvos ir raudonos. Vamzdeliai, kaip ir poros, iš pradžių geltoni, vėliau įgauna alyvinį atspalvį. Kotas dažniausiai geltonas, prie pagrindo paprastai ryškiai raudonas. Geltona trama tiek paspaudus, tiek perpjovus pabąla.
Karališkasis baravykas yra retas grybas, sutinkamas lapuočių miškuose, ypač po paprastaisiais bukais ar ąžuolais, mėgsta kalkingą dirvožemį.
Panašios rūšys: Jį galima supainioti su Boletus speciosus, tačiau pastarojo vamzdeliai raudoni. Be to, jis panašus į Boletus lupinus
Karališkasis baravykas – (lot. Boletus regius) – tai baravykinių šeimos valgomas grybas, turintis labai geras maistines savybes.
Sinonimai: Boletus appendiculatus, Boletus subtomentosus.
Capel fin a 20 cm, sech, feltrà fin, ëd color viv: reusa rossastr, carmini, rìbes. Tùboj motobin longh, a cambio nen. Përtus motobin fin, giàun, a cambio nen. Gamba àuta fin a 10 cm e larga fin a 6 cm, giàun ciàir, dle vire un pòch lavà ëd lila an bass, con un fin retìcol dël midem color. Carn giàuna ciàira, praticament a cambia nen.
A chërs sota latifeuje, a l'ha pì car la càud.
A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Comestìbil.
Boletus regius Krombholz
Capel fin a 20 cm, sech, feltrà fin, ëd color viv: reusa rossastr, carmini, rìbes. Tùboj motobin longh, a cambio nen. Përtus motobin fin, giàun, a cambio nen. Gamba àuta fin a 10 cm e larga fin a 6 cm, giàun ciàir, dle vire un pòch lavà ëd lila an bass, con un fin retìcol dël midem color. Carn giàuna ciàira, praticament a cambia nen.
AmbientA chërs sota latifeuje, a l'ha pì car la càud.
Comestibilità A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Comestìbil.