Mszyca porzeczkowo-czyściecowa (Cryptomyzus ribis) – mszyca z rodziny mszycowatych[1]. W Polsce gatunek pospolity, o dużym znaczeniu w rolnictwie, jest bowiem groźnym szkodnikiem porzeczki[2].
Jest pasożytem dwudomowym, to znaczy, że jego cykl życiowy odbywa się na dwóch żywicielach. Żywicielem pierwszego pokolenia są różne gatunki porzeczek (Ribes), wtórnego niektóre gatunki roślin z rodziny jasnotowatych: jasnota biała (Lamium album), czyściec polny (Stachys arvensis), czyściec błotny (Stachys palustris), czyściec leśny (Stachys sylvatica)[3].
Postać dorosła ma ciało o barwie od żółtozielonej do cytrynowozielonej i długość do 2 mm. Na ciele liczne syfony o długości do 0,4 mm. Składa czarne, owalne jaja na porzeczkach. Wylęgające się z nich larwy charakteryzują się dużą ruchliwością i szybko rozchodzą się po liściach. Mszyce w pierwszym pokoleniu są bezskrzydłe i rozmnażają się przez dzieworództwo. W czerwcu i lipcu pojawia się drugie pokolenie mszyc uskrzydlonych, które przenoszą się na rośliny jasnotowate i na nich żerują, wytwarzając kolejne 5-7 pokoleń. Jesienią uskrzydlone mszyce znów przelatują na porzeczki i składają jaja u podstawy pąków, lub w spękaniach kory. Dorosłe postacie przed zimą giną, zimują ich jaja[4].
Oprysk insektycydami zalecanymi w aktualnym programie ochrony porzeczki. M.in. jest to Fastac 100 EC, Karate Zeon 050 CS, Calypso 480 SC. Przy stosowaniu preparatów kontaktowych ważne jest, by dokładnie opryskać miejsca żerowania mszyc, czyli dolną stronę liści[4].
Mszyca porzeczkowo-czyściecowa (Cryptomyzus ribis) – mszyca z rodziny mszycowatych. W Polsce gatunek pospolity, o dużym znaczeniu w rolnictwie, jest bowiem groźnym szkodnikiem porzeczki.
