Iophon pictoni is 'n sponsspesie in die taksonomiese indeling van die Demospongiae (gewone sponse). Die liggaam van die spons bestaan uit kieselnaalde en sponginevesels en is in staat om baie water op te neem.
Die spons behoort tot die genus Iophon en tot die familie Acarnidae. Die wetenskaplike naam van die spesie is die eerste keer geldig gepubliseer in 2011 deur Goodwin, Jones, Neely & Brickle.
Iophon pictoni is 'n sponsspesie in die taksonomiese indeling van die Demospongiae (gewone sponse). Die liggaam van die spons bestaan uit kieselnaalde en sponginevesels en is in staat om baie water op te neem.
Die spons behoort tot die genus Iophon en tot die familie Acarnidae. Die wetenskaplike naam van die spesie is die eerste keer geldig gepubliseer in 2011 deur Goodwin, Jones, Neely & Brickle.
Iophon pictoni adalah spesies spons yang tergolong dalam kelas Demospongiae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Iophon dan famili Acarnidae. Nama ilmiah spesies ini pertama kali diterbitkan pada tahun 2011 oleh Goodwin, Jones, Neely & Brickle.
Seperti spons pada umumnya, spesies ini memiliki tubuh yang berpori dan permukaan yang keras seperti batu. Selain itu, Iophon pictoni juga dapat menyerap oksigen dari air melalui proses difusi.
Iophon pictoni adalah spesies spons yang tergolong dalam kelas Demospongiae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Iophon dan famili Acarnidae. Nama ilmiah spesies ini pertama kali diterbitkan pada tahun 2011 oleh Goodwin, Jones, Neely & Brickle.
Seperti spons pada umumnya, spesies ini memiliki tubuh yang berpori dan permukaan yang keras seperti batu. Selain itu, Iophon pictoni juga dapat menyerap oksigen dari air melalui proses difusi.
Iophon pictoni is een sponssoort in de taxonomische indeling van de gewone sponzen (Demospongiae). Het lichaam van de spons bestaat uit kiezelnaalden en sponginevezels, en is in staat om veel water op te nemen.
De spons behoort tot het geslacht Iophon en behoort tot de familie Acarnidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 2011 door Goodwin, Jones, Neely & Brickle.
Bronnen, noten en/of referenties