Agelas bispiculata is 'n sponsspesie in die taksonomiese indeling van die Demospongiae (gewone sponse). Die liggaam van die spons bestaan uit kieselnaalde en sponginevesels en is in staat om baie water op te neem.
Die spons behoort tot die genus Agelas en tot die familie Agelasidae. Die wetenskaplike naam van die spesie is die eerste keer geldig gepubliseer in 1976 deur Vacelet, Vasseur & Lévi.
Agelas bispiculata is 'n sponsspesie in die taksonomiese indeling van die Demospongiae (gewone sponse). Die liggaam van die spons bestaan uit kieselnaalde en sponginevesels en is in staat om baie water op te neem.
Die spons behoort tot die genus Agelas en tot die familie Agelasidae. Die wetenskaplike naam van die spesie is die eerste keer geldig gepubliseer in 1976 deur Vacelet, Vasseur & Lévi.
Agelas bispiculata adalah spesies spons yang tergolong dalam kelas Demospongiae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Agelas dan famili Agelasidae. Nama ilmiah spesies ini pertama kali diterbitkan pada tahun 1976 oleh Vacelet, Vasseur & Levi.
Seperti spons pada umumnya, spesies ini memiliki tubuh yang berpori dan permukaan yang keras seperti batu. Selain itu, Agelas bispiculata juga dapat menyerap oksigen dari air melalui proses difusi.
Agelas bispiculata adalah spesies spons yang tergolong dalam kelas Demospongiae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Agelas dan famili Agelasidae. Nama ilmiah spesies ini pertama kali diterbitkan pada tahun 1976 oleh Vacelet, Vasseur & Levi.
Seperti spons pada umumnya, spesies ini memiliki tubuh yang berpori dan permukaan yang keras seperti batu. Selain itu, Agelas bispiculata juga dapat menyerap oksigen dari air melalui proses difusi.
Agelas bispiculata is een sponssoort in de taxonomische indeling van de gewone sponzen (Demospongiae). Het lichaam van de spons bestaat uit kiezelnaalden en sponginevezels, en is in staat om veel water op te nemen.
De spons behoort tot het geslacht Agelas en behoort tot de familie Agelasidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1976 door Vacelet, Vasseur & Lévi.
Bronnen, noten en/of referenties