'''Ploceus spekei[2] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Ploceidae, endémica d'África oriental. El nome d'esta especie conmemora al militar y esplorador inglés John Speke.[3]
A diferencia del d'otru texedores, el so plumaxe nun camuda a lo llargo del añu. El machu adultu ye principalmente de color mariellu con un llurdiu negru qu'ocupa la so cara y gargüelu, y bordiada por una fina llista acoloratada na parte del pescuezu. Les plumes del so llombu y nales son negres con cantos mariellos, y el so picu tamién ye negru. La fema tien les partes cimeres de color oliva abuxáu con llixos pardu corites; les sos partes inferiores son amarellentaes clares, más ablancazaes nel banduyu y más abuxaes nos lladrales. Les plumes de les sos nales son negres con cantos mariellos y ablancazáu amarellentaos. Los xuveniles son similares pero de tonos más apagaos.[4] L'iris de los sos güeyos ye claru y ye abondo grande pa la so familia.
El texedor de Speke suel añerar en colonies, anque dacuando facer en solitariu. Suel construyir el so nial colgando de les cañes de les acacies. El so nial ye esféricu y tien una entrada en forma de tubu nos llaterales o per debaxo. Suelen sobresalir munchos tarmos de yerbes de forma desordenada, y dacuando despinten la so forma.[4] Añera tantu tres una estación d'agües curtia como metanes una llarga. La so puesta típica consta de cuatro güevos, que son de color azul intensu llisu, con ciertu motudu en dambos estremos, y con unes midíes de 24 a 26 mm de llargu y 15 a 17 mm d'anchu.[5]
El texedor de Speke alcuéntrase nel Cuernu d'África y les sos proximidaes, distribuyíu pel norte y l'este de Somalia, los montes del interior d'Etiopía y Kenia, y el norte de Tanzania.[6] Habita na sabana, les zones de carba y nos campos de cultivu y zones urbanes.[4] En parte de la so área de distribución ye abondosa,[4] especialmente na populosa zona de Nairobi y contorna, onde visita con frecuencia los comederos de páxaros proporcionaos polos humanos.[6]
'''Ploceus spekei ye una especie d'ave paseriforme de la familia Ploceidae, endémica d'África oriental. El nome d'esta especie conmemora al militar y esplorador inglés John Speke.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Gwehydd mygydog Speke (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: gwehyddion mygydog Speke) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Ploceus spekei; yr enw Saesneg arno yw Speke’s weaver. Mae'n perthyn i deulu'r Golfanod (Lladin: Ploceidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. spekei, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r gwehydd mygydog Speke yn perthyn i deulu'r Golfanod (Lladin: Ploceidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Esgob coch Euplectes orix Gweddw adeinwen Euplectes albonotatus Gweddw gynffondaen Euplectes jacksoni Gweddw gynffonhir Euplectes progne Gwehydd mawr picoch Bubalornis niger Gwehydd mawr pigwyn Bubalornis albirostris Malimbe copog Malimbus malimbicus Malimbe corun coch Malimbus coronatus Malimbe Gray Malimbus nitens Malimbe gyddfddu Malimbus cassini Malimbe pengoch Malimbus rubricollis Malimbe Rachel Malimbus racheliae Malimbe tingoch Malimbus scutatus Malimbe torgoch Malimbus erythrogasterAderyn a rhywogaeth o adar yw Gwehydd mygydog Speke (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: gwehyddion mygydog Speke) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Ploceus spekei; yr enw Saesneg arno yw Speke’s weaver. Mae'n perthyn i deulu'r Golfanod (Lladin: Ploceidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. spekei, sef enw'r rhywogaeth.
Ploceus spekei Ploceus generoko animalia da. Hegaztien barruko Ploceidae familian sailkatua dago.
Suomuselkäkutoja (Ploceus spekei)[2] on kutojien heimoon kuuluva varpuslintu.
Suomuselkäkutojaa tavataan Etiopiassa, Keniassa, Somaliassa ja Tansaniassa. Lajia on kuvattu yleiseksi, ja sen kannankehitys on vakaa. Se on luokiteltu elinvoimaiseksi.[1]
Suomuselkäkutoja (Ploceus spekei) on kutojien heimoon kuuluva varpuslintu.
De spekes wever (Ploceus spekei) is een zangvogel uit de familie Ploceidae (wevers en verwanten). De soort is genoemd naar John Speke, die de vogel in Somaliland ontdekte.
Deze soort komt voor van zuidelijk Ethiopië tot Somalië, Kenia en noordelijk Tanzania.
De spekes wever (Ploceus spekei) is een zangvogel uit de familie Ploceidae (wevers en verwanten). De soort is genoemd naar John Speke, die de vogel in Somaliland ontdekte.
Wikłacz łuskowany (Malimbus spekei) – gatunek małego ptaka z rodziny wikłaczowatych. Występuje w części Afryki Wschodniej, w tym na Półwyspie Somalijskim. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Po raz pierwszy gatunek opisał Theodor von Heuglin w 1861. Holotyp pochodził z północnej Somalii. Nowemu gatunkowi nadał nazwę Hyphantornis spekei[3]. Obecnie (2018) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny umieszcza gatunek w rodzaju Ploceus[4], niektórzy autorzy przypisują go do Malimbus[5]. Jest to gatunek monotypowy[4][6]. Odkrywcą gatunku był brytyjski podróżnik i odkrywca John Hanning Speke. Nazwa wikłacza łuskowanego jako jedyna spośród ptasich upamiętnia tego badacza[7][8]. W starej literaturze można również natknąć się na zapis 'spekii[9].
Holotyp pozyskany musiał zostać w 1844 lub 1845 podczas wyprawy pod nadzorem Richarda Burtona. Najpierw znajdował się w muzeum Towarzystwa Azjatyckiego Bengalu, następnie został prawdopodobnie przekazany do Muzeum Indyjskiego w Kolkacie[10].
Długość ciała wynosi około 15 cm; masa ciała samca 34–43 g, samicy 28–37 g[6]. Występuje dymorfizm płciowy w upierzeniu. Samce mają czarną „maskę” sięgającą gardła i boków głowy. Głowa, kark i tył szyi mają barwę złocistą, niemal pomarańczową. Wierzch ciała różnorodnie ubarwiony. Grzbiet oliwkowożółty z czarnymi plamkami o podłużnym kształcie, niższa część grzbietu i kuper oliwkowożółte z żółtymi końcówkami piór. Sterówki szarobrązowe z oliwkowożółtymi krawędziami. Pokrywy skrzydłowe oraz lotki czarne lub czarniawe z żółtawymi krawędziami i końcówkami, widoczny pasek skrzydłowy. Niższa część gardła ma pomarańczowokasztanowy kolor, pozostała część spodu ciała jaskrawożółta[9]. Samicę cechuje matowe upierzenie, od samic wikłacza zmiennego (M. cucullatus) odróżnia ją brak żółtej brwi oraz jaskrawożółta pierś[10]. Wikłacze łuskowane wykazują duże podobieństwo względem wikłaczy łuskogrzbietych (Malimbus spekeoides). Są to jednak gatunki allopatryczne, ich zasięgi występowania dzieli blisko 160 km (w oryginale 100 mil; dane z lat 60. XX wieku)[11].
Wikłacze łuskowane występują w centralnej, południowej i wschodniej Etiopii, północnej i wschodniej Somalii oraz na obszarze od południowo-zachodniej i centralnej Kenii na południe po północno-środkową Tanzanię[6] (mniej więcej między południkami 11°N i 3°S[7]). BirdLife International szacuje zasięg występowania na 1,79 mln km²[12].
Środowiskiem życia wikłaczy łuskowanych są zakrzewione i zadrzewione otwarte obszary, zazwyczaj położone 1200–2200 m n.p.m.[6] Odnotowywane były również w miejskich i podmiejskich obszarach Nairobi. Większość zasięgu leży na terenie, na którym roczna suma opadów przekracza 500 m (dane dotyczą Kenii)[13]. Pożywieniem tych ptaków są nasiona, w tym roślin uprawnych (m.in. kukurydzy zwyczajnej, Zea mays[6], oraz tych przeznaczonych na paszę[14]) oraz owady, jak termity (Isoptera)[6]. Niekiedy postrzegane bywają jako szkodniki upraw. Są to ptaki towarzyskie, zwykle przebywają w niewielkich stadach[10].
Okres lęgowy zmienny w zależności od miejsca występowania. W Etiopii przypada na okres od kwietnia do września, w Somalii od maja do czerwca, od lutego do czerwca oraz w grudniu i październiku w Kenii[6], w marcu i kwietniu w północnej Tanzanii[15] (ogółem w Tanzanii do maja[10]). Są to ptaki gniazdujące kolonijnie. Podczas badań w Kenii napotykano na kolonie liczące od 20 do 200 gniazd, przeważnie mieściły się na wysokich akacjach (Acacia)[14]. Budowa gniazda zajmuje około 8–10 dni, mieści się ono 2–7 m nad ziemią. Utworzone jest ono z różnych części traw (Poaceae), w środku natomiast ma sklepienie z wiech lub kłosów oraz liści akacji. Kwiatostany traw stanowią również wyściółkę, którą do gniazda znosi samica, gdy zaakceptuje gniazdo utworzone przez samca. Pojedynczy samiec może mieć w kolonii 4–14 gniazd; u tego gatunku występuje poligynia. Zniesienie liczy 1–4 jaj[10] (w jednym badaniu w Kenii uzyskano średnią wartość 2,1[14]). Mają jaskrawoniebieską skorupkę i średnie wymiary 23,2 × 15,6 mm (dane z Kenii). Inkubacja trwa blisko 11 dni, wysiaduje tylko samica. Młode są karmione przez obydwa ptaki z pary, opierzają się blisko 16 dni po wykluciu[10].
W gniazdach wikłaczy łuskowanych (zarówno tych niedokończonych, aktywnych lub już opuszczonych) znajdują schronienie drobne ptaki, m.in. motyliki krasnouche (Uraeginthus bengalus), wróble blade (Passer diffusus), amadyny obrożne (Amadina fasciata) czy błyszczaki rudobrzuche (Lamprotornis superbus)[10]. W opuszczonych gniazdach wikłaczy łuskowanych swoje lęgi mogą wyprowadzać srebrnodziobki afrykańskie (Euodice cantans)[16]. Na pisklętach pasożytują larwy Passeromyia heterochaeta (muchowate, Muscidae), powodujące śmierć młodych. Niepokojenie przez człowieka również przyczynia się do zmniejszenia sukcesu lęgowego[14]. Drapieżnikami wikłaczy łuskowanych są myszołowy białobrzuche (Buteo augur), kanie czarne (Milvus migrans) i jastrzębiaki małe (Micronisus gabar)[10].
IUCN uznaje wikłacza łuskowanego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988[12]. Wikłacz łuskowany występuje w Parku Narodowym Aruszy[15].
Wikłacz łuskowany (Malimbus spekei) – gatunek małego ptaka z rodziny wikłaczowatych. Występuje w części Afryki Wschodniej, w tym na Półwyspie Somalijskim. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Spekes vävare[2] (Ploceus spekei) är en fågel i familjen vävare inom ordningen tättingar.[3]
Den förekommer från södra Etiopien till Somalia, Kenya och norra Tanzania.[3]
IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Fågeln är uppkallad efter John Speke.[4]
Ploceus spekei là một loài chim trong họ Ploceidae.[1]