Multimedia w Wikimedia Commons Białucha arktyczna[4], białucha[5][6], wal biały[5][6] (Delphinapterus leucas) – gatunek ssaka z rodziny narwalowatych (Monodontidae). Występuje w wodach Arktyki (zarówno płytkich, przybrzeżnych, jak i głębokich, oddalonych od lądu), choć zdarza jej się zapuszczać w górę rzek, niekiedy nawet na znaczne odległości. W 1966 udokumentowano przypadek dopłynięcia jednego osobnika rzeką Ren aż do Bonn w Niemczech. Gatunek ten jest niekiedy poławiany dla mięsa, tłuszczu oraz skór[5].
Pojedynczy osobnik może osiągać masę od 400 kg do 1,5 tony[potrzebny przypis] oraz długość około 4 m. Jego górna część głowy jest zaokrąglona, natomiast w szczęce występuje 30–38 zębów. Tuż po urodzeniu ciało młodych jest szaroniebieskie, a niekiedy nawet ciemnoniebieskie. Z biegiem czasu jednak jaśnieje. Osobniki 4–5 letnie są już zazwyczaj kremowe lub całkowicie białe[5].
Zwierzęta te żyją w niewielkich grupach, liczących zwykle maksymalnie 5–10 osobników. Żywią się rybami, skorupiakami oraz głowonogami[5].
Takson po raz pierwszy opisany naukowo przez P.S. Pallasa w 1776 roku pod nazwą Delphinus leucas[7]. Jako miejsce typowe autor wskazał północno-wschodnią Syberię (niem. „die im Obischen Meerbusen”)[7]. Jedyny przedstawiciel rodzaju Delphinapterus – białucha[4], utworzonego przez B. G. de Lacépède w 1804 roku[8].
Białucha arktyczna, białucha, wal biały (Delphinapterus leucas) – gatunek ssaka z rodziny narwalowatych (Monodontidae). Występuje w wodach Arktyki (zarówno płytkich, przybrzeżnych, jak i głębokich, oddalonych od lądu), choć zdarza jej się zapuszczać w górę rzek, niekiedy nawet na znaczne odległości. W 1966 udokumentowano przypadek dopłynięcia jednego osobnika rzeką Ren aż do Bonn w Niemczech. Gatunek ten jest niekiedy poławiany dla mięsa, tłuszczu oraz skór.
Pojedynczy osobnik może osiągać masę od 400 kg do 1,5 tony[potrzebny przypis] oraz długość około 4 m. Jego górna część głowy jest zaokrąglona, natomiast w szczęce występuje 30–38 zębów. Tuż po urodzeniu ciało młodych jest szaroniebieskie, a niekiedy nawet ciemnoniebieskie. Z biegiem czasu jednak jaśnieje. Osobniki 4–5 letnie są już zazwyczaj kremowe lub całkowicie białe.
Zwierzęta te żyją w niewielkich grupach, liczących zwykle maksymalnie 5–10 osobników. Żywią się rybami, skorupiakami oraz głowonogami.
