Rhopias gularis[1] a zo ur spesad golvaneged eus ar c'herentiad Thamnophilidae.
Anvet e voe Thamnophilus gularis (kentanv) da gentañ-penn (e 1825) gant an evnoniour alaman Johann Baptist von Spix (1781-1826).
Ar spesad nemetañ er genad Rhopias an hini eo.
N'eus ket bet embannet kalz tra war an davez : gouzout a reer, koulskoude, e vev diwar amprevaned bihan a bep seurt[2].
Kavout a reer ar spesad e gevred Brazil (Suamerika)[3].
Renket e veze er genad Myrmotherula betek 2012[4].
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Rhopias gularis a zo ur spesad golvaneged eus ar c'herentiad Thamnophilidae.
Anvet e voe Thamnophilus gularis (kentanv) da gentañ-penn (e 1825) gant an evnoniour alaman Johann Baptist von Spix (1781-1826).
Ar spesad nemetañ er genad Rhopias an hini eo.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Dryw morgrug gyddfserog (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: drywod morgrug gyddfserog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Myrmotherula gularis; yr enw Saesneg arno yw Star-throated antwren. Mae'n perthyn i deulu'r Adar Morgrug (Lladin: Formicariidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. gularis, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.
Mae'r dryw morgrug gyddfserog yn perthyn i deulu'r Adar Morgrug (Lladin: Formicariidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Brych morgrug cynffongoch Chamaeza ruficauda Brych morgrug cynffonfyr Chamaeza campanisona Brych morgrug llinellog Chamaeza nobilis Brych morgrug rhesog Chamaeza mollissima Brych morgrug Schwartz Chamaeza turdina Brych morgrug Such Chamaeza meruloides Pita morgrug bronfrych Hylopezus ochroleucus Pita morgrug bronresog Hylopezus perspicillatus Pita morgrug sbectolog Hylopezus macularius Pita morgrug torgoch Hylopezus fulviventris Pita morgrug yr Amason Hylopezus berlepschiAderyn a rhywogaeth o adar yw Dryw morgrug gyddfserog (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: drywod morgrug gyddfserog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Myrmotherula gularis; yr enw Saesneg arno yw Star-throated antwren. Mae'n perthyn i deulu'r Adar Morgrug (Lladin: Formicariidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. gularis, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.
Der Perlenkehl-Ameisenschlüpfer (Rhopias gularis, Syn.: Myrmotherula gularis) ist eine kleine Art der Ameisenvögel. Die Art kommt ausschließlich in Südamerika vor.
Der Perlenkehl-Ameisenschlüpfer erreicht eine Körperlänge von 8,5 bis 9,5 Zentimetern und zählt damit zu den kleinsten Arten der Ameisenvögel. Er wiegt zwischen 10 und 12 Gramm.[1] Der Körperbau ist rundlich.
Perlenkehl-Ameisenschlüpfer haben ein graues Gesicht und auffällig dunkle Augen. Die Kehle ist weiß gesprenkelt. Die Körperoberseite ist braun. Die Flügeldecken haben ein dunkles Band, das weiß gesäumt ist. Der Schwanz ist sehr kurz, wie dies auch für die anderen Ameisenschlüpfer charakteristisch ist.
Perlenkehl-Ameisenschlüpfer kommen ausschließlich in atlantischen Waldgebieten Brasiliens vor. Es sind Standvögel, die die untere Schicht immergrüner Wälder besiedeln. Die Art ist nicht sehr häufig, gilt aber nicht als bedroht.
Der Perlenkehl-Ameisenschlüpfer (Rhopias gularis, Syn.: Myrmotherula gularis) ist eine kleine Art der Ameisenvögel. Die Art kommt ausschließlich in Südamerika vor.
The star-throated antwren (Rhopias gularis) is an insectivorous bird in the antbird family Thamnophilidae. It is endemic to the Atlantic Forest region of southeast Brazil. Its natural habitats are subtropical or tropical moist lowland forest and subtropical or tropical moist montane forest.
The star-throated antwren was described and illustrated by the German naturalist Johann Baptist von Spix in 1825 and given the binomial name Thamnophilus gularis.[2] It was subsequently placed with the "stipple-throated group" in the genus Myrmotherula. When a morphological and genetic analysis published in 2012 found that the star-throated antwren was not closely related to other species in Myrmotherula it was moved to the monotypic genus Rhopias which had originally been erected by the German ornithologists Jean Cabanis and Ferdinand Heine in 1860.[3][4][5] The type species is the star-throated antwren.[6] The name of the genus comes from the Ancient Greek word rhōps meaning "bush".[7]
The star-throated antwren is 8.5–9.5 cm (3.3–3.7 in) in length and weighs 10–12 g (0.35–0.42 oz). The male has rufous-brown upperparts, tail and crissum. The forehead is greyish. The wing-coverts are black-brown with two buff bars. The throat is black with white spots. The breast and belly are grey. The female is similar in appearance to the male but has a rufous-brown forehead and larger spots on the throat.[8]
The star-throated antwren occurs at altitudes of between 300 and 1,500 m (980 and 4,920 ft) in the Atlantic Forest region of south east Brazil. The range extends from the southern coastal area of Bahia to the north-eastern corner of Rio Grande do Sul.[9]
The open cup-shaped nest is suspended from slender horizontal stems and placed at around 50 cm (20 in) above the ground, often near water. It is built from fine rootlets, fungal fibers and pieces of dried leaves. The clutch is invariably two eggs. These have a white background covered with reddish-brown spots and blotches. The average size of an egg is 19.0 mm × 14.5 mm (0.75 in × 0.57 in) with a weight of 2.2 g (0.078 oz).[10] The eggs are incubated by both parents and hatch after around 17 days. The nestlings are cared for both parents and fledge after 11 days.[11]
The star-throated antwren (Rhopias gularis) is an insectivorous bird in the antbird family Thamnophilidae. It is endemic to the Atlantic Forest region of southeast Brazil. Its natural habitats are subtropical or tropical moist lowland forest and subtropical or tropical moist montane forest.
El hormiguerito gorgipinto[6] (Rhopias gularis), también denominado hormiguerito de garganta estrellada,[5] es una especie de ave paseriforme de la familia Thamnophilidae; anteriormente situada en el género Myrmotherula, ahora la única especie del género monotípico Rhopias. Es endémica del sureste y sur de Brasil.
Se distribuye en el litoral del sureste de Brasil desde el sur de Bahía hacia el sur hasta Santa Catarina y norte de Río Grande do Sul, extendiéndose hacia el interior en el sur hasta el oeste de Paraná.[7]
Es poco común en el suelo o cerca, en bosques húmedos de estribaciones montañosas de la Mata atlántica, principalmente entre los 300 y los 1500 m de altitud.[8]
La especie R. gularis fue descrita por primera vez por el naturalista alemán Johann Baptist von Spix en 1825 bajo el nombre científico Thamnophilus gularis; localidad tipo «sin localidad = Río de Janeiro, Brasil».[7]
El género Rhopias fue descrito por los ornitólogos alemanes Jean Cabanis y Ferdinand Heine, Sr. en 1859-1860.[3]
El nombre genérico «Rhopias» deriva del griego «rhōps» o «rhōpos»: arbusto y «piazō»: apoderarse; significando «se apodera de los arbustos»;[9] y el nombre de la especie «gularis», del latín: de la garganta. [10]
Las relaciones taxonómicas de esta especie, anteriormente conocida como Myrmotherula gularis, son inciertas; a menudo es colocada en el llamado “grupo Epinecrophylla haematonota” debido a su garganta pintada, pero su nido, en formato de taza y no globular, y su comportamiento, sugieren que está más próxima a Isleria hauxwelli e I. guttata, su vocalización parece ser intermediaria, según Zimmer & Isler 2003.[11] Los datos genéticos y morfológicos presentados por Belmonte-Lopes et al. (2012)[12] encontraron que no está cercanamente emparentada con ninguna especie del entonces complejo Myrmotherula y que está hermanada probablemente con Dichrozona cincta o con un grupo de géneros de Thamnophilidae; por lo tanto propusieron la resurrección de Rhopias como género monotípico para esta especie. Este cambio taxonómico fue aprobado en la Propuesta N° 563 al South American Classification Committee (SACC).[13] Esta misma propuesta, de forma tentativa, colocó al presente género siguiendo a Thamnophilus y antes de Megastictus en la secuencia linear. Los cambios fueron seguidos por las clasificaciones del Congreso Ornitológico Internacional (IOC)[14] y Clements Checklist.[15]
Esta especie es monotípica.[7]
El hormiguerito gorgipinto (Rhopias gularis), también denominado hormiguerito de garganta estrellada, es una especie de ave paseriforme de la familia Thamnophilidae; anteriormente situada en el género Myrmotherula, ahora la única especie del género monotípico Rhopias. Es endémica del sureste y sur de Brasil.
Myrmotherula gularis Myrmotherula generoko animalia da. Hegaztien barruko Thamnophilidae familian sailkatua dago.
Myrmotherula gularis Myrmotherula generoko animalia da. Hegaztien barruko Thamnophilidae familian sailkatua dago.
De parelhalsmiersluiper (Rhopias gularis; synoniem: Myrmotherula gularis) is een zangvogel uit de familie Thamnophilidae.
Stjernestrupemaursmett, Rhopias gularis, tidlegare Myrmotherula gularis, er ein liten fugl i maurfuglfamilien. Han er endemisk til Brasil. Stjernestrupemaursmett når ei kroppslengd på 8,5 til 9,5 centimeter, noko som gjer han til ein av dei minste maurfuglar. Han veg 10-12 gram.
Stjernestrupemaursmett, Rhopias gularis, tidlegare Myrmotherula gularis, er ein liten fugl i maurfuglfamilien. Han er endemisk til Brasil. Stjernestrupemaursmett når ei kroppslengd på 8,5 til 9,5 centimeter, noko som gjer han til ein av dei minste maurfuglar. Han veg 10-12 gram.
Mrówieńczyk, mrówiaczek perlisty (Rhopias gularis) – gatunek małego ptaka z rodziny chronkowatych (Thamnophilidae), wyodrębniony niedawno z rodzaju Myrmotherula[4]. Zasiedla centralną część wschodniej części Ameryki Południowej.
Długość ciała wynosi 8,5–9,5cm, masa ciała 10–12 g. Charakterystyczne dla tego gatunku jest czarno-białe plamkowanie gardła, ma także czarne oczy i szare policzki. Wierzch ciała brązowy, na skrzydle czarne, białawo obwiedzione lusterko. Tak jak inne mrówiaczki, jego ciało jest prawie okrągłe, a ogon krótki.
Środowiskiem życia tego gatunku są podszycia wiecznie zielonych lasów w Brazylii. Liczebność nie jest duża, ale gatunku nie uważa się za zagrożony.
Mrówieńczyk, mrówiaczek perlisty (Rhopias gularis) – gatunek małego ptaka z rodziny chronkowatych (Thamnophilidae), wyodrębniony niedawno z rodzaju Myrmotherula. Zasiedla centralną część wschodniej części Ameryki Południowej.
Długość ciała wynosi 8,5–9,5cm, masa ciała 10–12 g. Charakterystyczne dla tego gatunku jest czarno-białe plamkowanie gardła, ma także czarne oczy i szare policzki. Wierzch ciała brązowy, na skrzydle czarne, białawo obwiedzione lusterko. Tak jak inne mrówiaczki, jego ciało jest prawie okrągłe, a ogon krótki.
Środowiskiem życia tego gatunku są podszycia wiecznie zielonych lasów w Brazylii. Liczebność nie jest duża, ale gatunku nie uważa się za zagrożony.
Choquinha-de-garganta-pintada (nome científico: Rhopias gularis) é uma espécie de ave da família Thamnophilidae. Também é conhecida como choquinha-estrelada.[2] É a única espécie do gênero Rhopias. É endémica do Brasil, com maior evidência na região sudeste,[3] mas com registros da Bahia ao Rio Grande do Sul.[4] Os seus habitats naturais são florestas subtropicais ou tropicais húmidas de baixa altitude e regiões subtropicais ou tropicais húmidas de alta altitude.[1]
A espécie possui cerca de 10 centímetros de comprimento.[2] Sua dieta consiste de insetos e artrópodes.[2] Seu ciclo reprodutivo está relacionado com as correições de formigas, que garantem fartura de alimentos.[5] Seu nome foi conferido por conta de sua garganta salpicada de branco e de suas asas, manchadas de amaralo.[5]
A choquinha-de-garganta-pintada foi descrita e ilustrada pelo naturalista alemão Johann Baptist von Spix em 1825, recebendo o nome binomial de Thamnophilus gularis.[6] Posteriormente, foi colocada no gênero Myrmotherula. Quando uma análise morfológica e genética publicada em 2012 descobriu que não estava intimamente relacionada a outras espécies de Myrmotherula, foi movida para o gênero monotípico Rhopias, que havia sido originalmente erigido pelos ornitólogos alemães Jean Cabanis e Ferdinand Heine em 1860.[7][8][9] O nome do gênero vem da palavra grega antiga rhōps, que significa "arbusto".[10][11]
A choquinha-de-garganta-pintada mede 8.5–10 cm (3.3–3.9 in) de comprimento,[2] pesando 10–12 g (0.35–0.42 oz). O macho tem partes superiores, cauda e corso marrom-avermelhados. A testa é acinzentada. Os abrigos das asas são castanho-pretos com duas barras amarelas. A garganta é preta com manchas brancas. O peito e a barriga são cinzentos. A fêmea é semelhante em aparência ao macho, mas tem uma testa castanho-avermelhada e manchas maiores na garganta.[12]
A espécie vive em altitudes entre 300 and 1,500 m (980 and 4,920 ft) na região da Mata Atlântica, principalmente do sudeste do Brasil. A extensão se estende desde a área costeira do sul da Bahia até a região nordeste do Rio Grande do Sul.[13][3]
Seu ninho é aberto, em forma de xícara, sendo suspenso por hastes horizontais delgadas e colocado a cerca de 50 cm (20 in) acima do solo, geralmente próximo à água. É constituído por raízes finas, fibras de fungos e pedaços de folhas secas. A ninhada é invariavelmente de dois ovos. Possuem um fundo branco coberto com manchas marrom-avermelhadas. O tamanho médio de um ovo é 19.0 mm × 14.5 mm (0.75 in × 0.57 in), pesando de 2.2 g (0.078 oz).[14] Os ovos são incubados por ambos os pais e eclodem após cerca de 17 dias. Os filhotes são cuidados por ambos os pais.[15]
Em 2016, a União Internacional para a Conservação da Natureza (IUCN) a considerou uma "espécie pouco preocupante".[1]
Choquinha-de-garganta-pintada (nome científico: Rhopias gularis) é uma espécie de ave da família Thamnophilidae. Também é conhecida como choquinha-estrelada. É a única espécie do gênero Rhopias. É endémica do Brasil, com maior evidência na região sudeste, mas com registros da Bahia ao Rio Grande do Sul. Os seus habitats naturais são florestas subtropicais ou tropicais húmidas de baixa altitude e regiões subtropicais ou tropicais húmidas de alta altitude.
A espécie possui cerca de 10 centímetros de comprimento. Sua dieta consiste de insetos e artrópodes. Seu ciclo reprodutivo está relacionado com as correições de formigas, que garantem fartura de alimentos. Seu nome foi conferido por conta de sua garganta salpicada de branco e de suas asas, manchadas de amaralo.
Stjärnstrupig myrsmyg[2] (Rhopias gularis) är en fågel i familjen myrfåglar inom ordningen tättingar.[3] Den placeras som ensam art i släktet Rhopias. Fågeln förekommer i sydöstra Brasilien (södra Bahia till västra Paraná och norra Rio Grande do Sul).[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Stjärnstrupig myrsmyg (Rhopias gularis) är en fågel i familjen myrfåglar inom ordningen tättingar. Den placeras som ensam art i släktet Rhopias. Fågeln förekommer i sydöstra Brasilien (södra Bahia till västra Paraná och norra Rio Grande do Sul). IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Myrmotherula gularis là một loài chim trong họ Thamnophilidae.[1]
Myrmotherula gularis là một loài chim trong họ Thamnophilidae.