Stygiomysida zijn zeldzame peracaride kreeftachtigen, waarvan tot op heden 16 soorten in twee geslachten zijn beschreven.
Stygiomysida zijn sterk verwant aan de aasgarnalen. Ze zijn gekenmerkt door het bezit van een stomp rostrum en een kleine carapax. Verder hebben ze sterk gereduceerde ogen die bij de Stygiomysidae zelfs geen sporen van pigment of andere visuele structuren bevatten. Het eerste paar maxillipeden is klein en ongeleed, het tweede paar is omgevormd tot gnathopoden. Het pereon draagt zes paar eenvoudige pereopoden zonder kieuwen. Het pleon (achterlijf) draagt tweetakkige pleopoden en is voorzien van een goed ontwikkelde staartwaaier, gevormd door de uropoden (staartpootjes) en een niet ingesneden telson (staartstukje). In tegenstelling tot de verwante Mysida bezitten de Stygiomysida geen statocyst.
Op twee soorten na[2] zijn alle Stygiomysida stygobionten, uit Italië en de Caraïben..
De twee families van de Stygiomysida waren vroeger ondergebracht bij de Mysida maar zijn nu een aparte orde. Volgens recent onderzoek zijn ze zelfs eerder verwant aan de Mictacea (Meland et al., 2007[3]).
De 16 bekende soorten behorende tot die twee families (Anderson, 2010[4]) zijn:
Stygiomysida zijn zeldzame peracaride kreeftachtigen, waarvan tot op heden 16 soorten in twee geslachten zijn beschreven.
