Το φραγκοσταφυλο (επιστ. ονομ.: Ribes rubrum ή Ribes nigrum) του γένους (Ribes ― Ριβήσιο) είναι μικρός θυσανώδης θάμνος εύκολης καλλιέργειας, ανθεκτικός στο κρύο, που ευδοκιμεί σε υγρά και δροσερά κλίματα και σε όλα τα εδάφη εκτός των πολύ υγρών.
Η συγκομιδή τους γίνεται βαθμιαία Ιούλιο-Αύγουστο, αφού πάρουν το χρώμα τους, που ανάλογα την ποικιλία μπορεί να είναι: πρασινωποί, κίτρινοι, κοκκινωποί ή μαύροι (ποικιλία nigra) χωρίς κουκούτσι και χνούδι. Έχουν γλυκιά υπόξινη πολύ ευχάριστη γεύση και καταναλώνονται φρέσκοι ή χρησιμοποιούνται σε τούρτες, μαρμελάδες, αλλά και χυμούς φρούτων. Το συγκεκριμένο φρούτο μπορεί να γίνει ζελέ πλούσιο σε πηκτίνη που η περιεκτικότητά του σε βιταμίνη C είναι σχεδόν ίση με εκείνη των πορτοκαλιών.[1]
Το φραγκοστάφυλο δεν πρέπει να συγχέεται με το λαγοκέρασο (Ribes uva-crispa συν. Ribes grossularia), που είναι διαφορετικό είδος, περισσότερο μεγαλόκαρπο.
Το φραγκοσταφυλο (επιστ. ονομ.: Ribes rubrum ή Ribes nigrum) του γένους (Ribes ― Ριβήσιο) είναι μικρός θυσανώδης θάμνος εύκολης καλλιέργειας, ανθεκτικός στο κρύο, που ευδοκιμεί σε υγρά και δροσερά κλίματα και σε όλα τα εδάφη εκτός των πολύ υγρών.
