Gwyfyn sy'n perthyn i urdd y Lepidoptera yw dart gwenolaidd, sy'n enw gwrywaidd; yr enw lluosog ydy dartiau gwenolaidd; yr enw Saesneg yw Shuttle-shaped Dart, a'r enw gwyddonol yw Agrotis puta.[1][2]
Gellir dosbarthu'r pryfaid (neu'r Insecta) sy'n perthyn i'r Urdd a elwir yn Lepidoptera yn ddwy ran: y gloynnod byw a'r gwyfynod. Mae'r dosbarthiad hwn yn cynnyws mwy na 180,000 o rywogaethau mewn tua 128 o deuluoedd.
Wedi deor o'i ŵy mae'r dart gwenolaidd yn lindysyn sy'n bwyta llawer o ddail, ac wedyn mae'n troi i fod yn chwiler. Daw allan o'r chwiler ar ôl rhai wythnosau. Mae pedwar cyfnod yng nghylchred bywyd glöynnod byw a gwyfynod: ŵy, lindysyn, chwiler ac oedolyn.
Gwyfyn sy'n perthyn i urdd y Lepidoptera yw dart gwenolaidd, sy'n enw gwrywaidd; yr enw lluosog ydy dartiau gwenolaidd; yr enw Saesneg yw Shuttle-shaped Dart, a'r enw gwyddonol yw Agrotis puta.
Darlun o'r fenyw Darlun o'r gwrywGellir dosbarthu'r pryfaid (neu'r Insecta) sy'n perthyn i'r Urdd a elwir yn Lepidoptera yn ddwy ran: y gloynnod byw a'r gwyfynod. Mae'r dosbarthiad hwn yn cynnyws mwy na 180,000 o rywogaethau mewn tua 128 o deuluoedd.
Wedi deor o'i ŵy mae'r dart gwenolaidd yn lindysyn sy'n bwyta llawer o ddail, ac wedyn mae'n troi i fod yn chwiler. Daw allan o'r chwiler ar ôl rhai wythnosau. Mae pedwar cyfnod yng nghylchred bywyd glöynnod byw a gwyfynod: ŵy, lindysyn, chwiler ac oedolyn.
Die Schmalflügelige Erdeule (Agrotis puta), zuweilen auch Fahlbräunlichgraue Erdeule genannt, ist ein Schmetterling (Nachtfalter) aus der Familie der Eulenfalter (Noctuidae).
Die Flügelspannweite der Falter beträgt 28 bis 32 Millimeter.[1] Die Vorderflügel sind schmal. Zwischen den Geschlechtern besteht ein leichter Sexualdimorphismus. Die Vorderflügelgrundfarbe der Männchen ist überwiegend hellbraun, diejenige der Weibchen dunkelbraun mit einer hellen Region im Mittelfeld. Die Nierenmakel sind jeweils dunkel gefüllt, die Ringmakel auffällig länglich gestreckt. An der undeutlichen Wellenlinie befinden sich kleine dunkle Keilflecke. Die Fransen sind ockerfarben. Die Hinterflügel der Männchen sind weiß, diejenigen der Weibchen grau. Kopf und Thorax sind bei beiden Geschlechtern gelblich behaart und von einer schwarzbraunen Halskrause geteilt.
Ausgewachsene Raupen sind von graubrauner Farbe und zeigen undeutliche, helle, zuweilen orangebraune Zeichnungselemente auf dem Rücken.[2]
Die Puppe ist gelbbraun gefärbt, an den Seiten mit schwarzen Punkten versehen und besitzt zwei kurze Dornen am Kremaster.
Agrotis catalaunensis ist größer (Flügelspannweite 32 bis 35 Millimeter), meist dunkler gefärbt und besitzt stärker rechtwinklig geformte Vorderflügel.
Die Nominatform Agrotis puta puta kommt in Süd-, West- und Teilen Mitteleuropas sowie in Vorderasien bis in den Irak und nach Afghanistan vor.[2] Außerdem ist sie in Nordafrika anzutreffen. In den griechischen Gebirgen wurde sie noch in 2000 Metern Höhe nachgewiesen.[1] Auf den britischen Scilly-Inseln ist die Unterart Agrotis puta insula heimisch.[1] Die Schmalflügelige Erdeule besiedelt bevorzugt Sandmagerrasen- und Ruderalflächen sowie Ränder von Baggerseen und Kiesgruben.[2]
Die Art bildet eine bis drei Generationen pro Jahr, deren Falter von April bis Oktober fliegen. Diese sind überwiegend nachtaktiv und saugen zuweilen an verschiedenen Blüten. Sie kommen an den Köder und fliegen künstliche Lichtquellen an.[1] Die Raupen ernähren sich von den Wurzeln und grundständigen Blättern[3] verschiedener Pflanzen, dazu zählen Ampfer- (Rumex), Löwenzahn- (Taraxacum), Vogelknöterich- (Polygonum) und Latticharten (Lactuca).[1] Die letzte Raupengeneration überwintert.
Die Schmalflügelige Erdeule kommt in den nördlichen, westlichen und südwestlichen deutschen Bundesländern vereinzelt vor. In Baden-Württemberg wird sie in der Roten Liste gefährdeter Arten auf der Vorwarnliste geführt.[4][2]
Die Schmalflügelige Erdeule (Agrotis puta), zuweilen auch Fahlbräunlichgraue Erdeule genannt, ist ein Schmetterling (Nachtfalter) aus der Familie der Eulenfalter (Noctuidae).
Agrotis puta, the shuttle-shaped dart, is a moth of the family Noctuidae. The species was first described by Jacob Hübner in 1803. It is common in the western part of Europe, but is also found in southern and central Europe, as well as North Africa and the Middle East.
The wingspan is 30–32 mm. Adults are on wing from May to October.
The larvae feed on various low growing plants.
Agrotis puta, the shuttle-shaped dart, is a moth of the family Noctuidae. The species was first described by Jacob Hübner in 1803. It is common in the western part of Europe, but is also found in southern and central Europe, as well as North Africa and the Middle East.
Female, illustrated Male, illustrated Figs 3,3a,3b,3c larva after last moultThe wingspan is 30–32 mm. Adults are on wing from May to October.
The larvae feed on various low growing plants.
La Noctuelle des renouées (Agrotis puta) est une espèce de lépidoptères (papillons) de la famille des Noctuidae.
L'imago ressemble à celui d’Agrotis catalaunensis et, bien que cette dernière espèce soit de plus grande envergure, aux ailes antérieures plus longues et rectangulaires, la distinction est très difficile, nécessitant souvent l’examen des pièces génitales.
L'espèce est répandue dans le Sud de l’Europe, de la péninsule Ibérique à la Turquie en passant par l’ex-Yougoslavie, en France, dans l’Ouest de l’Allemagne, et elle remonte jusqu’en Grande-Bretagne[1]. En France, elle est présente partout, y compris en Corse[2].
Elle fréquente divers milieux ouverts : friches, cultures, prairies mésophiles, clairières, jusqu’en montagne. On la rencontre également en zone urbaine.
La chenille, polyphage, consomme diverses plantes basses.
La Noctuelle des renouées (Agrotis puta) est une espèce de lépidoptères (papillons) de la famille des Noctuidae.
De Puta-uil is een nachtvlinder uit de familie van de uilen en het geslacht Agrotis.
De puta-uil is klein vergeleken met verwanten uit het Agrotis-geslacht. Er bestaat een groot verschil tussen het mannetje en het vrouwtje. Het mannetje heeft lichte vleugels. De ronde vlek is ook licht en daarom vaak moeilijk of niet te zien. De niervlek daarentegen is donker en altijd zeer opvallend aanwezig. Bij de vrouwtjes is alles precies omgekeerd. De vleugels zijn donkerbruin, waardoor de donkere niervlek vaak niet opvalt. De ronde vlek is altijd uitdrukkelijk aanwezig en heeft de vorm van een uitgetrokken ovaal. Door de lichtgrijze throrax is deze soort met geen enkele andere te verwarren. De spanwijdte van de puta-uil varieert maar heel weinig en ligt tussen 30 en 33 mm.
De eitjes worden vanaf april gelegd in grote groepen op de waardplant. De soort kent meerdere generaties per jaar. En omdat de rupsen overwinteren kunnen ze het gehele jaar worden gevonden. In de nacht vinden we de rupsen op de voedselplanten. Overdag verschuilen ze zich in een gangetje in de grond. Dat gangetje wordt ook gebruik om te verpoppen. Dat gebeurt in een lichte kokon en duurt niet langer dan drie tot vier weken. De rups is van een tamelijk onbestemde bruine kleur. Over de rug loopt een vaag, grijs lijntje en op de flanken vinden we meerdere kleine lijntjes. De kop is bruin met zwarte tekeningetjes. De rups is moeilijk te onderscheiden van die van de gewone worteluil. Het gedrag van de rupsen van de puta-uil wijkt af van dat van de rupsen van andere worteluilen: er wordt niet gegeten van plantenwortels, maar van het blad. Zeer geliefd zijn laag groeiende planten als paardenbloem en zuring-soorten, maar ook andere planten worden gegeten en de rups wordt ook wel aangetroffen op sla. De rups bereikt een lengte van zo'n 30 tot 34 mm.
De puta-uil kent in Noordwest-Europa weliswaar twee generaties, maar de zeer lange vliegtijd doet bijna het bestaan van een derde generatie vermoeden: de eerste zien we in april, de laatste vliegen nog begin oktober rond. Er wordt alleen 's nachts gevlogen, maar de vlinders komen daarbij graag op bloemen in de tuin af. De vlinderstruik is bij de puta-uil populair, net als bij de meeste andere worteluilen. Zowel het mannetje als het vrouwtje komen op licht en op smeer af. Overdag gemakkelijk te fotograferen. De motjes laten zich daarbij tot op zekere hoogte manipuleren. In nagenoeg alle redelijk open gebieden in de Benelux een gewone soort. Komt echter meer voor op zandgrond dan op kleigrond, zonder daar te ontbreken.
De Puta-uil is een nachtvlinder uit de familie van de uilen en het geslacht Agrotis.
Agrotis puta er en sommerfugl som tilhører familien nattfly (Noctuidae). Den ble først funnet i Norge i Rogaland i 2007.
Et middelsstort (vingespenn 30 – 32 mm), mer eller mindre brunlig nattfly. Forkroppen (thorax) er kledt med beige hår. Vingenes farge er svært ulik hos de to kjønnene: hos hannen er forvingen lyst gulbrun med mørkere lengdestreker og et mørkgrått nyremerke, bakvingen hvit. Hos hunnen er forvingen mørkgrå eller mørkbrun med et svartkantet nyremerke og et karakteristisk, langt ovalt, hvitkantet ringmerke, bakvingen er brungul. Larven er blek med rødbrune lengdestriper.
Arten kan finnes i mange ulike habitater, og siden den også vandrer mye kan den dukke opp nesten hvor som helst. Larvene lever på ulike lave planter. De voksne sommerfuglene kan påtreffes fra mai til oktober, arten har to eller tre generasjoner hver sommer.
Den er utbredt i Europa, mest i vest, i Nord-Afrika og i Midtøsten. Det første norske funnet kom fra Rogaland i 2007, der en hann ble funnet i Åsedalen, Sandnes i august ([1]). Det er usikkert om dette bare dreide seg om et streifende individ eller om arten er i ferd med å etablere seg her i landet.
Agrotis puta er en sommerfugl som tilhører familien nattfly (Noctuidae). Den ble først funnet i Norge i Rogaland i 2007.
Agrotis puta é uma espécie de insetos lepidópteros, mais especificamente de traças, pertencente à família Noctuidae.[1]
A autoridade científica da espécie é Hübner, tendo sido descrita no ano de 1803.
Trata-se de uma espécie presente no território português.
Agrotis puta é uma espécie de insetos lepidópteros, mais especificamente de traças, pertencente à família Noctuidae.
A autoridade científica da espécie é Hübner, tendo sido descrita no ano de 1803.
Trata-se de uma espécie presente no território português.
Agrotis puta là một loài bướm đêm trong họ Noctuidae.[1][2]