Higginsia ciccaresei is 'n sponsspesie in die taksonomiese indeling van die Demospongiae (gewone sponse). Die liggaam van die spons bestaan uit kieselnaalde en sponginevesels en is in staat om baie water op te neem.
Die spons behoort tot die genus Higginsia en tot die familie Heteroxyidae. Die wetenskaplike naam van die spesie is die eerste keer geldig gepubliseer in 1998 deur Pansini & Pesce.
Higginsia ciccaresei is 'n sponsspesie in die taksonomiese indeling van die Demospongiae (gewone sponse). Die liggaam van die spons bestaan uit kieselnaalde en sponginevesels en is in staat om baie water op te neem.
Die spons behoort tot die genus Higginsia en tot die familie Heteroxyidae. Die wetenskaplike naam van die spesie is die eerste keer geldig gepubliseer in 1998 deur Pansini & Pesce.
Higginsia ciccaresei adalah spesies spons yang tergolong dalam kelas Demospongiae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Higginsia dan famili Heteroxyidae. Nama ilmiah spesies ini pertama kali diterbitkan pada tahun 1998 oleh Pansini & Pesce.
Seperti spons pada umumnya, spesies ini memiliki tubuh yang berpori dan permukaan yang keras seperti batu. Selain itu, Higginsia ciccaresei juga dapat menyerap oksigen dari air melalui proses difusi.
Higginsia ciccaresei adalah spesies spons yang tergolong dalam kelas Demospongiae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Higginsia dan famili Heteroxyidae. Nama ilmiah spesies ini pertama kali diterbitkan pada tahun 1998 oleh Pansini & Pesce.
Seperti spons pada umumnya, spesies ini memiliki tubuh yang berpori dan permukaan yang keras seperti batu. Selain itu, Higginsia ciccaresei juga dapat menyerap oksigen dari air melalui proses difusi.
Higginsia ciccaresei is een sponssoort in de taxonomische indeling van de gewone sponzen (Demospongiae). Het lichaam van de spons bestaat uit kiezelnaalden en sponginevezels, en is in staat om veel water op te nemen.
De spons behoort tot het geslacht Higginsia en behoort tot de familie Heteroxyidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1998 door Pansini & Pesce.
Bronnen, noten en/of referenties