Carcinidae – rodzina skorupiaków z rzędu dziesięcionogów i infrarzędu krabów.
Kraby te mają nieco szerszy niż dłuższy lub tak szeroki jak długi, prawie sześciokątny lub gruszkowaty karapaks z trójpłatkową krawędzią frontalną, zredukowanymi szczelinami na krawędziach nadocznych, pięciozębnymi krawędziami przednio-bocznymi i wypukłą krawędzią tylną, słabo rozróżnialną od tylno-bocznych. Na powierzchni karapaksu często znajdują się słabo zaznaczone, ziarenkowane listewki. Czułki pierwszej pary mają nieruchomy i wąski człon nasadowy. Pierwsza para szczękonóży ma endopodity zwykle pozbawione pośrodkowego płata[1].
Szczypce lewy i prawy różnią się rozmiarami i układem zębów, a odnóża na których są osadzone są krósze od przynajmniej jednej z par odnóży krocznych. Ich propodity cechują się obecnością małego kolca w dystalnej części górnej powierzchni. Ostatnia para nóg krocznych jest zmodyfikowana i ułożona jest nadgrzbietowo. Szwy pomiędzy sternitami 4 i 5, 5 i 6, 6 i 7 są przerywane. Samca cechuje zlanie się segmentów odwłoka od 3 do 5, pozbawiona kolców przedwierzchołkowych pierwsza para gonopodów i znacznie od niej krótsza para druga[1].
Systematyka rodziny wygląda następująco[2][3]:
Carcinidae – rodzina skorupiaków z rzędu dziesięcionogów i infrarzędu krabów.
Kraby te mają nieco szerszy niż dłuższy lub tak szeroki jak długi, prawie sześciokątny lub gruszkowaty karapaks z trójpłatkową krawędzią frontalną, zredukowanymi szczelinami na krawędziach nadocznych, pięciozębnymi krawędziami przednio-bocznymi i wypukłą krawędzią tylną, słabo rozróżnialną od tylno-bocznych. Na powierzchni karapaksu często znajdują się słabo zaznaczone, ziarenkowane listewki. Czułki pierwszej pary mają nieruchomy i wąski człon nasadowy. Pierwsza para szczękonóży ma endopodity zwykle pozbawione pośrodkowego płata.
Szczypce lewy i prawy różnią się rozmiarami i układem zębów, a odnóża na których są osadzone są krósze od przynajmniej jednej z par odnóży krocznych. Ich propodity cechują się obecnością małego kolca w dystalnej części górnej powierzchni. Ostatnia para nóg krocznych jest zmodyfikowana i ułożona jest nadgrzbietowo. Szwy pomiędzy sternitami 4 i 5, 5 i 6, 6 i 7 są przerywane. Samca cechuje zlanie się segmentów odwłoka od 3 do 5, pozbawiona kolców przedwierzchołkowych pierwsza para gonopodów i znacznie od niej krótsza para druga.
Systematyka rodziny wygląda następująco:
podrodzina: Carcininae MacLeay, 1838 Carcinus Leach, 1814 podrodzina: Platyonichinae Dana, 1851 Portumnus Leach, 1814 Xaiva MacLeay, 1838 podrodzina: ? †Cicarnus Karasawa et Fudouji, 2000 †Miopipus Müller, 1984