La dipterokarpacoj (Dipterocarpaceae) estas familio de 17 genroj kaj ĉirkaŭ 500 specioj de plejparte tropik-malaltebenaĵaj pluvarbaraj arboj. La familia nomo, de la tipogenro dipterokarpo (Dipterocarpus) , estas derivita de la greka (di = du, pteron = flugilo kaj karpos = frukto) kaj plusendas al la du-flugila frukto.
La plej grandaj genroj estas Shorea (196 specioj), Hopea (104 specioj), Dipterocarpus (70 specioj), kaj Vatica (65 specioj)[1]. Multaj estas grandaj arbaraj emerĝaj specioj, tipe atingante altecojn de 40-70 m, kelkaj havas eĉ pli ol 80 m ( en la genroj Dryobalanops [1], Hopea [2], kaj Shorea [2], kun la plej alta konata vivanta specimeno ( Shorea faguetiana ) kiu altas 88,3 m. La specioj de tiu familio gravegas en la lignokomerco. Ilia disvastiĝo estas tuttropika, de pli norda Sudameriko ĝis Afriko, Sejĉeloj, Hindujo, Hindoĉinujo, Indonezio kaj Malajzio, kun la plej granda diverseco kaj abundo en Borneo[3]. Kelkaj specioj nun estas endanĝerigitaj kiel rezulto de senarbarigo, ampleksa kontraŭleĝa arbodehakado kaj habitatodetruo. Ili disponigas valoran lignon, aromajn volatilajn oleojn, balzamon, rezinojn kaj estas fonto por krucplakaĵo.
La dipterokarpacoj estas ĝenerale subdividitaj en tri subfamiliojn:
.
.
Dipterocarpaeae Dipterocarpoideae DipterocarpeaeAnisoptera
Cotylelobium
Dipterocarpus
Stemonoporus
Upuna
Vateria
Vateriopsis
Vatica
Dryobalanops
Hopea
Neobalanocarpus
Parashorea
Shorea
Marquesia
Monotes
Pseudomonotes
Pakaraimaea
Lastatempa genetika studo trovis ke la aziaj dipterokarpacoj samhavas komunan prapatron kun la Sarcolaenaceae, arbofamilio endemia en Madagaskaro [6]. Tiu sugestas ke prapatro de la dipterocarpacoj originis de la suda superkontinento de Gondvano, kaj ke la komuna prapatro de la aziaj dipterocarpacoj kaj la Sarcolaenaceae estis trovita en la Hindujo-Madagaskaro-Sejŝeloj-teromaso, milionoj da jaroj antaŭe, kaj estis portitaj norden sur Hindujo, kiu poste koliziis kun Azio kaj permesis al la dipterocarpacoj disvastiĝi en tuta Sudorienta Azio kaj Malajzio. La unua dipterocarpaca poleno estis trovita en Birmo ( kiu en tiu tempo estis parto de la Hinda Plato ) kaj ĝi originas de la supra Oligoceno [7]. La samplo ŝajnas malrapide pliiĝi laŭ diverseco kaj abundo tra la regiono en la Mez-Mioceno [7]. Kemiaj postsignoj de dipterokarpacaj rezinoj estis trovitaj datante de la Eoceno de Hindujo.
52-milion-jaraĝa sukceno trovita en Guĝarato, Barato, enhavanta grandan kvanton de fosiliigitaj artropodoj, estis identigitaj kiel suko de dipterokarpacoj [8].
Anisoptera
Cotylelobium
Dipterocarpus - dipterokarpo
Dryobalanops
Hopea - hopeo
Marquesia
Monotes
Neobalanocarpus
Pakaraimaea
Parashorea
Pseudomonotes
Shorea - ŝoreo
Stemonoporus
Upuna
Vateria
Vateriopsis
Vatica
La dipterokarpacoj (Dipterocarpaceae) estas familio de 17 genroj kaj ĉirkaŭ 500 specioj de plejparte tropik-malaltebenaĵaj pluvarbaraj arboj. La familia nomo, de la tipogenro dipterokarpo (Dipterocarpus) , estas derivita de la greka (di = du, pteron = flugilo kaj karpos = frukto) kaj plusendas al la du-flugila frukto.