Zhangsolvidae er en utdødd gruppe (familie) av fluer (Brachycera).
Tettbygde fluer med lang sugesnabel. Til tross for at gruppen hører hjemme blant fluene og ikke blant myggene kunne antennene bli ganske lange, opptil 1,6 ganger kroppslengden.
Gruppen er kjent fra Kritt fra Kina, Spania og Brasil. De fleste kjente fossilene er bevart i rav.
Zhangsolvidae er en utdødd gruppe (familie) av fluer (Brachycera).
Zhangsolvidae – wymarła rodzina owadów z rzędu muchówek i infrarzędu Stratiomyomorpha. W zapisie kopalnym znana z aptu, albu i cenomanu w kredzie. Jej skamieniałości odnajdywano na terenie Europy, Azji i Ameryki Południowej[1][2].
Muchówki te miały głowę wyposażoną w długi i smukły ryjek o długości od takiej jak głowa do czterokrotnie dłuższej[1]. Służył on najprawdopodobniej do pobierania nektaru i pyłku, o czym świadczy również obecność pyłku benetytów na ciele jednego z okazów[2]. Wierzchołek ryjka zaopatrzony był w małych rozmiarów labellum. Głaszczki były długie, sterczące, zbudowane z dwóch członów, aczkolwiek cecha ta nie jest znana u rodzaju Zhangsolva. Użyłkowanie skrzydła charakteryzowały: żyłka kostalna zakończona na wierzchołku skrzydła lub w jego pobliżu, silnie łukowaty przebieg żyłki medialnej M1, żyłka medialna M3 zlana z żyłką kubitalną CuA1 oraz żyłka kubitalna CuA2 zespolona w pobliżu krawędzi skrzydła z żyłką analną A1[1]. Cechy charakterystyczne odnóży nie są znane dla Zhangsolva, natomiast u pozostałych rodzajów obejmują: stopy o dobrze rozwiniętych przylgach i przylgowatych empodiach, przednie odnóża pozbawione ostróg na goleniach oraz środkowe i tylne odnóża mające po dwie ostrogi na każdej goleni[1][2].
Takson ten wprowadzili w 1998 roku przez Akira Nagatomi i Yang Ding[3]. W 2015 roku Antonio Arillo i współpracownicy zsynonimizowali z nim monotypową rodzinę Cratomyiidae[4][1]. Współcześnie zalicza się doń 4 znane rodzaje:
Zhangsolvidae – wymarła rodzina owadów z rzędu muchówek i infrarzędu Stratiomyomorpha. W zapisie kopalnym znana z aptu, albu i cenomanu w kredzie. Jej skamieniałości odnajdywano na terenie Europy, Azji i Ameryki Południowej.
Muchówki te miały głowę wyposażoną w długi i smukły ryjek o długości od takiej jak głowa do czterokrotnie dłuższej. Służył on najprawdopodobniej do pobierania nektaru i pyłku, o czym świadczy również obecność pyłku benetytów na ciele jednego z okazów. Wierzchołek ryjka zaopatrzony był w małych rozmiarów labellum. Głaszczki były długie, sterczące, zbudowane z dwóch członów, aczkolwiek cecha ta nie jest znana u rodzaju Zhangsolva. Użyłkowanie skrzydła charakteryzowały: żyłka kostalna zakończona na wierzchołku skrzydła lub w jego pobliżu, silnie łukowaty przebieg żyłki medialnej M1, żyłka medialna M3 zlana z żyłką kubitalną CuA1 oraz żyłka kubitalna CuA2 zespolona w pobliżu krawędzi skrzydła z żyłką analną A1. Cechy charakterystyczne odnóży nie są znane dla Zhangsolva, natomiast u pozostałych rodzajów obejmują: stopy o dobrze rozwiniętych przylgach i przylgowatych empodiach, przednie odnóża pozbawione ostróg na goleniach oraz środkowe i tylne odnóża mające po dwie ostrogi na każdej goleni.
Takson ten wprowadzili w 1998 roku przez Akira Nagatomi i Yang Ding. W 2015 roku Antonio Arillo i współpracownicy zsynonimizowali z nim monotypową rodzinę Cratomyiidae. Współcześnie zalicza się doń 4 znane rodzaje:
Buccinatormyia Arillo et al., 2015 Cratomyia Mazzarolo et Amorim, 2000 Linguatormyia Grimaldi, 2015 Zhangsolva Nagatomi et Yang, 1998
