Artemisina archegona is 'n sponsspesie in die taksonomiese indeling van die Demospongiae (gewone sponse). Die liggaam van die spons bestaan uit kieselnaalde en sponginevesels en is in staat om baie water op te neem.
Die spons behoort tot die genus Artemisina en tot die familie Microcionidae. Die wetenskaplike naam van die spesie is die eerste keer geldig gepubliseer in 1978 deur Ristau.
Artemisina archegona is 'n sponsspesie in die taksonomiese indeling van die Demospongiae (gewone sponse). Die liggaam van die spons bestaan uit kieselnaalde en sponginevesels en is in staat om baie water op te neem.
Die spons behoort tot die genus Artemisina en tot die familie Microcionidae. Die wetenskaplike naam van die spesie is die eerste keer geldig gepubliseer in 1978 deur Ristau.
Artemisina archegona adalah spesies spons yang tergolong dalam kelas Demospongiae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Artemisina dan famili Microcionidae. Nama ilmiah spesies ini pertama kali diterbitkan pada tahun 1978 oleh Ristau.
Seperti spons pada umumnya, spesies ini memiliki tubuh yang berpori dan permukaan yang keras seperti batu. Selain itu, Artemisina archegona juga dapat menyerap oksigen dari air melalui proses difusi.
Artemisina archegona adalah spesies spons yang tergolong dalam kelas Demospongiae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Artemisina dan famili Microcionidae. Nama ilmiah spesies ini pertama kali diterbitkan pada tahun 1978 oleh Ristau.
Seperti spons pada umumnya, spesies ini memiliki tubuh yang berpori dan permukaan yang keras seperti batu. Selain itu, Artemisina archegona juga dapat menyerap oksigen dari air melalui proses difusi.
Artemisina archegona is een sponssoort in de taxonomische indeling van de gewone sponzen (Demospongiae). Het lichaam van de spons bestaat uit kiezelnaalden en sponginevezels, en is in staat om veel water op te nemen.
De spons behoort tot het geslacht Artemisina en behoort tot de familie Microcionidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1978 door Ristau.
Bronnen, noten en/of referenties