Chloridops kona és un ocell extint de la família dels fringíl·lids (Fringillidae) que habitava l'illa de Hawaii. És l'única espècie del gènere Chloridops observada viva pels científics, si bé es coneix material fòssil d'altres espècies, extintes en època prehistòrica, com Chloridops wahi i Chloridops regiskongi.
Era un ocell de mitjana grandària, que feia uns 15 cm de llarg. D'un color general verd oliva i sense dimorfisme sexual. D'aspecte gruixut, amb gran cap i molt gran bec,[1] que va motivar el seu nom en anglès "Kona Grosbeak" (durbec de Kona).
Era un ocell frugívor, amb un bec gran adaptat per trencar l'endocarpi dur dels fruits secs, si bé també podia menjar fulles i fruites més toves. Els joves podien menjar invertebrats.
Era un ocell endèmic dels boscos de Myoporum sandwicense, a elevacions entre 1,400-1,500 metres a la zona del districte de Kona, a l'illa de Hawaii. L'espècie ja era molt escassa quan va ser descoberta pels europeus i l'últim espècimen va ser capturat en 1894. Les raons de la seva ràpida extinció no estan completament clares. No es va poder recollir el nom en llengua hawaiana.[2]
Chloridops kona és un ocell extint de la família dels fringíl·lids (Fringillidae) que habitava l'illa de Hawaii. És l'única espècie del gènere Chloridops observada viva pels científics, si bé es coneix material fòssil d'altres espècies, extintes en època prehistòrica, com Chloridops wahi i Chloridops regiskongi.
Šatovník dlaskovitý (Chloridops kona) je vyhynulý druh šatovníka, který byl endemitem Havajských ostrovů. Průměrná délka ptáka byla 15 cm. Šatovník byl olivově zelený a měl šedý zobák. Byl velmi vzácný již v době, kdy byl objeven, a domorodci ho vůbec neznali.
Šatovník dlaskovitý dokázal velmi silným zobákem rozlousknout tvrdou skořápku. Živil se také bezobratlými živočichy.
Jako důvod jeho vyhubení se udává ztráta přirozeného prostředí. Šatovník dlaskovitý byl naposledy viděn v roce 1894.
Ornitolog Scott Barchard Wilson, který ho popsal, vyzýval veřejnost, aby šatovníka dlaskovitéhoho zachovala v přírodě. Podle jeho popisu to byl pták zajímavý vzhledem, ale velmi málo zajímavý svým chováním. Byl nudný, pomalý, osamělý a velmi tichý – Wilson ho nikdy neslyšel zpívat. Jeho potrava se skládala ze semen tvrdých plodů Myoporum sandwicense. Když je louskal, bylo to slyšet do dálky. Zobák měl většinou špinavý od santalového stromu.
Ilustrace šatovníka dlaskovitého: nahoře dospělý jedinec, dole mladý
3D profil zobrazující šatovníka dlaskovitého
V tomto článku byl použit překlad textu z článku Kona grosbeak na anglické Wikipedii.
Šatovník dlaskovitý (Chloridops kona) je vyhynulý druh šatovníka, který byl endemitem Havajských ostrovů. Průměrná délka ptáka byla 15 cm. Šatovník byl olivově zelený a měl šedý zobák. Byl velmi vzácný již v době, kdy byl objeven, a domorodci ho vůbec neznali.
Chloridops kona Chloridops generoko animalia zen, jada iraungia. Hegaztien barruko Fringillidae familian sailkatzen zen.
Chloridops kona Chloridops generoko animalia zen, jada iraungia. Hegaztien barruko Fringillidae familian sailkatzen zen.
Pähkinäpeippo (Chloridops kona)[2] oli peippojen heimoon kuulunut varpuslintu.
Pähkinäpeippoa tavattiin Havaijisaariin kuuluvalla Lanain saarella. Siitä ei ole tehty havaintoja vuoden 1894 jälkeen, ja laji on kuollut sukupuuttoon. Metsien hakkuu oli todennäköisesti tärkein syy sen häviämiseen.[1]
Pähkinäpeippo (Chloridops kona) oli peippojen heimoon kuulunut varpuslintu.
Pähkinäpeippoa tavattiin Havaijisaariin kuuluvalla Lanain saarella. Siitä ei ole tehty havaintoja vuoden 1894 jälkeen, ja laji on kuollut sukupuuttoon. Metsien hakkuu oli todennäköisesti tärkein syy sen häviämiseen.
De konavink (Chloridops kona) is een uitgestorven zangvogel uit de familie Fringillidae (vinkachtigen). De vogel werd op 21 juni 1887 geschoten door Scott Barchard Wilson op het eiland Hawaï en was toen al zeer zeldzaam. De eerste geldige beschrijving werd in 1888 gepubliceerd.[2] De vogel leek op een grote groenling (Chloris chloris) met een veel dikkere snavel.
Deze soort was endemisch op het eiland Hawaï. Het leefgebied bestond uit natuurlijk, endemisch bos op oude lava op hoogten tussen de 1000 en 1800 m boven de zeespiegel, waar de vogels foerageerden op zaden. Het laatste exemplaar werd waargenomen in 1894, daarom heeft de vogel de status uitgestorven op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe konavink (Chloridops kona) is een uitgestorven zangvogel uit de familie Fringillidae (vinkachtigen). De vogel werd op 21 juni 1887 geschoten door Scott Barchard Wilson op het eiland Hawaï en was toen al zeer zeldzaam. De eerste geldige beschrijving werd in 1888 gepubliceerd. De vogel leek op een grote groenling (Chloris chloris) met een veel dikkere snavel.
Konafink (Chloridops kona) er en monotypisk art i den monotypiske slekten Chloridops, som inngår i tribuset Drepanidini (hawaiifinker) i underfamilien Carduelinae. Underfamilien er én av tre underfamilier i finkefamilien (Fringillidae). Arten var endemisk for øya Mauna Loa i Hawaiiøyene, men ifølge IUCNs rødliste er den nå utdødd.[1]
Konafinken ble først oppdaget i 1887. Da hadde den er utbredelse på cirka 10 km, begrenset til den montane regnskogen på Mauna Loa, i en høyde på 1 100–1 700 moh. Den ble øyeblikkelig regnet som svært sjelden, og siste gang den ble sett var i 1892. Årsaken til at den døde ut er uklar, men avskoging og tap av habitat var åpenbart én av årsakene. En annen var fuglemalaria.[2]
Konafinken hadde ei hovedsakelig grønn fjærdrakt og et meget karakteristiske og usedvanlig kraftig nebb. På engelsk ble den derfor kalt konastornebb.
Inndelingen og rekkefølgen av den følger HBW Alive og er i henhold til Collar, Newton & Bonan (2017).[3] Norske navn på artene følger Norsk navnekomité for fugl og er i henhold til Syvertsen et al. (2008).[4] Navn og beskrivelser i parentes er ikke offisielle navn, men kun midlertidige beskrivelser i påvente av offisielle navn.
Konafink (Chloridops kona) er en monotypisk art i den monotypiske slekten Chloridops, som inngår i tribuset Drepanidini (hawaiifinker) i underfamilien Carduelinae. Underfamilien er én av tre underfamilier i finkefamilien (Fringillidae). Arten var endemisk for øya Mauna Loa i Hawaiiøyene, men ifølge IUCNs rødliste er den nå utdødd.
Konafinken ble først oppdaget i 1887. Da hadde den er utbredelse på cirka 10 km, begrenset til den montane regnskogen på Mauna Loa, i en høyde på 1 100–1 700 moh. Den ble øyeblikkelig regnet som svært sjelden, og siste gang den ble sett var i 1892. Årsaken til at den døde ut er uklar, men avskoging og tap av habitat var åpenbart én av årsakene. En annen var fuglemalaria.
Konafinken hadde ei hovedsakelig grønn fjærdrakt og et meget karakteristiske og usedvanlig kraftig nebb. På engelsk ble den derfor kalt konastornebb.
Multimedia w Wikimedia Commons Hawajka kraterowa (Chloridops kona) – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych. Endemit wyspy Hawaiʻi. Wymarły; ostatni okaz odłowiono w 1892.
Po raz pierwszy gatunek opisał Scott Barchard Wilson na łamach Proceedings of the Zoological Society of London w 1888, opisując przy okazji rodzaj Chloridops. Nowemu gatunkowi nadał nazwę Chloridops kona[3], podtrzymywaną obecnie (2017) przez Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny[4]. Holotypem była samica odłowiona 21 czerwca 1888, na wysokości około 1500 m n.p.m. (5000 stóp) w dystrykcie Kona na wyspie Hawaiʻi[3]. Najprawdopodobniej rdzenni Hawajczycy nie mieli specjalnej nazwy dla hawajek kraterowych[5].
Długość ciała wynosiła około 16,5–19 cm. Nie występował dymorfizm płciowy w upierzeniu. Hawajki kraterowe wyróżniały się szczególnie dużym dziobem. Walter Rothschild odnotował, że żuchwa i górna szczęka nie stykały się dokładnie, pozostawiając szczelinę u nasady dzioba. Upierzenie było w większości jaskrawe, oliwkowozielone, jaśniejsze w okolicach kloaki, a intensywniej oliwkowe na pokrywach podogonowych. Kantarek popielaty. Lotki ciemnopopielate, na chorągiewce wewnętrznej jaśniejące ku nasadzie. Pokrywy podskrzydłowe brązowopłowe z oliwkowym nalotem. Tęczówka ciemnobrązowa. Dziób szary[5].
Hawajka kraterowa była endemitem wyspy Hawaiʻi. Już w momencie odkrycia były to ptaki rzadkie; ich cały zasięg występowania obejmował blisko 4 mile kwadratowe (czyli około 10,5 km²)[6]. Przebywały głównie na obszarach zastyłej lawy, okazjonalnie zapuszczając się w bardziej otwarte obszary lasów. Kilku informacji na temat zachowania hawajek kraterowych dostarczył Robert Cyril Layton Perkins. Hawajki te prowadziły samotniczy tryb życia, poruszały się powoli. Żywiły się nasionami Santalum[5] i Myoporum sandwicense, roślin rosnących w miejscach, gdzie niegdyś zastygła lawa[7]. Według Perkinsa odgłos rozkruszania twardych łupinek nasion wspomnianych roślin był słyszalny z daleka. Henry Palmer obserwował hawajki kraterowe na wysokościach około 1000–1600 m n.p.m. (3500–5500 stóp)[5].
IUCN uznaje hawajkę kraterową za gatunek wymarły (EX, Extinct)[6]. Ostatni okaz odłowił w 1892 Perkins[7]. Przyczyny wymarcia są niejasne; najprawdopodobniej przyczyniły się do niego wprowadzone na wyspy ssaki, niszczenie środowiska i ptasia malaria[6].
Lista wymarłych gatunków za: Maas, P.H.J: Globally Extinct Birds. The Sixth Extinction, 2 stycznia 2017. [dostęp 24 maja 2017].
Hawajka kraterowa (Chloridops kona) – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych. Endemit wyspy Hawaiʻi. Wymarły; ostatni okaz odłowiono w 1892.
Konafink[2] (Chloridops kona) är en utdöd[1] fågel i familjen finkar inom ordningen tättingar.[3] Fågeln förekom tidigare på Hawaii där den sågs senast med säkerhet 1894.[3]
Wikimedia Commons har media som rör Konafink.
Wikispecies har information om Chloridops kona.
Konafink (Chloridops kona) är en utdöd fågel i familjen finkar inom ordningen tättingar. Fågeln förekom tidigare på Hawaii där den sågs senast med säkerhet 1894.
Chloridops kona là một loài chim trong họ Fringillidae.[2]
Bài viết liên quan đến họ Sẻ thông này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Chloridops kona là một loài chim trong họ Fringillidae.
科纳碧雀（Chloridops kona）是一種夏威夷特有的雀，生活在海拔1000-1800米。在最初發現牠們時，其數量就已經很稀少，約每4平方里只有一隻，而最後的標本是於1894年採集的。有關牠們滅絕的原因不明。在可愛島、歐胡島及茂宜島有發現牠們的化石。
科纳碧雀是夏威夷的特有種，生活在科納海拔5000呎以上的地區。在Scott Barchard Wilson最初到訪夏威夷時，科纳碧雀的數量已很稀少。最後觀察到牠們是於1887年，在四個星期內只見到三隻科纳碧雀。牠們稀少的程度就連夏威夷原住民也未曾替牠們起名，而Wilson的報告亦只是一些筆記。
科纳碧雀在其棲息地並不怎麼起眼。牠們並不活躍，多獨自出沒，且比較寂靜，為了食物才會出來。牠們主要吃檀香苦檻蘭果實的種子，這種果實外殼堅硬，所以牠們大部份時間都是在打開果實。牠們的喙及頭部因而十分強壯，喙上經常都很骯髒，很可能是黏上了果實的東西。由於這種果實多生長在中期的熔岩流上，故牠們多出沒於這些地方，有時亦會在森林的開放地區出沒。
