The Thioalkalibacteraceae are a family of extremophiles, namely halophilic, alkaliphilic or alkalitolerant, mesophilic to thermophilic obligately chemolithoautotrophic organisms in the Chromatiales comprising the genus Thioalkalibacter[1] and Guyparkeria.[2] The family is closely related to the family Halothiobacillaceae of halotolerant, mesophilic obligate autotrophs.[2]
The type genus of the family is Thioalkalibacter, and both genera in the family are obligate autotrophs that fix carbon dioxide into biological material using the Calvin-Benson-Bassham cycle (using form IAc RuBisCO) and oxidise sulfur oxyanions, sulfide and elementary sulfur as their electron donor. All genera use ubiquinone-8 as their major respiratory quinone and have a G+C fraction of 54-68 mol%. Unlikely the closely related family the Halothiobacillaceae, no detectable polythionate intermediates of sulfur oxidation are detectable, and the Thioalkalibacteracaceae are obligate halophiles rather than halotolerant, as well as alkaliphilic or alkalitolerant, rather than mesophilic or acidotolerant.[2]
The Thioalkalibacteraceae are a family of extremophiles, namely halophilic, alkaliphilic or alkalitolerant, mesophilic to thermophilic obligately chemolithoautotrophic organisms in the Chromatiales comprising the genus Thioalkalibacter and Guyparkeria. The family is closely related to the family Halothiobacillaceae of halotolerant, mesophilic obligate autotrophs.
The type genus of the family is Thioalkalibacter, and both genera in the family are obligate autotrophs that fix carbon dioxide into biological material using the Calvin-Benson-Bassham cycle (using form IAc RuBisCO) and oxidise sulfur oxyanions, sulfide and elementary sulfur as their electron donor. All genera use ubiquinone-8 as their major respiratory quinone and have a G+C fraction of 54-68 mol%. Unlikely the closely related family the Halothiobacillaceae, no detectable polythionate intermediates of sulfur oxidation are detectable, and the Thioalkalibacteracaceae are obligate halophiles rather than halotolerant, as well as alkaliphilic or alkalitolerant, rather than mesophilic or acidotolerant.
As tioalcalibacteráceas (Thioalkalibacteraceae) son unha familia de bacterias extremófilas, especificamente halófilas, alcalófilas ou alcalitolerantes, de mesófilas a termófilas obrigadamente quimiolitoautótrofas da orde Chromatiales, que comprende os xéneros Thioalkalibacter[1] e Guyparkeria.[2] Esta familia está estreitamente relacionada coa familia Halothiobacillaceae de autótrofos obrigados mesófilos.[2]
O xénero tipo da familia é Thioalkalibacter, e ambos os xéneros da familia son autótrofos obrigados que fixan o dióxido de carbono en composos biolóxicos usando o ciclo de Calvin-Benson (utilizando a forma IAc da RuBisCO) e oxidan oxianións de xofre, sulfuro e xofre elemental como doantes de electróns. Todos os xéneros usan ubiquinona-8 como principal quinona respiratoria e teñen unha fracción G+C de 54-68 mol%. A diferenza da familia relacionada das Halothiobacillaceae, non presentan intermediarios de politionato detectables da oxidación do xofre, e ademais as Thioalkalibacteracaceae son halófilas obrigadas en vez de halotolerantes, e tamén alcalófilas ou alcalitolerantes, en vez de mesófilas ou acidotolerantes.[2]
As tioalcalibacteráceas (Thioalkalibacteraceae) son unha familia de bacterias extremófilas, especificamente halófilas, alcalófilas ou alcalitolerantes, de mesófilas a termófilas obrigadamente quimiolitoautótrofas da orde Chromatiales, que comprende os xéneros Thioalkalibacter e Guyparkeria. Esta familia está estreitamente relacionada coa familia Halothiobacillaceae de autótrofos obrigados mesófilos.
O xénero tipo da familia é Thioalkalibacter, e ambos os xéneros da familia son autótrofos obrigados que fixan o dióxido de carbono en composos biolóxicos usando o ciclo de Calvin-Benson (utilizando a forma IAc da RuBisCO) e oxidan oxianións de xofre, sulfuro e xofre elemental como doantes de electróns. Todos os xéneros usan ubiquinona-8 como principal quinona respiratoria e teñen unha fracción G+C de 54-68 mol%. A diferenza da familia relacionada das Halothiobacillaceae, non presentan intermediarios de politionato detectables da oxidación do xofre, e ademais as Thioalkalibacteracaceae son halófilas obrigadas en vez de halotolerantes, e tamén alcalófilas ou alcalitolerantes, en vez de mesófilas ou acidotolerantes.
