Acrocephalus hiwae és un ocell de la família dels acrocefàlids (Acrocephalidae) que habita canyars i boscos de les illes Saipan i Almagan, a les Carolines.
Acrocephalus hiwae és un ocell de la família dels acrocefàlids (Acrocephalidae) que habita canyars i boscos de les illes Saipan i Almagan, a les Carolines.
Der Marianenrohrsänger (Acrocephalus hiwae, Syn. Acrocephalus luscinius hiwae, gelegentliche Fehlschreibung hivae) ist ein Singvogel aus der Gattung der Rohrsänger (Acrocephalus) und der Familie der Rohrsängerartigen (Acrocephalidae).[1]
Der Vogel kommt auf der Saipan- und Alamagan-Insel der Nördlichen Marianen vor.
Das Verbreitungsgebiet umfasst Lebensräume mit Napiergras, Miscanthus floridulus und Weißkopfmimosen, auch Mangroven, Schilf, Lindenblättriger Eibisch, Portiabaum oder Schachtelhalmblättrige Kasuarine als Dickicht bis etwa 400 m Höhe.[2]
Der Ursprung des Artepithetons ist unklar.
Früher wurde die Art als konspezifisch mit dem oder als Unterart (Ssp.) des Guamrohrsängers (Acrocephalus luscinius) angesehen.[2]
Die Art ist 18–19 cm groß und wiegt zwischen 27 und 38 g und ist damit ein relativ großer Rohrsänger, er hat einen sehr langen Schnabel, die Kopffedern sind beim Singen oft leicht aufgestellt, die Flügel sind kurz und rund mit kurzer Handschwingenprojektion. Der Überaugenstreif ist gelb oder blass cremefarben und reicht bis hinter die Ohrdecken, der Augenstreif ist schwarz, der Scheitel und die Oberseite rostbraun mit schmalen bräunlichen Rändern der Hand- und Armschwingen, auch die Steuerfedern haben bräunliche Spitzen. Die Unterseite ist blass gelb bis cremefarben, die Flanken gelbbräunlich, die Unterschwanzdecken sind blassbraun. Die Iris ist dunkelbraun, der Oberschnabel grau bis schwarz, der Unterschnabel ist fleischfarben, jeweils mit gelben Rändern. Die Beine sind gräulich bis blau. Die Geschlechter unterscheiden sich nicht außer in der Größe. Jungvögel haben noch keinen Überaugenstreif und einen dunkleren Bartstreif, sind auf der Oberseite braun.[2]
Die Art ist monotypisch.
Der Ruf des Männchens wird als langsame, laute, ziemlich melodische und abwechslungsreiche Folge von Pfeif-, Träller- und Trillerlauten über 4 bis 8 s, von einer Pause etwa gleicher Länge gefolgt. Der Ruf ähnelt dem der Amsel, wird oft auch nachts vorgetragen.[2]
Die Nahrung besteht hauptsächlich aus Insekten, kleinen Eidechsen, Spinnentieren und Schnecken, die überwiegend auf dem Erdboden gesucht werden. Wahrscheinlich kann das ganze Jahr über gebrütet werden, besonders Januar bis März und Juli bis September. Die Art ist überwiegend monogam. Das Nest wird fast ausschließlich vom Weibchen in 2–10 m Höhe zwischen Baumstamm und angrenzenden Ästen aufgehängt. Das Gelege besteht aus 2–4 weißlichen Eiern mit graubraunen und rostfarbenen Flecken.[2]
Der Bestand gilt als vom Aussterben bedroht (Critically Endangered).[3]
Der Marianenrohrsänger (Acrocephalus hiwae, Syn. Acrocephalus luscinius hiwae, gelegentliche Fehlschreibung hivae) ist ein Singvogel aus der Gattung der Rohrsänger (Acrocephalus) und der Familie der Rohrsängerartigen (Acrocephalidae).
Der Vogel kommt auf der Saipan- und Alamagan-Insel der Nördlichen Marianen vor.
Das Verbreitungsgebiet umfasst Lebensräume mit Napiergras, Miscanthus floridulus und Weißkopfmimosen, auch Mangroven, Schilf, Lindenblättriger Eibisch, Portiabaum oder Schachtelhalmblättrige Kasuarine als Dickicht bis etwa 400 m Höhe.
Der Ursprung des Artepithetons ist unklar.
Früher wurde die Art als konspezifisch mit dem oder als Unterart (Ssp.) des Guamrohrsängers (Acrocephalus luscinius) angesehen.
The Saipan reed warbler (Acrocephalus hiwae) is a critically endangered songbird of the Northern Mariana Islands.
It is sometimes considered a subspecies of the extinct nightingale reed warbler (A. luscinius) by some taxonomists.
It occurs on two islands: Saipan and Alamagan. An estimated population of 2700 birds was reported in 2009 on Saipan, and on Alamagan 950 birds were reported in 2010.[1] It inhabits wetlands, thickets and the margins of forests.
The Saipan reed warbler is approximately 17 cm (6.7 in) long, and is greyish olive-brown above with a pale-yellow underside. The female is slightly smaller than the male. Both sexes have a long bill compared to other reed warbler species.
Threats to the survival of the Saipan reed warbler include habitat destruction resulting from urban development and agriculture, the introduction of invasive species, and volcanic eruptions.[2]
The Saipan reed warbler (Acrocephalus hiwae) is a critically endangered songbird of the Northern Mariana Islands.
El carricero de Saipán (Acrocephalus hiwae)[2] es una especie de ave paseriforme de la familia Acrocephalidae endémica de las islas Marianas. Anteriormentes se consideraba una subespecie del carricero ruiseñor.
Mide aproximadamente unos 17 cm de largo. Tiene el plumaje de las partes superiores pardo grisáceo y las inferiores de color amarillo claro. Las hembras son ligeramente menores que los machos. Ambos sexos tienen el pico más largo que el resto de carriceros.
Se encuentra únicamente en dos islas de las Marianas del norte, Saipán y Alamagan. Havita en los humedales, zonas de matorral y los márgenes de los bosques. Se estima una población de unos 2700 individuos en Saipán en 2009, y en Alamagan unos 950 individuos registrados en 2010.[3]
El carricero de Saipán (Acrocephalus hiwae) es una especie de ave paseriforme de la familia Acrocephalidae endémica de las islas Marianas. Anteriormentes se consideraba una subespecie del carricero ruiseñor.
Acrocephalus hiwae Acrocephalus generoko animalia da. Hegaztien barruko Acrocephalidae familian sailkatua dago.
Acrocephalus hiwae Acrocephalus generoko animalia da. Hegaztien barruko Acrocephalidae familian sailkatua dago.
Acrocephalus hiwae est une espèce d'oiseaux de la famille des Acrocéphalidés, endémique des Mariannes du Nord.
Cette espèce est présente uniquement sur les îles de Saipan et Alamagan dans les Mariannes du Nord aux États-Unis[1].
Acrocephalus hiwae est une espèce d'oiseaux de la famille des Acrocéphalidés, endémique des Mariannes du Nord.
De Saipankarekiet (Acrocephalus hiwae) is een zangvogel uit de familie Acrocephalidae.
Deze soort is endemisch op Saipan en Almagan (noordelijke Marianen).
De Saipankarekiet (Acrocephalus hiwae) is een zangvogel uit de familie Acrocephalidae.
Saipansångare[2] (Acrocephalus hiwae) är en akut utrotningshotad tätting i familjen rörsångare som förekommer på två öar i ögruppen Marianerna i västra Stilla havet.[3]
Saipansångaren är en stor (18 centimeter) och gänglig sångare som ger ett rätt ovårdat intryck. Den är smutsaktigt olivgul ovan med dovt gult ögonbrynsstreck tillika undersida. Lätet är ett högljutt "tchack", sången lång, varierad och komplex.[1]
Arten förekommer på öarna Saipan och Alamagan i Marianerna.[3] Den behandlades tidigare som underart till marianersångaren (A. luscinius), som i begränsat avseende tidigare förekom på ön Guam men som numera är utdöd. Studier visar dock att de trots mycket likartat utseende inte är varandras närmaste släktingar, vilket visar på att Acrocephalus-sångare koloniserat ögruppen vid flera tillfällen.[4]
På Saipan återfinns arten i ängs- och busklandskap, skogsbryn, skogsgläntor och vassbälten.[5] I en studie från 2002 har bon hittats i höglänt skog med den införda ärtväxten Leucaena leucocephala, inhemska mangrovesogar och inhemska våtmarker med vass.[6] På Alamagan ses den i öppen skog med buskig undervegetation samt skogklädda raviner intill gräsmarker.[7][8][9]
Arten har en mycket begränsad utbredning och en liten världspopulation bestående av över 2000 och under 2500 vuxna individer. Den har också minskat kraftigt i antal och tros så göra även i framtiden, till följd av predation från införda djurarter och habitatförstörelse. Risken tros också vara stor att den invasiva ormarten Boiga irregularis tar sig till Saipan. Denna tros ligga bakom marianersångarens försvinnande på närbelägan Guam. Allt sammantaget får detta internationella naturvårdsunionen att kategorisera saipansångaren som akut hotad.[1]
Fågelns vetenskapliga artnamn hedrar den japanske ornitologen Minori Hiwa.[10]
Saipansångare (Acrocephalus hiwae) är en akut utrotningshotad tätting i familjen rörsångare som förekommer på två öar i ögruppen Marianerna i västra Stilla havet.