Psittacula wardi Psittacula generoko animalia zen, jada iraungia. Hegaztien barruko Psittacidae familian sailkatzen zen.
Psittacula wardi Psittacula generoko animalia zen, jada iraungia. Hegaztien barruko Psittacidae familian sailkatzen zen.
Seychellienkaija (Psittacula wardi) oli Seychellien Mahén ja Silhouetten saarten kotoperäinen kaija, jonka viimeinen yksilö kerättiin 1881. Se oli harvinainen jo 1867, jolloin Edward Newton kuvaili sen holotyypin. Maailman museoissa on säilynyt noin kymmenen näytettä lajista.
Seychellienkaija (Psittacula wardi) oli Seychellien Mahén ja Silhouetten saarten kotoperäinen kaija, jonka viimeinen yksilö kerättiin 1881. Se oli harvinainen jo 1867, jolloin Edward Newton kuvaili sen holotyypin. Maailman museoissa on säilynyt noin kymmenen näytettä lajista.
De Seychellenparkiet (Psittacula wardi) is een uitgestorven vogel uit de familie Psittaculidae (papegaaien van de Oude Wereld).
Deze soort was endemisch op de Seychellen, een land en archipel in Afrika ten noorden van Madagaskar in de Indische Oceaan.
De Seychellenparkiet (Psittacula wardi) is een uitgestorven vogel uit de familie Psittaculidae (papegaaien van de Oude Wereld).
Aleksandretta seszelska (Psittacula wardi) – gatunek średniej wielkości wymarłego ptaka z rodziny papug wschodnich. Występował endemicznie na trzech spośród wysp Seszeli. Jego przedstawiciele przypominali wyglądem aleksandretty większe (Psittacula eupatria), wyróżniali się mniejszymi rozmiarami oraz brakiem różowej wstawki na obroży. Przypuszcza się, że do wymarcia przyczyniło się tępienie tych ptaków przez rolników oraz właścicieli plantacji palm kokosowych.
Po raz pierwszy gatunek opisał brytyjski ornitolog Edward Newton w 1867. Nowemu gatunkowi nadał nazwę Palaeornis wardi[3][4]. Holotyp pochodził z Mahé[5]. Obecnie (2018) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny umieszcza aleksandrettę seszelską w rodzaju Psittacula[6]. Badanie z 2017 roku wykazało, że aleksandretta seszelska była blisko spokrewniona z papugą maskareńską (Mascarinus mascarin)[7]. Do czasów współczesnych (stan z 2007) przetrwało 10 okazów muzealnych[5]; w 2017 znajdowały się w zbiorach muzealnych w Cambridge (Anglia), Cambridge (Massachusetts), Liverpoolu, Nowym Jorku, Paryżu i Tring[8]. Epitet gatunkowy wardi upamiętnia Swinburne Warda (1830–1877), brytyjskiego delegata na Seszele[3][9]. Epitet ten znajduje się w nazwach naukowych jeszcze kilku gatunków ptaków, lecz upamiętnia inne postaci[9]. Lokalna ludność nazywała te ptaki zielonymi Cateau[3].
Według wyników badań filogenetycznych aleksandretta seszelska oddzieliła się od aleksandretty większej (P. eupatria) wskutek izolacji. Populacja, która stanowiła podwaliny dla powstania nowego gatunku – aleksandretty seszelskiej – oddzieliła się około 11 mln lat temu, kiedy poziom morza był dużo niższy, i z subkontynentu indyjskiego przedostała się na obszar dzisiejszych Seszeli[10]. Poniższy kladogram (według Jackson et al., 2015) ukazje pozycję filogenetyczną P. wardi względem podgatunków aleksandretty większej[11]:
Psittacula eupatria nipalensis
Psittacula eupatria eupatria
Psittacula wardi
Psittacula eupatria siamensis
Psittacula eupatria magnirostris
Aleksandretty seszelskie były średniej wielkości papugami, osiągały blisko 41 cm długości. Upierzenie było w większości zielone, wyróżniał się duży czerwony dziób, czerwona plama na skrzydle oraz długi ogon. Samce miały wąski pasek przechodzący przez policzek oraz czarną obrożę, których brakowało u samic i młodych[5][12][13]. Policzki i tył szyi pokrywał niebieskawy nalot, nie niebieskoszary jak u aleksandretty większej. Ponadto czarnej obroży nie towarzyszyła różowa. Spód ciała miał bardziej żółtawy odcień, niż u przedstawicieli P. wardi. Skrzydła i ogon były krótsze oraz szersze[5].
Aleksandretta seszelska była endemitem Seszeli. Występowała na wyspach Mahé i Silhouette, jedna obserwacja pochodzi z Praslin[14][15][16]. Prawdopodobnie jej dieta składała się ze znajdowanych na drzewach i krzewach bezkręgowców[17], owoców i nasion[2]. Zjadały również kukurydzę z pól[5].
IUCN uznaje aleksandrettę seszelską za gatunek wymarły (EX, Extinct). Była rzadka już w 1867. Newton odnotował, że na Mahé nieomal wtedy wymarła, tępiona za zjadanie dojrzałej kukurydzy z pól[5]. Rothschild odnotował w 1907, że wówczas występowała już tylko na Silhouette, gdzie niemal już wymarła[5]. W 1893 Abbott odstrzelił ostatniego osobnika na Mahé. W 1906, kiedy Nicoll odwiedził tę wyspę gatunek prawdopodobnie był już wymarły. Do wyginięcia tej papugi przyczyniła się wycinka lasów pod plantacje kokosów właściwych oraz tępienie przez rolników[2].
Lista wymarłych gatunków za: Maas, P.H.J: Globally Extinct Birds. The Sixth Extinction, 2 stycznia 2017. [dostęp 24 maja 2017].
Aleksandretta seszelska (Psittacula wardi) – gatunek średniej wielkości wymarłego ptaka z rodziny papug wschodnich. Występował endemicznie na trzech spośród wysp Seszeli. Jego przedstawiciele przypominali wyglądem aleksandretty większe (Psittacula eupatria), wyróżniali się mniejszymi rozmiarami oraz brakiem różowej wstawki na obroży. Przypuszcza się, że do wymarcia przyczyniło się tępienie tych ptaków przez rolników oraz właścicieli plantacji palm kokosowych.
Seychellparakit[2] (Psittacula wardi) är en utdöd fågel i familjen östpapegojor inom ordningen papegojfåglar.[3]
Den förekom tidigare i Seychellerna men är försvunnen och rapporterades senast år 1900.[3] IUCN kategoriserar arten som utdöd.[1]
Fågelns vetenskapliga artnamn hedrar Swinburne Ward (1830-1877), brittisk civilkommissarie i Seychellerna 1862-1868.[4]
Seychellparakit (Psittacula wardi) är en utdöd fågel i familjen östpapegojor inom ordningen papegojfåglar.
Psittacula wardi là một loài chim trong họ Psittacidae.[1]
Psittacula wardi là một loài chim trong họ Psittacidae.
Psittacula wardi (E. Newton, 1867)
Охранный статусСейшельский кольчатый попугай[1] (лат. Psittacula wardi) — вымершая птица семейства попугаевых.
Длина тела 41 см. Напоминал попугая Александра, но был меньшего размера и без розового цвета в «ожерелье».
Обитал на островах Маэ и Силуэт (Сейшельские острова), изредка залетал на остров Праслен.
Исчез в начале XX века, предположительно, из-за интенсивного преследования фермерами и владельцами кокосовых плантаций. Уже в момент открытия вид считался редким, последнюю птицу видели в 1906 году.
Сейшельский кольчатый попугай (лат. Psittacula wardi) — вымершая птица семейства попугаевых.