Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
Sipodotus, ye un xéneru monotípicu d'Aves Passeriformes de la familia de los Maluridae, tien 1 sola especie Sipodotus wallacii y 3 subespecies reconocíes científicamente.[1]
Esta especie y les subespecies alcuéntrense en Nueva Guinea.[4]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO. Sipodotus, ye un xéneru monotípicu d'Aves Passeriformes de la familia de los Maluridae, tien 1 sola especie Sipodotus wallacii y 3 subespecies reconocíes científicamente.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Drywdelor Wallace (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: drywdelorion Wallace) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Malurus wallacii; yr enw Saesneg arno yw Wallace’s wren warbler. Mae'n perthyn i deulu'r Ceinddrywod (Lladin: Maluridae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. wallacii, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r drywdelor Wallace yn perthyn i deulu'r Ceinddrywod (Lladin: Maluridae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Ceinddryw adeingoch Malurus elegans Ceinddryw adeinwyn Malurus leucopterus
_with_beak_open.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Drywdelor Wallace (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: drywdelorion Wallace) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Malurus wallacii; yr enw Saesneg arno yw Wallace’s wren warbler. Mae'n perthyn i deulu'r Ceinddrywod (Lladin: Maluridae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. wallacii, sef enw'r rhywogaeth.
Wallace's fairywren (Sipodotus wallacii) is a species of bird in the Australasian wren family, Maluridae. It is monotypic within the genus Sipodotus. It is found in New Guinea and the Aru Islands, where its natural habitat is subtropical or tropical moist lowland forests.
The Wallace's fairywren is the only member of the monotypic genus Sipodotus.
Wallace's fairywren was originally described in the genus Todopsis as Todopsis wallacii by G. R. Gray in 1862 on the basis of specimens collected by Charles Allen on Misool Island. Specimens from the Aru Islands were described as Todopsis coronata by John Gould in 1878. Mathews established the monotypic genus Sipodotus for the Wallace's fairywren in 1928 on the basis of the shape of the bill and the nearly identical plumages of the male and female of the species. The species has also been placed in the genus Malurus. When the species is placed in the genus Malurus, the subspecific name coronatus is preoccupied and is replaced with capillatus, coined by Mayr in 1986.[2]
The species' specific epithet is named after Alfred Russel Wallace, a British naturalist, explorer, geographer, and biologist.[3] the generic name Sipodotus is an anagram of Todopsis.[4] Alternate names for Wallace's fairywren include the blue-capped fairywren, Wallace's wren, and Wallace's wren-warbler.
Like other Australasian wrens, Wallace's fairywren is not related to the true wrens. The fairywrens were initially thought to be related to Muscicapidae (old-world flycatchers) or Sylviidae (warblers), before being placed in the Maluridae in 1975. Recently, DNA analysis has shown the Maluridae to be a part of the superfamily Meliphagoidea with the Pardalotidae (pardalotes) and the Meliphagidae (honeyeaters).[5]
There are two recognized subspecies:
Wallace's fairywren is a small species of fairywren, 11–12.5 cm (4.3–4.9 in) in length and weighing 7–8 g (0.25–0.28 oz). Adult males have a black crown and nape with blue feather tips and a black face with an incomplete white eye-ring and white ear-tufts. The scapulars and back are rusty brown, with brownish-grey upperwings, white underparts, and brown tails. The black beak is long, broad, straight, and bluntly pointed, with a white tip. The iris is red-brown, with short, flesh-brown legs. Females are similar to males, but have a pale yellowish wash to the throat and a duller crown. Subspecies coronatus has a creamy wash to the underparts. Immatures are duller than the adults, with shorter bills and ear-coverts, along with having the crown be speckled buff instead of blue.[6]
Little is known about its vocalisations, but hissing see see see see calls are given by foraging parties.[6]
Wallace's fairywren is endemic to New Guinea. It is common throughout New Guinea, except on the Huon Peninsula, eastern Sepik-Ramu, and most of the northern parts of the southeastern peninsula.[7] The species inhabits foothill rainforest and secondary growth between elevations of 100–800 m (330–2,620 ft), although they can be found up to elevations of 1,200 m (3,900 ft) and in lowland plains where there is suitable vegetation.[8]
It is typically found more in trees than in the undergrowth, most commonly from 2–10 m (6.6–32.8 ft) above the ground, but can be found from ground level to 40 m (130 ft) in the canopy. They most commonly inhabit trees with tangles of vines and climbing bamboo at forest edges.[8]
Breeding occurs throughout the year, with a peak in September-December. Out of three observed nests, two were attended by three adults each. Nests are domed structures, with a hooded side entrance near the top, and are made out of fine grass, cobwebs, and strips of palm frond, lined with finer fibres and sometimes covered with bits of moss and epiphytes. Nests are placed in vines at a height of 5–10 m (16–33 ft) above the ground, although one nest was built in a 1–5 m (3.3–16.4 ft) tall shrub at the top of a 30 m (98 ft) tall cliff face. Eggs are thought to be laid in clutches of two. Chicks are fed by both parents once they hatch.[6]
Wallace's fairywrens are thought to be mainly insectivorous, feeding on insects and spiders. They forage by gleaning and probing in forest tangles and thickets. It has been known to forage with mixed species flocks, typically in family groups of 4-8 individuals.[8][7]
Wallace's fairywren is listed as least concern by the IUCN due to its large range and lack of significant population declines. They are common throughout foothill rainforest in their range. However, large-scale clearing of rainforest may be a potential threat.[9]
Wallace's fairywren (Sipodotus wallacii) is a species of bird in the Australasian wren family, Maluridae. It is monotypic within the genus Sipodotus. It is found in New Guinea and the Aru Islands, where its natural habitat is subtropical or tropical moist lowland forests.
El maluro de Wallace (Sipodotus wallacii)[2] es una especie de ave paseriforme de la familia Maluridae endémica de Nueva Guinea y algunas islas menores circundantes. Es la única especie del género Sipodotus.
Se reconocen 3 subespecies:[3]
Esta especie y las subespecies se localizan en Nueva Guinea e islas circundantes (Misool, Yapen y las islas Aru).[1]
El maluro de Wallace (Sipodotus wallacii) es una especie de ave paseriforme de la familia Maluridae endémica de Nueva Guinea y algunas islas menores circundantes. Es la única especie del género Sipodotus.
Sipodotus wallacii Sipodotus generoko animalia da. Hegaztien barruko Maluridae familian sailkatua dago.
Sipodotus wallacii Sipodotus generoko animalia da. Hegaztien barruko Maluridae familian sailkatua dago.
Sinilakkimaluri (Sipodotus wallacii)[2] on malurien heimoon kuuluva varpuslintu.
Sinilakkimaluria tavataan Indonesiassa ja Papua-Uudessa-Guineassa. Lajin kannankehitys on laskeva, mutta sen ei uskota olevan vaarassa, ja se on luokiteltu elinvoimaiseksi.[1]
Sinilakkimaluri (Sipodotus wallacii) on malurien heimoon kuuluva varpuslintu.
Sipodotus wallacii
Le Mérion de Wallace (Sipodotus wallacii) est une espèce de passereau de la famille des Maluridae. C'est la seule espèce du genre Sipodotus.
On le trouve en Nouvelle-Guinée. Il habite les forêts montagneuses des zones tropicales et subtropicales.
Sipodotus wallacii
Le Mérion de Wallace (Sipodotus wallacii) est une espèce de passereau de la famille des Maluridae. C'est la seule espèce du genre Sipodotus.
Het Wallace' elfje (Sipodotus wallacii) is een zangvogel uit de familie Maluridae (elfjes).
Deze soort is endemisch in Nieuw-Guinea en telt 2 ondersoorten:
Langnebbalvesmett (Sipodotus wallacii) er eneste art i slekten Sipodotus, som inngår i underfamilien alvesmetter (Malurinae) i alvesmettfamilien (Maluridae). Arten består i kraft av to underarter og er endemisk for Ny-Guinea og Aruøyene i Indonesia. Slekten blir av og til inkludert i et tribus (Malurini) der også de tre slektene Malurus, Clytomyias og Chenorhamphus inngår.
Arten måler 11–12·5 cm og veier cirka 7–8 g. Hodet er sort med lys blå flekker i kronen. Øyene har en halv hvit øyering på oversiden. Nebbet er sort. Ryggen er rustbrun og stjerten gråbrun. Overvingen er gråbrun. Hele undersiden er hvit (nominatformen) eller (coronatus) utvasket kremgul. Hunnen ligner hannen, men har blek kremgul strupe og dusere krone.
Langnebbalvesmetten er en standfugl som trives best i regnskog, typisk i elevasjoner på cirka 100–800 moh., men av og til også opp til 1 250 moh. Det eter for det meste insekter som den typisk fanger 2–10 m over bakken, som oftest i forbindele med klatrende vegetasjon. Fuglene opptrer gjerne i grupper på 4–8 individer, som kan være i nær familie med hverandre. Arten hekker gjennom hele året, men er mest aktiv fra september til desember.
Inndelingen følger HBW Alive og er i henhold til Rowley & Russell (2017).[1] Norske navn på artene følger Norsk navnekomité for fugl og er i henhold til Syvertsen et al. (2008).[2] Norske navn i parentes er ikke offisielle navn, men kun en foreløpig beskrivelse på en art eller gruppe som ikke har blitt offisielt navngitt enda.
Denne ornitologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Tekst kan med fordel hentes og oversettes fra den svenske, engelske og/eller portugisiske artikkelen. Langnebbalvesmett (Sipodotus wallacii) er eneste art i slekten Sipodotus, som inngår i underfamilien alvesmetter (Malurinae) i alvesmettfamilien (Maluridae). Arten består i kraft av to underarter og er endemisk for Ny-Guinea og Aruøyene i Indonesia. Slekten blir av og til inkludert i et tribus (Malurini) der også de tre slektene Malurus, Clytomyias og Chenorhamphus inngår.
Arten måler 11–12·5 cm og veier cirka 7–8 g. Hodet er sort med lys blå flekker i kronen. Øyene har en halv hvit øyering på oversiden. Nebbet er sort. Ryggen er rustbrun og stjerten gråbrun. Overvingen er gråbrun. Hele undersiden er hvit (nominatformen) eller (coronatus) utvasket kremgul. Hunnen ligner hannen, men har blek kremgul strupe og dusere krone.
Langnebbalvesmetten er en standfugl som trives best i regnskog, typisk i elevasjoner på cirka 100–800 moh., men av og til også opp til 1 250 moh. Det eter for det meste insekter som den typisk fanger 2–10 m over bakken, som oftest i forbindele med klatrende vegetasjon. Fuglene opptrer gjerne i grupper på 4–8 individer, som kan være i nær familie med hverandre. Arten hekker gjennom hele året, men er mest aktiv fra september til desember.
Multimedia w Wikimedia Commons Modroplamek[3], chwostka łuskogłowa[4] (Sipodotus wallacii) – gatunek ptaka z podrodziny chwostek (Malurinae) w rodzinie chwostkowatych (Maluridae). Ptak ten występuje na Nowej Gwinei, według IUCN nie jest zagrożony wyginięciem.
Modroplamek występuje na Nowej Gwinei zamieszkując w zależności od podgatunku[5][6]:
Gatunek po raz pierwszy opisał w 1862 roku angielski ornitolog George Gray, nadając mu nazwę Todopsis wallacii[7]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Gray wskazał wyspę Misool[7]. Podgatunek coronatus po raz pierwszy opisał w 1878 angielski przyrodnik John Gould, nadając mu nazwę Todopsis coronata i jako miejsce typowe wskazując Wyspy Aru[8]. Jedyny przedstawiciel rodzaju Sipodotus opisanego w 1928 roku przez australijskiego ornitologa Gregory’ego Mathewsa[9].
Czasami S. wallacii umieszczany jest w rodzaju Malurus, jednak dane genetyczne wspierają umieszczenie go w monotypowym rodzaju[10]; tworzy grupę siostrzaną z Clytomyias i Chenorhamphus[10]. Rozpoznano dwa podgatunki[6], choć ważność taksonu coronata wymaga potwierdzenia[11].
Nazwa rodzajowa: kontaminacja nazwy rodzaju Todopsis Bonaparte, 1854[12]. Epitet gatunkowy jest eponimem honorującym Alfreda Wallace’a (1823–1913), brytyjskiego zoologa, współautora teorii ewolucji przez dobór naturalny, ojca zoogeografii, kolekcjonera z Brazylii i Indii Wschodnich[13]. Epitet coronatus: łac. coronatus – koronowany, od coronare – koronować, od corona – korona[14].
Długość ciała 11–12,5 cm; masa ciała 7–8 g[5]. U samca podgatunku nominatywnego pióra na ciemieniu i karku są czarne z jasnoniebieskimi końcówkami piór. Pokrywy uszne czarne, biała, przerywana obrączka oczna, od oka do szyi ciągnie się biały, lancetowaty pas. Barkówki i grzbiet rdzawobrązowe, pokrywy nadskrzydłowe brązowo-szare, spód ciała biały. Tęczówka czerwono-brązowa, dziób długi, prosty, szerokie i ostro zakończone, koloru czarnego z białą końcówką. Nogi krótkie i cienkie, koloru cielisto-brązowego. Samica podobna do samca, z wyjątkiem bladożółtego rozmycia na gardle i zwykle ciemię oraz kark są bardziej monotonne[5]. Młode ptaki są zazwyczaj bardziej matowe niż dorosłe ptaki, górna część głowy jest płowo cętkowaniem (nie niebiesko) i posiadają krótszy dziób[5]. Podgatunek coronatus różni się od nominatywnego kremowym rozmyciem na spodniej części ciała[5].
Modroplamek jest gatunkiem osiadłym, zamieszkującym las deszczowy na wysokości 100–800 m n.p.m., czasami aż do 1250 m n.p.m.[11]; więcej czasu przebywa wśród drzewach niż w zaroślach[5]. Odzywa się świszczącym „see see see see” podczas karmienia[5]. Najprawdopodobniej jest gatunkiem owadożernym[5]. Poluje najczęściej od 2 do 10 m nad ziemią w splątanych pnączach na skraju otwartego lasu, szczególnie wśród splątanych winorośli i bambusowych pnączach[5]. Występuje w grupach od 4 do 8 ptaków, które mogą być grupami rodzinnymi; często łączy się z innymi stadami ptaków[5].
Okres lęgowy trwa przez cały rok, ze szczytem przypadającym na wrzesień-grudzień[5]. Znane są trzy gniazda tego ptaka; kopulaste gniazdo, z okrągłym otworem bocznym w jego górnej części, wykonane było z traw, pajęczyn i pasków liści palmowych, wyłożone drobnymi włóknami i umieszczone 5–10 m nad ziemią; jedno z gniazd na zewnątrz pokryte było kawałkami mchu i epifitów, umiejscowione na krzaku na wysokości 1,5 m i rosnących na szczycie skalistego urwiska 30 m nad ziemią[5]. Jedyne znane zniesienie liczyło 2 jaja; w jednym z gniazd znajdowały się 2 pisklęta, które były karmione przez dorosłe ptaki i w ciągu 1,5 godziny zanotowano 38 wizyt z pozywieniem[5]. Brak innych informacji[5].
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (ang. Least Concern – najmniejszej troski)[2]. Stan populacji nie jest znany, ale gatunek ten uważa się za rzadki[2]. Głównym zagrożeniem dla tego ptaka jest ciągłe niszczenie jego siedlisk[2].
Modroplamek, chwostka łuskogłowa (Sipodotus wallacii) – gatunek ptaka z podrodziny chwostek (Malurinae) w rodzinie chwostkowatych (Maluridae). Ptak ten występuje na Nowej Gwinei, według IUCN nie jest zagrożony wyginięciem.
Wallaceblåsmyg[2] (Sipodotus wallacii) är en fågel i familjen blåsmygar inom ordningen tättingar.[3] Den placeras som enda art i släktet Sipodotus. Fågeln förekommer i låglänta områden på Nya Guinea Aruöarna, Misool och Yapenöarna.[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Wikispecies har information om Sipodotus wallacii.
Wallaceblåsmyg (Sipodotus wallacii) är en fågel i familjen blåsmygar inom ordningen tättingar. Den placeras som enda art i släktet Sipodotus. Fågeln förekommer i låglänta områden på Nya Guinea Aruöarna, Misool och Yapenöarna. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Todopsis wallacii
Sipodotus wallacii Wallace's fairywren olarak da bilinen, Maluridae familyasından ötücü kuş türü. Aru Adaları ve Yeni Ginedeki subtropikal veya tropik nemli ormanlık alanlarda bulunmaktadırlar.[1]
Türün adı İngiliz doğabilimci, kaşif, coğrafyacı ve biyolog olan Alfred Russel Wallace tarafından verilmiştir.[2]
Sipodotus wallacii Wallace's fairywren olarak da bilinen, Maluridae familyasından ötücü kuş türü. Aru Adaları ve Yeni Ginedeki subtropikal veya tropik nemli ormanlık alanlarda bulunmaktadırlar.
Türün adı İngiliz doğabilimci, kaşif, coğrafyacı ve biyolog olan Alfred Russel Wallace tarafından verilmiştir.
Sipodotus wallacii là một loài chim trong họ Maluridae.[2]
Sipodotus wallacii (Gray, 1862)
Охранный статус
Длинноклювый новогвинейский малюр[1] (лат. Sipodotus wallacii) — вид птиц из семейства малюровых и монотипичного рода Sipodotus.
Распространён в Индонезии и Папуа — Новой Гвинее.
Обитает во влажных низменных лесах.
Разделяют три подвида:
Длинноклювый новогвинейский малюр (лат. Sipodotus wallacii) — вид птиц из семейства малюровых и монотипичного рода Sipodotus.
