Liopleurodon was ’n genus groot, vleisvretende seereptiele van die uitgestorwe klade Pliosauroidea. Die twee spesies van Liopleurodon het sowat 160 miljoen tot 155 miljoen jaar gelede tydens die Middel-Juraperiode gelewe.
Liopleurodon byl středně velký masožravý mořský plaz, který žil před 160 až 155 miliony let (stupeň callov) v období střední jury. Nepatří však mezi populární dinosaury, kteří vytvořili jen terestrické (suchozemské) formy (s výjimkou spinosauridů).
Se svými čtyřmi ploutvemi byl vytrvalým plavcem, který dokázal velmi prudce zrychlit, což je velmi důležité pro dravce, který útočí ze zálohy. Studie jeho lebky prokázala, že svým čichem dokázal zachytit i jemné pachy. S největší pravděpodobností měl velmi málo přirozených nepřátel, do jeho jídelníčku patřili zejména žraloci.
Není dosud jistá. Paleontolog L. B. Tarlo vychází z předpokladu, že délka lebky pliosaurů (mezi něž patří i Liopleurodon) tvoří zhruba jednu sedminu celkové délky těla. Nejdelší nalezená lebka liopleurodona přitom měří 1,5 metru. Pro největší druh rodu Liopleurodon byla délka těla stanovena na 6,3 metru. Někteří vědci se ale domnívají, že mohl dosahovat délky až kolem 10 metrů.
Fosílie byly nalezeny v Německu, Francii a Velké Británii, protože v době střední jury byla tato oblast pokryta rozsáhlým mořem.
Liopleurodon se objevil v epizodě "Kruté moře" v televizním dokumentu od BBC Putování s dinosaury a také ve speciální trilogii stejného dokumentu Monstra pravěkých oceánů. V tomto seriálu je však naprosto nesmyslně vyobrazen jako největší dravec všech dob, vážící 150 tun a měřící na délku 25 metrů. Tyto rozměry bývají často uváděny i v některých nepříliš odborných knihách, což dokazuje přílišnou důvěru mnohých lidí v informace zmíněné v seriálech.
Liopleurodon byl středně velký masožravý mořský plaz, který žil před 160 až 155 miliony let (stupeň callov) v období střední jury. Nepatří však mezi populární dinosaury, kteří vytvořili jen terestrické (suchozemské) formy (s výjimkou spinosauridů).
Pliosauren Liopleurodon ferox er ifølge BBC's Walking with Dinosaurs-serie det største kødædende væsen nogensinde med en længde på 25 meter, et hoved på fem meter og luffer på tre meter. Vægten er vurderet til maksimalt 150 ton. Disse dimensioner er dog kraftigt overdrevne[1]. En af dens slægtninge er Kronosaurus.
Pliosauren Liopleurodon ferox er ifølge BBC's Walking with Dinosaurs-serie det største kødædende væsen nogensinde med en længde på 25 meter, et hoved på fem meter og luffer på tre meter. Vægten er vurderet til maksimalt 150 ton. Disse dimensioner er dog kraftigt overdrevne. En af dens slægtninge er Kronosaurus.
Liopleurodon ("leun-aldeko hortzak" esanahia) Pliosauroidea itsasoko narrasti handi eta haragijaleen genero bat da. Plesiosauroak dira. Liopleurodoneko bi espezieak Jurasiko Erdi Aroko Calloviar estadioan bizi ziren (160 eta 155 milioi bitartekoak).
Liopleurodon ("leun-aldeko hortzak" esanahia) Pliosauroidea itsasoko narrasti handi eta haragijaleen genero bat da. Plesiosauroak dira. Liopleurodoneko bi espezieak Jurasiko Erdi Aroko Calloviar estadioan bizi ziren (160 eta 155 milioi bitartekoak).
(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});Liopleurodon oli pliosauruksiin kuulunut merimatelija joka eli jurakaudella 165–150 miljoonaa vuotta sitten. Suurimmat yksilöt ovat kasvaneet noin seitsemän metrin mittaisiksi.[1][2]
Liopleurodonin fossiileja on löydetty Englannista, Ranskasta, Saksasta ja Itä-Euroopasta.
Toisin kuin useimmilla joutsenliskoilla, liopleurodonin etuevät olivat pienemmät kuin takaevät. Se luultavasti ui liikuttamalla takaeviään ja käytti etueviään jarrutukseen, kääntymiseen ja pinnalle nousemiseen. Liopleurodon söi joutsenliskoja, kalaliskoja ja myös toisia pliosaureja.
Liopleurodon oli pliosauruksiin kuulunut merimatelija joka eli jurakaudella 165–150 miljoonaa vuotta sitten. Suurimmat yksilöt ovat kasvaneet noin seitsemän metrin mittaisiksi.
Liopleurodonin fossiileja on löydetty Englannista, Ranskasta, Saksasta ja Itä-Euroopasta.
Toisin kuin useimmilla joutsenliskoilla, liopleurodonin etuevät olivat pienemmät kuin takaevät. Se luultavasti ui liikuttamalla takaeviään ja käytti etueviään jarrutukseen, kääntymiseen ja pinnalle nousemiseen. Liopleurodon söi joutsenliskoja, kalaliskoja ja myös toisia pliosaureja.
Reiptíl feoiliteach muirí a chónaigh sa Ré Chalaitheach sa Thréimse Iúrasach ab é an lioplóradán. Tagann an ainm ón Ghréigis "λεῖος" [leios], "mín"; pleurá, taobh nó easna; agus odṓn, fiacail.
Liopleurodon (pengucapan bahasa Inggris: [ˌlaɪ.ɵˈplʊərədɒn]) adalah genus reptil laut karnivora yang masuk dalam kelompok Pliosauridae, sebuah klad plesiosauria berleher pendek. Liopleurodon hidup pada kala Callovian di Periode Jura Pertengahan (sekitar 160 - 155 juta tahun lalu). Ia merupakan predator puncak di lautan Eropa selama Periode Jura.
Liopleurodon berasal dari kalimat Yunani kuno yang berarti "gigi bersisi halus" sesuai karakteristik giginya, yang halus di salah satu sisinya. Nama genus Liopleurodon diperkenalkan oleh H.E Sauvage pada tahun 1873 atas dasar temuan tiga gigi berukuran 70 milimeter.
Liopleurodon adalah sejenis pliosauria berukuran 5-6 meter, dengan ukuran maksimum diperkirakan sepanjang 7 meter. Spesies terbesarnya yaitu L. ferox, mencapai panjang hingga 6,39 meter.[1] Beberapa jenis pliosauria lain mampu tumbuh lebih besar dari Liopleurodon, seperti salah satu spesies dari genus Pliosaurus yaitu Predator X (P. funkei).
Liopleurodon adalah hewan karnivora, salah satu predator besar di lautan Eropa kuno pada masanya. Mereka memangsa hewan laut lain, terutama ichthyosauria dan plesiosauria berukuran kecil, yang disergap atau dikejarnya dalam jarak dekat. Terlepas dari ukuran besarnya. Liopleurodon diperkirakan dapat berenang dengan kecepatan hingga 45 km/jam.
Liopleurodon ditampilkan di episode ketiga serial Walking with Dinosaurs produksi BBC yang menampilkan ia menyergap seekor Eustreptospondylus dari bawah air dan kemudian menyerang seekor Ophthalmosaurus yang tengah melahirkan. Di dalam episode tersebut Liopleurodon ditampilkan sebagai seekor predator kolosal sepanjang 25 meter, tetapi hal ini didasarkan pada sisa fosil yang sangat tidak lengkap, sehingga pihak BBC dianggap sengaja melebih-lebihkan ukuran tubuh Liopleurodon. Kesalahan ini masih dipertahankan sampai tahun 2003, pada serial spin-off Sea Monsters.
Liopleurodon (pengucapan bahasa Inggris: [ˌlaɪ.ɵˈplʊərədɒn]) adalah genus reptil laut karnivora yang masuk dalam kelompok Pliosauridae, sebuah klad plesiosauria berleher pendek. Liopleurodon hidup pada kala Callovian di Periode Jura Pertengahan (sekitar 160 - 155 juta tahun lalu). Ia merupakan predator puncak di lautan Eropa selama Periode Jura.
Liopleurodon berasal dari kalimat Yunani kuno yang berarti "gigi bersisi halus" sesuai karakteristik giginya, yang halus di salah satu sisinya. Nama genus Liopleurodon diperkenalkan oleh H.E Sauvage pada tahun 1873 atas dasar temuan tiga gigi berukuran 70 milimeter.
Liopleurodonai (lot. Liopleurodon) – stambių išnykusių jūrinių roplių gentis, priskiriama pleziozaurų (Plesiosauria) būriui. Gyveno viduriniajame juros periode, kalovijaus amžiuje. Tai buvo svarbiausi to meto jūrų grobuonys.
Liopleurodonai buvo apie 5-7 m ilgio, nors neatmetama, kad galėję užaugti ir iki 10 m. Turėjo keturis pelekus, galėjo plaukti 10km/h greičiu. Turėjo galingus nasrus, kurių ilgis siekė apie 3 m. Jakobsono organu užuosdavo auką. Maitinosi rykliais, oftalmozaurais, smulkesniais pleziozaurais.
Žinomos 3 rūšys:
Liopleurodonai (lot. Liopleurodon) – stambių išnykusių jūrinių roplių gentis, priskiriama pleziozaurų (Plesiosauria) būriui. Gyveno viduriniajame juros periode, kalovijaus amžiuje. Tai buvo svarbiausi to meto jūrų grobuonys.
Liopleurodonai buvo apie 5-7 m ilgio, nors neatmetama, kad galėję užaugti ir iki 10 m. Turėjo keturis pelekus, galėjo plaukti 10km/h greičiu. Turėjo galingus nasrus, kurių ilgis siekė apie 3 m. Jakobsono organu užuosdavo auką. Maitinosi rykliais, oftalmozaurais, smulkesniais pleziozaurais.
Liopleurodon var et stort rovdyr som levde i jura-perioden i Jordens mellomalder. I BBC-tv-serien Dinosaurene kommer tilbake fra 1999 skildres den som 25 meter lang og det største rovdyret som har levd i havet noensinne.
Mere oppdaterte granskinger tyder på at dette er misforstått, og at eventuelle rester etter en slik svømmer ikke kan være fra Liopleurodon. De funn en i dag med sikkerhet har artsbestemt viser en svømmende rovøgle som har en normalstørrelse mellom 7 og 10 meter. De første funn av deler, var tre 7 cm. store spisse tenner.
Liopleurodon hadde en utmerket luktesans, den svømte ofte med gapet vidåpent og svelget vann for så å sende det opp i nesa for å lukte hvor bytter var. De var kongene i Juras hav. Leedsichthys var et av byttene Liopleurodon jaktet på. Disse var omtrent jevnstore og relativt tykt pansret. Siden de tydeligvis var bedre svømmere, finnes flere hodefossiler med tilhelede bittmerker.
Den hadde også 3 meter lange loffer http://i50.photobucket.com/albums/f317/spinosaurus_1986/Liopleurodon.jpg I sen-triasperioden for rundt 208 millioner år siden utviklet pliosaurene seg og overtok havet etter fiskeøglene som hadde vært dominerende i lang tid for omtrent 170 millioner år siden i midten av juraperioden. Blant disse fantes de virkelige kjempene i havet sent i jura-perioden ( Pliosaurus, Megalneusaurus og Liopleurodon ) og tidlig i kritt ( Kronosaurus og Brachauchenius). De største hadde lange kraftige kropper på rundt 18 meter, kort hals og store hoder med enorme tenner på opptil 30 cm. Luffene var i motsetning til hos de langhalsede plesiosaurene større bak enn foran. Noe som kanskje gav dem bedre akselerasjon ved bakangrep på bytter. Hodene deres var godt tilpasset kraftige bitt, med solide knokler, og store fester bakerst i den brede skallen til massive muskler. Det kraftige bittet sammen med en robust kropp og nakke kom godt med når de fanget store bytter, som blant annet bestod av blekkspruter, andre plesiosaurer og fiskeøgler. Pliosaurene var øverst i næringskjeden i ca. 70 millioner år frem til midtre del av kritt perioden da de ble utkonkurrert av en annen gruppe marine reptiler, mosasaurer, som var en slektning av dagens slanger. Men plesiosaurene som gruppe fortsatte å eksistere frem til slutten av kritt, da dinosaurene også døde ut.
Pliosaurer er funnet på mange forskjellige lokaliteter verden over, fra Australia og Asia til, Europa og Amerika. I England har Oxford Clay og Kimmeridgian Clay formasjonene gitt navn til to av de geologiske stadiene av perioden jura; oxford og kimmeridge, som er tidsperioder der de fleste jurassiske pliosaurene kommer fra. Disse pliosaurene kan deles inn i to grupper etter hvilken form tennene deres har i tverrsnitt (Figur 1). Pliosaurer fra oxford (den første delen av sen jura) hadde tenner som var sirkulære i tverrsnitt, mens de fra kimmeridge (midterste del av sen jura) hadde tenner som var triangulære i tverrsnitt. Dette er en nyttig måte for paleontologene å kunne datere eventuelle funn av eksemplarer med tenner. Videre hadde pliosaurene fra oxford en av fire ulike måter å vokse de to underkjevene sammen i "haken"; kort, lang, avlang og rund. De gruppene med avlang og rund form forsvant i løpet av oxford, derfor finner vi kun kort og lang sammenvoksning hos de senere pliosaurene.
Liopleurodon var et stort rovdyr som levde i jura-perioden i Jordens mellomalder. I BBC-tv-serien Dinosaurene kommer tilbake fra 1999 skildres den som 25 meter lang og det største rovdyret som har levd i havet noensinne.
Mere oppdaterte granskinger tyder på at dette er misforstått, og at eventuelle rester etter en slik svømmer ikke kan være fra Liopleurodon. De funn en i dag med sikkerhet har artsbestemt viser en svømmende rovøgle som har en normalstørrelse mellom 7 og 10 meter. De første funn av deler, var tre 7 cm. store spisse tenner.
Liopleurodon hadde en utmerket luktesans, den svømte ofte med gapet vidåpent og svelget vann for så å sende det opp i nesa for å lukte hvor bytter var. De var kongene i Juras hav. Leedsichthys var et av byttene Liopleurodon jaktet på. Disse var omtrent jevnstore og relativt tykt pansret. Siden de tydeligvis var bedre svømmere, finnes flere hodefossiler med tilhelede bittmerker.
Den hadde også 3 meter lange loffer http://i50.photobucket.com/albums/f317/spinosaurus_1986/Liopleurodon.jpg I sen-triasperioden for rundt 208 millioner år siden utviklet pliosaurene seg og overtok havet etter fiskeøglene som hadde vært dominerende i lang tid for omtrent 170 millioner år siden i midten av juraperioden. Blant disse fantes de virkelige kjempene i havet sent i jura-perioden ( Pliosaurus, Megalneusaurus og Liopleurodon ) og tidlig i kritt ( Kronosaurus og Brachauchenius). De største hadde lange kraftige kropper på rundt 18 meter, kort hals og store hoder med enorme tenner på opptil 30 cm. Luffene var i motsetning til hos de langhalsede plesiosaurene større bak enn foran. Noe som kanskje gav dem bedre akselerasjon ved bakangrep på bytter. Hodene deres var godt tilpasset kraftige bitt, med solide knokler, og store fester bakerst i den brede skallen til massive muskler. Det kraftige bittet sammen med en robust kropp og nakke kom godt med når de fanget store bytter, som blant annet bestod av blekkspruter, andre plesiosaurer og fiskeøgler. Pliosaurene var øverst i næringskjeden i ca. 70 millioner år frem til midtre del av kritt perioden da de ble utkonkurrert av en annen gruppe marine reptiler, mosasaurer, som var en slektning av dagens slanger. Men plesiosaurene som gruppe fortsatte å eksistere frem til slutten av kritt, da dinosaurene også døde ut.
Pliosaurer er funnet på mange forskjellige lokaliteter verden over, fra Australia og Asia til, Europa og Amerika. I England har Oxford Clay og Kimmeridgian Clay formasjonene gitt navn til to av de geologiske stadiene av perioden jura; oxford og kimmeridge, som er tidsperioder der de fleste jurassiske pliosaurene kommer fra. Disse pliosaurene kan deles inn i to grupper etter hvilken form tennene deres har i tverrsnitt (Figur 1). Pliosaurer fra oxford (den første delen av sen jura) hadde tenner som var sirkulære i tverrsnitt, mens de fra kimmeridge (midterste del av sen jura) hadde tenner som var triangulære i tverrsnitt. Dette er en nyttig måte for paleontologene å kunne datere eventuelle funn av eksemplarer med tenner. Videre hadde pliosaurene fra oxford en av fire ulike måter å vokse de to underkjevene sammen i "haken"; kort, lang, avlang og rund. De gruppene med avlang og rund form forsvant i løpet av oxford, derfor finner vi kun kort og lang sammenvoksning hos de senere pliosaurene.
Liopleurodon – rodzaj pliozaurów, wielkich morskich gadów drapieżnych żyjących na przełomie środkowej i późnej jury (od ok. 165 milionów do 155 milionów lat temu). Pliozaury zajęły wtedy miejsce wielkich ichtiozaurów jak Temnodontosaurus i pozostawały największymi drapieżcami mórz do połowy kredy, kiedy z kolei zostały zastąpione przez morskie jaszczurki mozazaury. W przeciwieństwie do lepiej poznanych długoszyjnych plezjozaurów z rodzaju Elasmosaurus, miały wielkie głowy, krótkie szyje i raczej dłuższe ciała oraz rozszerzony tył czaszki, gdzie znajdowały się potężne mięśnie szczęk pełnych wielkich zębów.
Cztery silne płetwiaste kończyny i smukłe ciało sugerują, że były dobrymi pływakami[potrzebny przypis]. Prawdopodobnie polowały z zasadzki jak dzisiejszy rekin żarłacz biały. Ich zdobyczą mogły być wielkie głowonogi, ichtiozaury, plezjozaury, rekiny i inne duże zwierzęta, które udało im się upolować.
Liopleurodon całe życie musiał spędzać w wodzie i z tego powodu był najprawdopodobniej żyworodny, ponieważ nie mógł wychodzić na ląd, aby złożyć jaja jak dzisiejsze żółwie morskie. Jego płetwiaste kończyny miały zbyt słabe połączenie z kręgosłupem, aby mogły utrzymać tak potężne ciało na lądzie. Prawdopodobnie gdyby został wyrzucony przez sztorm na brzeg, udusiłby się pod własnym ciężarem, tak jak dzisiejsze walenie, kiedy osiądą na mieliźnie.
Największym i najbardziej znanym gatunkiem rodzaju Liopleurodon jest niewątpliwie Liopleurodon ferox, po raz pierwszy opisany w 1873. Jego skamieniałe szczątki sprzed około 160 milionów lat znaleziono we wschodniej Anglii i północnej Francji. Największa czaszka mierzy 1,5 m, co wskazuje, że długość całego zwierzęcia można szacować na 10 m (choć przeciętne rozmiary wynosiły raczej 5-7 m) i 5 ton masy. Chociaż nie da się wykluczyć, że Liopleurodony osiągały nawet kilkanaście metrów długości – jak inne, większe pliozaury – serial BBC Wędrówki z dinozaurami z 1999 przyczynił się do wylansowania przekonania, jakoby Liopleurodon dorastał do 25 metrów długości i 75-150 ton masy (na podstawie porównania z płetwalem błękitnym), co czyniłoby zeń największego drapieżnika w dziejach życia na Ziemi. Rozmiary te są jednak mocno przesadzone. Kłopot z określeniem wiarygodnej długości polega na braku kompletnego szkieletu dostatecznie dużego osobnika. Takie rekordowe rozmiary zostały oszacowane na podstawie znalezionych pojedynczych kręgów czy niekompletnej szczęki dolnej, ale nie ma pewności, że należały na pewno do niego. Na podstawie wielkości żuchwy długość czaszki oszacowano na trzy metry i według niej długość całego ciała wyliczono na nie mniej niż 18 metrów. Jest to jednak przypuszczalnie skamieniałość nowego rodzaju pliozaura, nie liopleurodona. Natomiast 25-metrowe rozmiary liopleurodona z serialu BBC oparte były na pojedynczym kręgu przechowywanym w muzeum w Peterborough (w Anglii), który okazał się należeć do zauropoda[1][2].
Liopleurodon – rodzaj pliozaurów, wielkich morskich gadów drapieżnych żyjących na przełomie środkowej i późnej jury (od ok. 165 milionów do 155 milionów lat temu). Pliozaury zajęły wtedy miejsce wielkich ichtiozaurów jak Temnodontosaurus i pozostawały największymi drapieżcami mórz do połowy kredy, kiedy z kolei zostały zastąpione przez morskie jaszczurki mozazaury. W przeciwieństwie do lepiej poznanych długoszyjnych plezjozaurów z rodzaju Elasmosaurus, miały wielkie głowy, krótkie szyje i raczej dłuższe ciała oraz rozszerzony tył czaszki, gdzie znajdowały się potężne mięśnie szczęk pełnych wielkich zębów.
Czaszka Liopleurodon feroxCztery silne płetwiaste kończyny i smukłe ciało sugerują, że były dobrymi pływakami[potrzebny przypis]. Prawdopodobnie polowały z zasadzki jak dzisiejszy rekin żarłacz biały. Ich zdobyczą mogły być wielkie głowonogi, ichtiozaury, plezjozaury, rekiny i inne duże zwierzęta, które udało im się upolować.
Liopleurodon całe życie musiał spędzać w wodzie i z tego powodu był najprawdopodobniej żyworodny, ponieważ nie mógł wychodzić na ląd, aby złożyć jaja jak dzisiejsze żółwie morskie. Jego płetwiaste kończyny miały zbyt słabe połączenie z kręgosłupem, aby mogły utrzymać tak potężne ciało na lądzie. Prawdopodobnie gdyby został wyrzucony przez sztorm na brzeg, udusiłby się pod własnym ciężarem, tak jak dzisiejsze walenie, kiedy osiądą na mieliźnie.
Największym i najbardziej znanym gatunkiem rodzaju Liopleurodon jest niewątpliwie Liopleurodon ferox, po raz pierwszy opisany w 1873. Jego skamieniałe szczątki sprzed około 160 milionów lat znaleziono we wschodniej Anglii i północnej Francji. Największa czaszka mierzy 1,5 m, co wskazuje, że długość całego zwierzęcia można szacować na 10 m (choć przeciętne rozmiary wynosiły raczej 5-7 m) i 5 ton masy. Chociaż nie da się wykluczyć, że Liopleurodony osiągały nawet kilkanaście metrów długości – jak inne, większe pliozaury – serial BBC Wędrówki z dinozaurami z 1999 przyczynił się do wylansowania przekonania, jakoby Liopleurodon dorastał do 25 metrów długości i 75-150 ton masy (na podstawie porównania z płetwalem błękitnym), co czyniłoby zeń największego drapieżnika w dziejach życia na Ziemi. Rozmiary te są jednak mocno przesadzone. Kłopot z określeniem wiarygodnej długości polega na braku kompletnego szkieletu dostatecznie dużego osobnika. Takie rekordowe rozmiary zostały oszacowane na podstawie znalezionych pojedynczych kręgów czy niekompletnej szczęki dolnej, ale nie ma pewności, że należały na pewno do niego. Na podstawie wielkości żuchwy długość czaszki oszacowano na trzy metry i według niej długość całego ciała wyliczono na nie mniej niż 18 metrów. Jest to jednak przypuszczalnie skamieniałość nowego rodzaju pliozaura, nie liopleurodona. Natomiast 25-metrowe rozmiary liopleurodona z serialu BBC oparte były na pojedynczym kręgu przechowywanym w muzeum w Peterborough (w Anglii), który okazał się należeć do zauropoda.
Liopleurodon este un gen de reptile marine carnivore din categoria pliozaurilor.
La maturitate, acest pliozaur colosal era atât de mare încât nu avea dușmani decât cei din specia sa. Se estimează că atingea lungimi între 12 și 25m- o cifră care sugerează că putea cântări și 100 de tone, adică mai mult decât cașalotul, care este cel mai mare carnivor care urmărește și atacă animale singure. Liopleurodon se hrănea cu animale marine destul de mari încât să-i atragă atenția. Deși era complet adaptat la viața în larg, intra și în apele puțin adânci, unde prindea dinozaurii care pășteau lângă mal. Se baza în principal pe văz și pe miros, atacându-și prada cu dinții rari, ca niște pumnale. Aceștia aveau formă conică și circa 30cm lungime- de două ori mai mari decât cei de Tyrannosaurus. Erau proiectați în afară din partea frontală a fălcilor, care se articulau într-un punct aflat aproape de spatele craniului- o distanță de aproape 4m. Datorită mărimii sale, Liopleurodon putea străbate distanțe imense, dar se cunosc puține lucruri despre felul cum se înmulțea. Pe uscat era la fel de neputincios ca o balenă eșuată, ceea ce sugerează că năștea pui vii, nu depunea ouă. Liopleurodon a trăit în perioada Cretacicului Inferior, fosilele lui fiind găsite în Australia și în America de Sud.
Liopleurodon este un gen de reptile marine carnivore din categoria pliozaurilor.
Liopleurodon čo v preklade znamená po bokoch vyhladený zub je vyhynutý rod pliosaurov (krátkokrkých plesiosaurov). Zástupcovia tohto rodu sa vyskytovali v období strednej až vrchnej jury (pred 160 – 155 miliónmi rokov). Jediným riadne opísaným druhom tohto rodu je druh Liopleurodon ferox ktorého ako prvý identifikoval H. E. Sauvage v roku 1873.
So svojimi štyrmi plutvami to bol vytrvalý plavec. Hoci tieto štyri plutvy neboli zas tak dobré k plávaniu, dokázal veľmi prudko zrýchliť, čo je veľmi dôležité pre dravca, ktorý útočí zo zálohy. Štúdia jeho lebky preukázala, že svojim čuchom dokázal zachytiť určité pachy. S najväčšou pravdepodobnosťou mal veľmi málo nepriateľov a medzi jeho hlavný zdroj potravy patrili najmä žraloky. Pravdepodobne ide o jedného z najväčších mäsožravých tvorov, aký kedy na zemi žil.
Veľkosť Liopleurodona zatiaľ nie je istá. Paleontológ L.B. Tarlo vychádza z toho, že dĺžka lebiek pliosaurov, (medzi ktoré patrí aj Liopleurodon) tvorí jednu sedminu celkovej dĺžky tela. Najdlhšia nájdená lebka Liopleurodona meria 1,5 metra. Podľa prepočtov Tarlosa tento pliosaurus meral asi 11 metrov. Nedávne štúdie preukázali, že lebka bola len jedna pätnástina celkovej dĺžky tela.
Meno peenus Liopleurodon bolo vytvorené Henri-Émile Sauvageom v roku 1873 na základe veľmi fragmentárnych pozostatkoch, zahŕňajúcich len tri zuby 70 mm dĺžky. Jeden zo zubov, nájdený neďaleko francúzskeho Boulogne-sur-Mer v strednojurských vrstvách (stupeň kelovian), bol pomenovaný Liopleurodon ferox. Ďalší z francúzskeho mestečka Charly, dostal meno Liopleurodon grossouvrei, zatiaľ čo tretí, nájdený blízko Caenu vo Francúzsku bol pôvodne opísaný ako Poikilopleuron bucklandi a pripísaný druhu Liopleurodon bucklandi.
Fosílie Liopleurodona boli nájdené hlavne vo Francúzsku, Anglicku, Nemecku a jeden mladistvý jedinec v Rusku. Všetky nájdené exempláre sa datujú do obdobia strednej jury (stupeň kelovian), teda zhruba pred 160 až 155 miliónmi rokov.
V súčasnosti sú rozoznávané tri platné druhy rodu Liopleurodon:
Liopleurodon sa objavil v epizóde „Kruté more“ televízneho seriálu BBC Putovanie s dinosaurami. V tejto epizóde bol Liopleurodon vykreslený ako útočí a následne zožiera mäsožravého dinosaura rodu Eustreptospondylus. Predstavená veľkosť Liopleurodona v tomto seriáli je obrovská, činí až 25 m.
Liopleurodon čo v preklade znamená po bokoch vyhladený zub je vyhynutý rod pliosaurov (krátkokrkých plesiosaurov). Zástupcovia tohto rodu sa vyskytovali v období strednej až vrchnej jury (pred 160 – 155 miliónmi rokov). Jediným riadne opísaným druhom tohto rodu je druh Liopleurodon ferox ktorého ako prvý identifikoval H. E. Sauvage v roku 1873.
Liopleurodon là một chi thằn lằn cổ rắn, được Sauvage mô tả khoa học năm 1873.[1]
Liopleurodon là một chi thằn lằn cổ rắn, được Sauvage mô tả khoa học năm 1873.
滑齒龍屬(屬名:Liopleurodon),意思是“平滑側邊牙齒”,是種大型、肉食性海生爬行動物,屬於蛇頸龍目裡的短頸部上龍亞目。滑齒龍的兩個種生存於中侏儸紀的卡洛夫階,約1億6000萬年前到1億5500萬年前;俄羅斯滑齒龍則生存於侏儸紀晚期。滑齒龍是侏羅紀中到晚期的歐洲海洋的頂級掠食動物。
滑齒龍屬由H.E. Sauvage在1873年命名[1],以非常少數的化石來命名,包含三個70公厘長的巨大牙齒,其中一個在法國濱海布洛涅附近的侏儸紀卡洛夫階地層發現,學名為殘酷滑齒龍(Liopleurodon ferox);另一個牙齒在法國Charly地區發現,被命名為L. grossouvrei;第三個牙齒在法國坎城附近發現,起初被命名為Poikilopleuron bucklandi,後來被H.E. Sauvage重命名為L. bucklandi。H.E. Sauvage並沒有在他的描述裡,將本屬歸類於任何特定爬蟲類。
滑齒龍的化石主要發現於英格蘭與法國,部分年代較晚的化石發現於俄羅斯。在德國的卡洛夫階,發現了與英格蘭、法國的類似化石。[2]
現在滑齒龍屬有三個已承認的種:殘酷滑齒龍(L. ferox)發現於英格蘭與法國的卡洛夫階、L. pachydeirus生存於英格蘭的卡洛夫階,數量較少,由哈利·絲利(Harry Seeley)在1869年描述為上龍的一個種[3]。俄羅斯滑齒龍(L. rossicus)發現於俄羅斯窩瓦階,也被Novozhilov在1948年描述為上龍的一個種[4],曾經是Strongylokroptaphus的模式種。[5]只有殘酷滑齒龍有幾乎完整的骨骸。
四個強壯的鰭狀肢顯示滑齒龍是強壯的游泳者。所有蛇頸龍類都以四個鰭狀肢作為推進方式。一個使用游泳機器人的研究,證實這種推進方式並不特別有效率,但它提供很好的加速度,這是個埋伏掠食者值得擁有的特徵。[6][7]對於這種動物頭顱骨的研究,顯示牠們可用鼻孔尋找海水中特定氣味的來源。[8]
關於滑齒龍的最大尺寸有些爭議。古生物學家L. B. Tarlo推測,上龍類的頭骨約佔身長的1/7長。已知最長的滑齒龍骨頭約1.5公尺長,根據L. B. Tarlo提出的方法,滑齒龍最長可達7.5公尺長。然而與牠們的近親克柔龍相比,不能確定現存滑齒龍的重建是否正確。[9]
近年的上龍類研究對Tarlo的推測方法提出質疑,指出上龍類的頭骨約佔身長的1/5。若根據這個方法,滑齒龍的身長為7到10公尺。[9]
BBC1999年的與恐龍共舞電視節目,將滑齒龍敘述為長達25公尺,但这属于严重夸张的说法。[9] 其原因是當時科學家將一截化石誤認為滑齒龍的脊椎骨,而得出體長約20公尺的估計,該製作單位認為仍存在更大於該標本之個體故描述出25公尺的滑齒龍。而該脊椎骨之後確認為蜥腳類恐龍的尾部骨骼。
發現自英國啟莫里黏土層的化石,顯示當時的上龍類可長達15公尺,但這些化石因為過分零碎而不能確定是否屬於滑齒龍或其他相關屬。[9]
牛津大學自然歷史博物館的一個展示中的下頜,被估計長度超過3公尺,被認為屬於L. macromerus;這個化石曾經被歸類於Stretosaurus macromerus。[10]Stretosaurus後來被歸類於滑齒龍的次異名。[11]這個化石目前是上龍的一個種Pliosaurus macromerus。[12]
在2002年,在墨西哥發現一個非常大型的上龍類化石。也就是著名的「Monster of Aramberri」。即使保守的估計也有15公尺長,尽管牠可能只是未成年。多數新聞報導將「Monster of Aramberri」敘述為滑齒龍屬,然而,這個化石只有脊柱,沒有足夠證據可歸類於滑齒龍屬。「Monster of Aramberri」的化石發現於墨西哥晚侏儸紀啟莫里階的La Caja地層。[13]這化石是在1985年由一位地理學學生發現,起初被Hahnel誤認為獸腳類恐龍。[14]
滑齒龍出現在BBC1999年的《與恐龍共舞》(Walking with Dinosaurs)電視節目。在這電視節目裡,滑齒龍攻擊並吞噬一隻在陸地上居住的美扭椎龍。節目裡滑齒龍跳上陸地捕抓陸地動物的行為經常比被認為不可能,并且其体型被严重夸大。[15]滑齒龍再次出現在《與恐龍共舞》在2003年的節目《海底霸王》(Sea Monsters)。滑齒龍稍晚出現在電影《歷險小恐龍9:重返大海》。
滑齒龍屬(屬名:Liopleurodon),意思是“平滑側邊牙齒”,是種大型、肉食性海生爬行動物,屬於蛇頸龍目裡的短頸部上龍亞目。滑齒龍的兩個種生存於中侏儸紀的卡洛夫階,約1億6000萬年前到1億5500萬年前;俄羅斯滑齒龍則生存於侏儸紀晚期。滑齒龍是侏羅紀中到晚期的歐洲海洋的頂級掠食動物。
{{翻訳告知|en|Liopleurodon}}
をノートに追加しなければなりません。リオプレウロドン (Liopleurodon) は、中生代ジュラ紀中期カロビアンからジュラ紀後期のヨーロッパに生息していた首長竜。当時の海域において、食物連鎖の頂点(頂点捕食者)にいたとされる。
リオプレウロドンという属名は、H. E. Sauvageによって、たった3つの7センチメートル程の歯の化石から名づけられたものであり、「なだらかな側面の歯」意味する。1つは、フランスのブローニュ=シュル=メール付近にあるカロビアン時代の地層から発見され、L. feroxと名付けられた。他の2つの歯もフランスから見つかり、シャーリーからのものはL. grossouvrei、カーンからのものはL. bucklandi(最初はPoikilopleuron bucklandiとして記載された)と命名された。Sauvageは当初、リオプレウロドンを特定のグループとは見なさなかった。
リオプレウロドンの化石の大部分はイングランドとフランスから発見される。ドイツやロシアからも、同属とみられる化石が発見された。
現在のところ、リオプレウロドンと認められているのは3種で、特にカロビアン時代のL. feroxはよく知られる。同じくカロビアン時代のより稀少なL. pachydeirusは、Seelyによってプリオサウルスとされた。ロシア産のL. rossicusも当初、Novozhilovによりプリオサウルスに属するとされていた。また、L. feroxだけはほぼ全身骨格が知られている。
頭部は大きく重厚な作りであり、逆に頸部は短かった。円錐形の鋭い歯が並ぶ顎は頑丈で、咬筋は強力であったことがうかがえる。大半の海生爬虫類は水中では鼻孔を閉じているが、リオプレウロドンは水中でも臭いを感知出来る構造であることが判明し、かれらが鼻孔で正確な匂いの根源を調べていた可能性が示唆された。また眼窩も大きく、視力も優れていたと推定されている[1]。
胴体の可動性が乏しく尾に鰭は持たないものの、4つの櫂のような鰭脚によって、かなり力強く泳いでいたと考えられている。前方の鰭脚は上下に動かし、後方のものは舵取りや水を後方へ蹴り出しての加速に使われたと推定されている[2]。その推進方法は首長竜多くの中でもリオプレウロドン特有のものである。ロボットを使った実験では、特別大きな推進力の効果は得られなかったが、奇襲に有効な加速力はかなりのものであると実証された。
リオプレウロドンの最大全長は長年議論の主題とされてきた。
古生物学者L. B. Tarloは、リオプレウロドンを含むプリオサウルス科は、頭骨が全体長のおよそ7分の1であることから、頭骨により全長を見積もれると見出した。彼の説によればL. feroxの中で最大とされる1.5メートルの頭骨をもつ個体は、全長約11メートルと推測できる。
最近[いつ?]の研究ではTarloの理論には疑問符がつけられてきている。プリオサウルスの頭骨は、全長の約5分の1であると示されたからで、HenceはL. feroxの平均体長は7 - 10メートル程度だろうと指摘した。
1999年にイギリスのBBCで放映されたテレビ番組『続 タイムスリップ!恐竜時代 古代の海へ』では、25メートル級の巨大な個体が描写された。
しかし、発見された個体数が極めて少ないため、これらのいずれの最大全長も正確かどうかは不明である。