Die Saat-Schuppenmiere (Spergularia segetalis),[1] auch Getreidemiere oder Getreide-Schuppenmiere genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung Schuppenmieren (Spergularia) innerhalb der Familie der Nelkengewächse (Caryophyllaceae).[2]
Die Saat-Schuppenmiere ist eine einjährige krautige Pflanze und erreicht Wuchshöhen von 3 bis 10 Zentimetern.[1] Der aufrechte, kahle Stängel ist im oberen Teil verzweigt.[1] Die gegenständig angeordneten Laubblätter sind 10 bis 15 Millimeter lang und nur 0,3 bis 0,8 Millimeter breit, pfriemlich. Es kleine, weißhäutige Nebenblätter vorhanden.[1]
Die Blütezeit reicht von Juni bis Juli. Die Blüten stehen in einem sehr lockeren, traubig-doldigen oder rispig-doldigen Blütenstand zusammen. Die Blütenstiele sind sehr dünn, mehrmals länger als der Kelch.[1] Die Blüten sind radiärsymmetrisch und fünfzählig mit doppelter Blütenhülle. Die fünf 1,5 bis 2 Millimeter langen, breit-lanzettlichen, trockenhäutigen Kelchblätter besitzen einen grünen Rückennerv.[1] Die fünf weißen Kronblätter sind kürzer als die Kelchblätter.[1] Es sind drei Griffel vorhanden.[1]
Die Kapselfrucht ist dreiklappig.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 18.[3]
Bei der Saat-Schuppenmiere handelt es sich um einen Therophyten.[1]
Die Saat-Schuppenmiere ist ein subatlantisches Florenelement. Das Verbreitungsgebiet reicht von Marokko nach Spanien über Frankreich bis Mitteleuropa und Norditalien.[2]
Die Saat-Schuppenmiere gedeiht am besten auf kalkarmen, zumindest schwach sauren, humusarmen und nicht allzu nährstoffhaltigen Lehm- oder Tonböden, die allerdings etwas sandig sein dürfen, wenn sie genügend verdichtet sind. Sie besiedelt feuchte, staunasse, wenig bewachsene Ackerfurchen, geht aber auch an Wegränder, wenn diese geeignete offene Bodenstellen haben. Sie kommt sehr selten im Mündungsgebiet des Mains, im Wiesetal im Südschwarzwald, im südlichen Elsass und in Thüringen vor. Sie ist in Mitteleuropa eine Charakterart des Centunculo-Anthocerotetum aus dem Verband Nanocyperion.[3]
Die Saat-Schuppenmiere war in Mitteleuropa noch nie häufig, sie hat aber die meisten ihrer mitteleuropäischen Standorte nach dem Zweiten Weltkrieg durch geänderte Arbeitsweisen in der Landwirtschaft (Dränage, stärkere Lockerung des Bodens) verloren.
Die Saat-Schuppenmiere (Spergularia segetalis (L.) G.Don) wird manchmal auch in eine eigene Gattung Delia Dumort. gestellt und heißt dann Delia segetalis (L.) Dumort.
Die Saat-Schuppenmiere (Spergularia segetalis), auch Getreidemiere oder Getreide-Schuppenmiere genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung Schuppenmieren (Spergularia) innerhalb der Familie der Nelkengewächse (Caryophyllaceae).
Spergularia segetalis, de nom commun spergulaire des moissons[1], est une espèce de plante européenne de la famille des Caryophyllaceae et du genre Spergularia.
La spergulaire des moissons est une plante herbacée annuelle et atteint des hauteurs de 3 à 10 centimètres. La tige dressée et nue est ramifiée dans la partie supérieure. Les feuilles disposées de façon opposée mesurent 10 à 15 millimètres de long et seulement 0,3 à 0,8 mm de large. De petites stipules blanches sont présentes.
Spergularia segetalis est un thérophyte.
La période de floraison s'étend de juin à juillet. Les fleurs se tiennent ensemble dans une inflorescence très lâche, en ombelle racémeuse ou en ombelle paniculée. Les tiges des fleurs sont très fines, plusieurs fois plus longues que le calice. Les fleurs sont à symétrie radiale et quintuple avec une double enveloppe florale. Les cinq sépales à peau sèche de 1,5 à 2 mm de long, largement lancéolés, ont un nerf dorsal vert. Les cinq pétales blancs sont plus courts que les sépales. Il y a trois stylets.
La capsule est à trois lobes.
Le nombre de chromosomes est 2n = 18.
La spergulaire des moissons est un élément de la flore subatlantique. L'aire de répartition s'étend du Maroc à l'Espagne en passant par la France vers l'Europe centrale et le nord de l'Italie. Elle est très rare à l'embouchure du Main, au sud de la Forêt-Noire, au sud de l'Alsace et en Thuringe.
La spergulaire des moissons ne fut jamais commune en Europe centrale, mais elle a perdu la plupart de ses sites d'Europe centrale après la Seconde Guerre mondiale en raison de changements dans les méthodes de travail en agriculture (drainage, ameublissement plus important du sol).
La spergulaire des moissons pousse mieux sur des sols limoneux ou argileux pauvres en chaux, au moins légèrement acides, pauvres en humus et pas trop nutritifs, bien qu'ils puissent être un peu sableux s'ils sont suffisamment compactés. Elle colonise les sillons humides, gorgés d'eau, peu envahis par la végétation, mais va également au bord des routes si elles ont un terrain dégagé approprié.
Elle est une plante hôte de la chenille d’Eupithecia graphata.
Spergularia segetalis, de nom commun spergulaire des moissons, est une espèce de plante européenne de la famille des Caryophyllaceae et du genre Spergularia.
Korenschijnspurrie (Spergularia segetalis, synoniem: Delia segetalis, Spergula segetalis) is een eenjarige plant uit de anjerfamilie (Caryophyllaceae), die van nature voorkomt in Zuid- en Zuidwest-Europa. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als niet meer aanwezig in Nederland. Is vroeger uitsluitend in Zuid-Limburg waargenomen en na 1939 verdwenen.[1] Het aantal chromosomen is 2n = 18.
De plant wordt 2 - 10 cm hoog en heeft dunne, opstijgende, onbehaarde stengels. De 10 - 15 mm lange en 0,3 - 0,8 mm brede lijnvormige bladeren hebben een stekel aan de punt. De zilverkleurige steunblaadjes zijn bovenaan gefranjerd. De bovenste schutbladen ontbreken.
Korenschijnspurrie bloeit van mei tot in juli met witte 2 - 3 mm grote bloemen in een losse bloeiwijze. De bloemkroon is de helft korter dan de kelk. De spitse kelkbladen zijn tot aan de groene gevleugelde middennerf vliezig. De lange, afstaande bloemstelen zijn na de bloei teruggeslagen. De bloem heeft drie stempels.
De vrucht is een driekleppige doosvrucht. De zwarte, peervormige, 0,3-0,4 mm grote zaden hebben wrattige puntjes en zijn niet gevleugeld.
Korenschijnspurrie wordt gevonden op zonnige, open, vochtige, matig voedselrijke, kalkrijke, zandige leemgrond. Het is een bewoner van graanakkers, maar is in Zuid-Limburg ook in andere biotopen gezien zoals rivieroevers en akkers met een andere teelt. De efemere (kortstondig aanwezige) plant, die in Nederland uitsluitend in Zuid-Limburg is waargenomen, heeft vooral een Zuid- en Zuidwestelijke Europese verspreiding en bereikte in Zuid-Limburg, Westfalen en Polen de noordgrens van haar areaal. In de beide laatste landen is de soort zeer zeldzaam geworden en in Nederland na 1939 verdwenen. De soort is echter ook in de overige delen van haar areaal sterk achteruit gegaan; deze teruggang is te wijten aan de intensivering van de landbouw, het braakleggen van extensief gebruikte akkers en het stoppen van kleinschalige verstoring. Bestuiving geschiedt hoofdzakelijk door insecten; de zaden worden hoofdzakelijk door de wind verspreid.[1]
Zie de categorie Spergularia segetalis van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. Korenschijnspurrie (Spergularia segetalis, synoniem: Delia segetalis, Spergula segetalis) is een eenjarige plant uit de anjerfamilie (Caryophyllaceae), die van nature voorkomt in Zuid- en Zuidwest-Europa. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als niet meer aanwezig in Nederland. Is vroeger uitsluitend in Zuid-Limburg waargenomen en na 1939 verdwenen. Het aantal chromosomen is 2n = 18.
De plant wordt 2 - 10 cm hoog en heeft dunne, opstijgende, onbehaarde stengels. De 10 - 15 mm lange en 0,3 - 0,8 mm brede lijnvormige bladeren hebben een stekel aan de punt. De zilverkleurige steunblaadjes zijn bovenaan gefranjerd. De bovenste schutbladen ontbreken.
Korenschijnspurrie bloeit van mei tot in juli met witte 2 - 3 mm grote bloemen in een losse bloeiwijze. De bloemkroon is de helft korter dan de kelk. De spitse kelkbladen zijn tot aan de groene gevleugelde middennerf vliezig. De lange, afstaande bloemstelen zijn na de bloei teruggeslagen. De bloem heeft drie stempels.
De vrucht is een driekleppige doosvrucht. De zwarte, peervormige, 0,3-0,4 mm grote zaden hebben wrattige puntjes en zijn niet gevleugeld.
Systematyka[1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Rząd goździkowce Rodzina goździkowate Rodzaj muchotrzew Gatunek muchotrzew zbożowy Nazwa systematyczna Spergularia segetalis (L.) G. Don]Muchotrzew zbożowy, delia polna[3] (Spergularia segetalis (L.) G. Don) – gatunek rośliny z rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae). Występuje w Europie Zachodniej po Niemcy oraz na Ukrainie. W Polsce jest bardzo rzadki, dawno temu stwierdzony tylko koło Dalkowa w województwie dolnośląskim. Roślina namulisk i wilgotnych zagłębień wśród pól[4]. Współcześnie uznany za wymarły[5].
Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[6] w grupie gatunków wymierających, krytycznie zagrożonych (kategoria zagrożenia: E). W wydaniu z 2016 roku otrzymała kategorię RE (wymarły na obszarze Polski)[7]. Znajduje się także w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin w grupie gatunków wymarłych (kategoria EX)[5].
Muchotrzew zbożowy, delia polna (Spergularia segetalis (L.) G. Don) – gatunek rośliny z rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae). Występuje w Europie Zachodniej po Niemcy oraz na Ukrainie. W Polsce jest bardzo rzadki, dawno temu stwierdzony tylko koło Dalkowa w województwie dolnośląskim. Roślina namulisk i wilgotnych zagłębień wśród pól. Współcześnie uznany za wymarły.
Spergularia segetalis é uma espécie de planta com flor pertencente à família Caryophyllaceae.
A autoridade científica da espécie é (L.) G.Don, tendo sido publicada em A General History of the Dichlamydeous Plants 1: 425. 1831.
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente em Portugal Continental.
Em termos de naturalidade é nativa da região atrás indicada.
Não se encontra protegida por legislação portuguesa ou da Comunidade Europeia.
Spergularia segetalis é uma espécie de planta com flor pertencente à família Caryophyllaceae.
A autoridade científica da espécie é (L.) G.Don, tendo sido publicada em A General History of the Dichlamydeous Plants 1: 425. 1831.
Spergularia segetalis là loài thực vật có hoa thuộc họ Cẩm chướng. Loài này được (L.) G.Don miêu tả khoa học đầu tiên năm 1831.[1]
Bài viết chủ đề họ Cẩm chướng này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Spergularia segetalis là loài thực vật có hoa thuộc họ Cẩm chướng. Loài này được (L.) G.Don miêu tả khoa học đầu tiên năm 1831.
![[1]](http://www.florealpes.com/photos/spergulariasegetalis_3.jpg){kind=link}
![[2]](http://www.bonnier.flora-electronica.com/photos/Spergularia%20segetalis%203.jpg){kind=link}
![[3]](http://bonnier.flora-electronica.com/photos/Spergularia%20segetalis%202.jpg){kind=link}