Gwyfyn sy'n perthyn i urdd y Lepidoptera yw cleddwyfyn coch, sy'n enw gwrywaidd; yr enw lluosog ydy cleddwyfynod coch (-ion); yr enw Saesneg yw Red Sword-grass, a'r enw gwyddonol yw Xylena vetusta.[1][2] Gellir dosbarthu'r pryfaid (neu'r Insecta) sy'n perthyn i'r Urdd a elwir yn Lepidoptera yn ddwy ran: y gloynnod byw a'r gwyfynod. Mae'r dosbarthiad hwn yn cynnyws mwy na 180,000 o rywogaethau mewn tua 128 o deuluoedd. Wedi deor o'i ŵy mae'r cleddwyfyn coch yn lindysyn sydd yn bwyta llawer o ddail, ac wedyn mae'n troi i fod yn chwiler. Daw allan o'r chwiler ar ôl rhai wythnosau. Mae pedwar cyfnod yng nghylchred bywyd glöynnod byw a gwyfynod: ŵy, lindysyn, chwiler ac oedolyn.
Gwyfyn sy'n perthyn i urdd y Lepidoptera yw cleddwyfyn coch, sy'n enw gwrywaidd; yr enw lluosog ydy cleddwyfynod coch (-ion); yr enw Saesneg yw Red Sword-grass, a'r enw gwyddonol yw Xylena vetusta. Gellir dosbarthu'r pryfaid (neu'r Insecta) sy'n perthyn i'r Urdd a elwir yn Lepidoptera yn ddwy ran: y gloynnod byw a'r gwyfynod. Mae'r dosbarthiad hwn yn cynnyws mwy na 180,000 o rywogaethau mewn tua 128 o deuluoedd. Wedi deor o'i ŵy mae'r cleddwyfyn coch yn lindysyn sydd yn bwyta llawer o ddail, ac wedyn mae'n troi i fod yn chwiler. Daw allan o'r chwiler ar ôl rhai wythnosau. Mae pedwar cyfnod yng nghylchred bywyd glöynnod byw a gwyfynod: ŵy, lindysyn, chwiler ac oedolyn.
Die Braune Moderholzeule (Xylena vetusta), auch Braunes Moderholz oder Fahlgelbe Moderholzeule genannt, ist ein Schmetterling (Nachtfalter) aus der Familie der Eulenfalter (Noctuidae).
Mit einer Flügelspannweite von 52 bis 65 Millimetern[1] handelt es sich bei der Braunen Moderholzeule um einen relativ großen Eulenfalter. Die Vorderflügel sind schmal und lang. Die Färbung der Vorderflügel ist ziemlich variabel und variiert von dunkelbraun und graubraun bis zu ockergelb. Ringmakel sind nicht erkennbar, Nierenmakel werden durch dunkle Flecke hervorgehoben. Von der Wellenlinie zieht sich ein schwarzer Strich bis zu den Nierenmakeln. Das Mittelfeld ist gelegentlich stark verdunkelt. Die Hinterflügel sind zeichnungslos graubraun und haben einen blassbraunen Punkt nahe am Innenrand. Der Saugrüssel der Falter ist gut entwickelt. Die Fühler der Männchen sind schwach gesägt.
Das Ei ist halbkugelig, unregelmäßig gerippt und hell rötlichgelb gefärbt. Die Raupen zeigen eine große Farbvariabilität. Teilweise haben sie eine fast rein grüne Farbe, bilden aber auch gelbliche Formen, die außerdem mit breiten schwarzen Streifen und weißen Punktwarzen versehen sind. Die dünnschalige Puppe trägt je zwei Borsten und kräftige Dornen am leicht ausgehöhlten Kremaster.[2]
Die Art ist von Nordwestafrika durch Europa und Asien bis Mittelsibirien verbreitet. Das nördlichste Vorkommen reicht bis zum Polarkreis und Island.[3] Im Gebirge steigt sie bis auf 2000 Meter.[2] Die Braune Moderholzeule ist auf feuchten Wiesen, Lichtungen, an Ufergebieten von Gewässern, Waldrändern sowie in Gärten anzutreffen.
Die Falter fliegen ab August, überwintern, erscheinen wieder im Frühjahr und leben dann bis Anfang Juni. In Ruhestellung pressen sie die Flügel dicht an den Leib, so dass sie einem Stück moderndem Holz gleichen, worauf auch der deutsche Name der Art zurückzuführen ist. Sie sind nachtaktiv und fliegen künstliche Lichtquellen an, besonders gerne auch angelegte Köder. Gelegentlich saugen sie an Schmetterlingsflieder (Buddleja davidii) und im Frühjahr regelmäßig an Weidenblüten (Salix).[3] Die Raupen leben von Mai bis Juli. Sie sind polyphag und ernähren sich von einer Vielzahl von Pflanzen, von denen hier nur eine Auswahl genannt ist:
und andere. Die Verpuppung erfolgt in der Erde.
In Deutschland ist die Art weit verbreitet, gebietsweise aber selten und wird auf der Roten Liste gefährdeter Arten[4] in der Kategorie V (auf der Vorwarnliste) eingestuft.
Die Braune Moderholzeule (Xylena vetusta), auch Braunes Moderholz oder Fahlgelbe Moderholzeule genannt, ist ein Schmetterling (Nachtfalter) aus der Familie der Eulenfalter (Noctuidae).
Xylena vetusta, the red sword-grass, is a moth of the family Noctuidae. The species was first described by Jacob Hübner in 1813. It is found in the Palearctic realm from northwestern Africa through Europe and Asia up to central Siberia. In the north it is found up to the Arctic Circle and Iceland.
The wingspan is 52–65 mm and the forewings are long and narrow. Their colouring is pale greyish ochreous, the inner marginal half suffused with fuscous or blackish brown, less strongly beyond middle; orbicular stigma obsolescent, marked by a brown dot or two, rarely outlined; reniform large, pale, with double brown outline, followed by a patch of brown scaling, joined by a black brown sagittate mark to the pale serrate subterminal line; a diffuse black blotch in the dark scaling represents the claviform stigma; lines very indistinct, indicated by dark vein spots; hindwing brownish fuscous. In the ab. albida Spul. a diffuse streak of white scales runs from the base along the middle of wing extending to the space below the reniform and obliquely upwards to apex; in the females the dark markings are more mixed with blackish grey and in the males with brown; in ab. brunnea Tutt the ground colour is brighter ochreous, and the dark shading brown or black brown, the grey and white scaling being altogether absent.[1]
Adults are on wing from August to June.
Larva bright green or olive brown; dorsal and subdorsal lines yellowish, the latter with three yellow tubercles above them on each segment; spiracular line yellow, black edged above, with the spiracles red. The larvae feed on various plants, including Rumex hydrolapathum, Centaurea, Iris, Cyperaceae and Polygonum.[2]
Xylena vetusta, the red sword-grass, is a moth of the family Noctuidae. The species was first described by Jacob Hübner in 1813. It is found in the Palearctic realm from northwestern Africa through Europe and Asia up to central Siberia. In the north it is found up to the Arctic Circle and Iceland.
De houtkleurige vlinder (Xylena vetusta) is een nachtvlinder uit de familie van de uilen, de Noctuidae.
De voorvleugellengte bedraagt tussen de 24 en 29 millimeter. Zowel door tekening die streperig en houtkleurig is, als door het dicht tegen het lijf aan vouwen van de vleugels en de stompe kop, lijkt deze vlinder op een stukje hout.
De houtkleurige vlinder gebruikt allerlei kruidachtige en houtige planten als waardplanten. De rups is te vinden van mei tot juli.
De soort komt verspreid over het Palearctisch gebied voor.
De houtkleurige vlinder is in Nederland en België een zeer zeldzame soort. De vlinder kent één generatie die vliegt van halverwege augustus tot halverwege oktober, vervolgens overwintert (als imago) en daarna weer vliegt van begin maart tot en met mei.
De houtkleurige vlinder (Xylena vetusta) is een nachtvlinder uit de familie van de uilen, de Noctuidae.
Svartkantkvistfly (Xylena vetusta) er en sommerfugl som tilhører familien nattfly (Noctuidae). Den forekommer nord til Nordland i Norge.
Et ganske stort (vingespenn 55–62 mm), kraftig, gulgrått nattfly med smale forvinger. Når sommerfuglen hviler, sitter den med vingene tett rullet rundt kroppen, og den ligner på en avbrukket kvist. Den ligner på ringkvistfly (Xylena exsoleta), men skilles fra denne på at den mangler markert ringmerke i forvingen. Hodet, den fremre delen av forkroppen og bakkroppen er brungule, sistnevnte med en mørk ryggstripe, mens mesteparten av forkroppen (thorax) er mørkt sjokoladebrun. Forvingen er nokså smal, lyst gulbrun i den fremre delen, mørk rødbrun i den bakerste delen. Vingen har et tydelig nyremerke som er mørkebrunt med en kommaformet, hvit flekk på innersiden. Det går en kraftig, svart lengdestrek fra nyremerket nesten til vingens ytterkant. Vingen mangler et markert ringmerke. Langs ytterkanten går det en hvit siksak-tverrstripe, den såkalte bølgelinjen. Bakvingen er lysgrå.
Arten finnes i skog og kratt, der larvene kan leve på mange ulike busker, trær og lave planter. De voksne sommerfuglene flyr om natten i september, og etter overvintring i april – mai. De kommer gjerne til lys.
Svartkantkvistfly finnes i Nord-Afrika, i Europa (inkludert Island, som har ganske få sommerfugler), i Midtøsten og østover til Stillehavet i Sibir. Den har også vært oppgitt å finnes i Nord-Amerika, men dette er feil. I Norge er den vanlig nord til Nord-Trøndelag, og det finnes spredte funn så langt nord som Lofoten.
Svartkantkvistfly (Xylena vetusta) er en sommerfugl som tilhører familien nattfly (Noctuidae). Den forekommer nord til Nordland i Norge.
Xylena vetusta é uma espécie de insetos lepidópteros, mais especificamente de traças, pertencente à família Noctuidae.[1]
A autoridade científica da espécie é Hübner, tendo sido descrita no ano de 1813.
Trata-se de uma espécie presente no território português.
Xylena vetusta é uma espécie de insetos lepidópteros, mais especificamente de traças, pertencente à família Noctuidae.
A autoridade científica da espécie é Hübner, tendo sido descrita no ano de 1813.
Trata-se de uma espécie presente no território português.
Xylena vetusta[1] là một loài bướm đêm thuộc họ Noctuidae. Nó được tìm thấy ở tây bắc Châu Phi qua châu Âu và châu Á tới miền trung Xibia. North, it is found tới Vòng cực và Iceland.
Sải cánh dài 52–65 mm. Con trưởng thành bay từ tháng 8 đến tháng 6.
Ấu trùng ăn various plants, bao gồm Rumex hydrolapathum, Centaurea, Iris, Cyperaceae và Polygonum.
Phương tiện liên quan tới Xylena vetusta tại Wikimedia Commons
Xylena vetusta là một loài bướm đêm thuộc họ Noctuidae. Nó được tìm thấy ở tây bắc Châu Phi qua châu Âu và châu Á tới miền trung Xibia. North, it is found tới Vòng cực và Iceland.
Sải cánh dài 52–65 mm. Con trưởng thành bay từ tháng 8 đến tháng 6.
Ấu trùng ăn various plants, bao gồm Rumex hydrolapathum, Centaurea, Iris, Cyperaceae và Polygonum.