Die Atemoya (Annona × atemoya) ist eine Kreuzung (Hybride) aus zwei Annona-Arten – dem Zimtapfel (Annona squamosa) und aus der Cherimoya (Annona cherimola) –, die ursprünglich aus den südamerikanischen Tropen stammen. Die Atemoya-Frucht ist typischerweise herzförmig oder rundlich mit hellgrüner Schale. Die erste Kreuzung wurde 1908 von P. J. Wester durchgeführt.
Der Atemoya-Baum ist einem Cherimoya-Baum sehr ähnlich. Dieser schnell wachsende, laubabwerfende Baum erreicht Wuchshöhen von 7,5 bis 9 Meter. Von den typischerweise herabhängenden Ästen erreichen die untersten den Boden. Die wechselständigen Laubblätter besitzen eine Länge von bis zu 15 cm. Die ledrige Blattspreite ist elliptisch und weniger behaart als die der Cherimoya.
Die lang gestielten Blüten sind gelb und 6 cm lang sowie 4 bis 5 cm breit.
Die Frucht ist bei einer Länge von bis zu 10 cm und einem Durchmesser von 9,5 cm konisch oder herzförmig. Die bis zu 2,25 kg schweren Früchte sind bei Reife hell bläulich-grün oder erbsengrün und leicht gelblich zwischen den Areolen. Die Fruchtschale ist etwa 3 mm dick. Das duftende Fruchtfleisch ist schneeweiß mit einer feinen Textur, weitgehend fest und nicht deutlich in Segmente geteilt. Jede Frucht enthält weniger Samen als beim Zimtapfel. Das Fruchtfleisch schmeckt gleichzeitig süß und ein wenig säuerlich, ähnlich dem Geschmack von Cherimoya. Die harten, glatten Samen sind so dunkelbraun, dass sie schwarz wirken und mit einer Länge von 2 cm sowie einem Durchmesser von 8 mm zylindrisch.
Die Atemoya (Annona × atemoya) ist eine Kreuzung (Hybride) aus zwei Annona-Arten – dem Zimtapfel (Annona squamosa) und aus der Cherimoya (Annona cherimola) –, die ursprünglich aus den südamerikanischen Tropen stammen. Die Atemoya-Frucht ist typischerweise herzförmig oder rundlich mit hellgrüner Schale. Die erste Kreuzung wurde 1908 von P. J. Wester durchgeführt.
Атемойя (лат. Annona ×atemoya ; Гибрид < Annona squamosa × Annona cherimola) — Annonaceae семьяысь Америкаын будӥсь эмъюм емышо аннона. Ӝуждалаез ог 3-5 м, модослэн диаметрез 30 см.
Атемойя (латIин Annona ×atemoya ; гибрид < Annona squamosa × Annona cherimola) – аннона мурхь ва ахъулссар.
Атемойя (лат. Annona ×atemoya ; Гибрид < Annona squamosa × Annona cherimola) — быдмассэзлӧн аннона котырись аннона увтырын торья вид. Аннонаыс быдмӧ 3-5 метра вылына да овлӧ 30 см кыза диаметрын. Аннона пантасьӧ Америкаын.
The atemoya, Annona × atemoya, or Annona squamosa × Annona cherimola is a hybrid of two fruits – the sugar-apple (Annona squamosa) and the cherimoya (Annona cherimola) – which are both native to the American tropics.[1] This fruit is popular in Taiwan, where it is known as the "pineapple sugar apple" (鳳梨釋迦), so it is sometimes wrongly believed to be a cross between the sugar-apple and the pineapple. In Cuba it is known as anón, and in Venezuela chirimorinon. In Israel and Lebanon, the fruit is called achta, but in Israel it is more common to call the fruit annona as Latin. In Tanzania it is called stafeli dogo ("mini soursop"). In Brazil, the atemoya became popular and in 2011, around 1,200 hectares of atemoia were cultivated in Brazil.[2] In Taiwan, the cultivating area of atemoya was 2,856.46 hectares in 2020, and Taitung County was the major place of cultivating (2,815.19 hectares).[3]
An atemoya is normally heart-shaped or rounded, with pale-green, easily bruised, bumpy skin. Near the stem, the skin is bumpy as it is in the sugar-apple, but becomes smoother like the cherimoya on the bottom. The flesh is not segmented like that of the sugar-apple, bearing more similarity to that of the cherimoya. It is very juicy and smooth, tasting slightly sweet and a little tart, reminiscent of a piña colada. The taste also resembles vanilla from its sugar-apple parent.[4] Many inedible, toxic, black seeds are found throughout the flesh of the atemoya.[5] When ripe, the fruit can be scooped out of the shell and eaten chilled.[4]
Atemoya (Annona cherimola × squamosa) was developed by crossing cherimoya (A. cherimola) with sugar-apple (A. squamosa). Natural hybrids have been found in Venezuela and chance hybrids were noted in adjacent sugar apple and cherimoya groves in Israel during the 1930s and 1940s.[6]
The first cross was made in 1908 by P.J. Wester, a horticulturist at the USDA's Subtropical Laboratory in Miami. The resulting fruits were of superior quality to the sugar-apple and were given the name "atemoya", a combination of ate, an old Mexican name for sugar-apple, and "moya" from cherimoya. Subsequently, in 1917, Edward Simmons at Miami's Plant Introduction Station successfully grew hybrids that survived a drop in temperature to 26.5 °F (−3.1 °C), showing atemoya's hardiness derived from one of its parents, the cherimoya.
The atemoya, like other Annona trees, bears protogynous, hermaphroditic flowers, and self-pollination is rare. Therefore, artificial, hand pollination almost always guarantees superior quality fruits. One variety, 'Geffner', produces well without hand pollination. 'Bradley' also produces fair crops without hand pollination, but the fruit has a habit of splitting on the tree.[7] Atemoyas are sometimes misshapen, underdeveloped on one side, as the result of inadequate pollination.
An atemoya flower, in its female stage, opens between 2:00 and 4:00 pm; between 3:00 pm and 5:00 pm on the following afternoon, the flower converts to its male stage.
The atemoya, Annona × atemoya, or Annona squamosa × Annona cherimola is a hybrid of two fruits – the sugar-apple (Annona squamosa) and the cherimoya (Annona cherimola) – which are both native to the American tropics. This fruit is popular in Taiwan, where it is known as the "pineapple sugar apple" (鳳梨釋迦), so it is sometimes wrongly believed to be a cross between the sugar-apple and the pineapple. In Cuba it is known as anón, and in Venezuela chirimorinon. In Israel and Lebanon, the fruit is called achta, but in Israel it is more common to call the fruit annona as Latin. In Tanzania it is called stafeli dogo ("mini soursop"). In Brazil, the atemoya became popular and in 2011, around 1,200 hectares of atemoia were cultivated in Brazil. In Taiwan, the cultivating area of atemoya was 2,856.46 hectares in 2020, and Taitung County was the major place of cultivating (2,815.19 hectares).
An atemoya is normally heart-shaped or rounded, with pale-green, easily bruised, bumpy skin. Near the stem, the skin is bumpy as it is in the sugar-apple, but becomes smoother like the cherimoya on the bottom. The flesh is not segmented like that of the sugar-apple, bearing more similarity to that of the cherimoya. It is very juicy and smooth, tasting slightly sweet and a little tart, reminiscent of a piña colada. The taste also resembles vanilla from its sugar-apple parent. Many inedible, toxic, black seeds are found throughout the flesh of the atemoya. When ripe, the fruit can be scooped out of the shell and eaten chilled.
Atemoya fruit Atemoya (Annona cherimola × squamosa) was developed by crossing cherimoya (A. cherimola) with sugar-apple (A. squamosa). Natural hybrids have been found in Venezuela and chance hybrids were noted in adjacent sugar apple and cherimoya groves in Israel during the 1930s and 1940s.
The first cross was made in 1908 by P.J. Wester, a horticulturist at the USDA's Subtropical Laboratory in Miami. The resulting fruits were of superior quality to the sugar-apple and were given the name "atemoya", a combination of ate, an old Mexican name for sugar-apple, and "moya" from cherimoya. Subsequently, in 1917, Edward Simmons at Miami's Plant Introduction Station successfully grew hybrids that survived a drop in temperature to 26.5 °F (−3.1 °C), showing atemoya's hardiness derived from one of its parents, the cherimoya.
The atemoya, like other Annona trees, bears protogynous, hermaphroditic flowers, and self-pollination is rare. Therefore, artificial, hand pollination almost always guarantees superior quality fruits. One variety, 'Geffner', produces well without hand pollination. 'Bradley' also produces fair crops without hand pollination, but the fruit has a habit of splitting on the tree. Atemoyas are sometimes misshapen, underdeveloped on one side, as the result of inadequate pollination.
An atemoya flower, in its female stage, opens between 2:00 and 4:00 pm; between 3:00 pm and 5:00 pm on the following afternoon, the flower converts to its male stage.
Atemojo (Annona × atemoya) estas (hibrido) el du anonaj specioj – sukerpomo (Annona squamosa) kaj ĉerimolio (Annona cherimola) – kiuj originas el la sudamerika tropikoj. La atemoja frukto estas korforma aŭ ronda kaj havas helversdan ŝelon. La kruciĝon faris en 1908 P. J. Wester .
La atemoja arbo tre similas al la ĉerimolia arbo. Tiu rapide kreskanta folifalanta arbo atinmgas alton de 7,5 ĝis 9 metroj. De la pendantaj branĉoj la mmalsupraj atingas la grundsurfacon. La alterne starantaj folioj estas ĝis 15 cm longaj. La ledra foliplato estas elipta kaj iomete hareca kiel tiu de ĉerimolio.
La floroj havas longajn tigojn kaj estas flavaj kaj 6 cm longaj kaj 4 ĝis 5 cm larĝaj.
La frukto estas ĝis 10 cm longa kaj havas diametron de 9,5 cm, konus- aŭ korformaj. La fruktoj pezas ĝis 2,25 kg kej estas mature hele blu-verdas aŭ pize verdaj kaj iomete flavaj inter la areoloj. La fruktŝelo estas ĉ. 3 mm dika. La odoranta fruktkarno estas neĝe blankakaj havas fajnan strukturon. La fruktoj enhavas malpli da semoj ol tiuj de la sukerpomo. La fruktkarno gustas dolĉe kaj iomete acide. Ĝi similas tiun de ĉerimolio. La malmolaj glataj semoj estas malhelbrunaj kaj havas longecon de 2 cm kaj diametron de 8 mm.
Atemojo (Annona × atemoya) estas (hibrido) el du anonaj specioj – sukerpomo (Annona squamosa) kaj ĉerimolio (Annona cherimola) – kiuj originas el la sudamerika tropikoj. La atemoja frukto estas korforma aŭ ronda kaj havas helversdan ŝelon. La kruciĝon faris en 1908 P. J. Wester .
La atemoya, Annona x atemoya o Annona squamosa x A. cherimola[1] es un híbrido de dos frutas, la anona y la chirimoya, las cuales son nativas del neotrópico.[2] Esta fruta es popular en Taiwán, donde es conocida como la piña anona (鳳梨釋迦), por lo que se cree erróneamente que es un cruce entre la anona y la piña. En Cuba, esta fruta es llamada anón, y en Venezuela chirimorinon. En Palestina y Líbano, la fruta es llamada achta. Esta es diferente del actha que es usado en muchos postres libaneses, incluyendo el helado, que en realidad es el desnatado de la leche fresca o nata.
La atemoya tiene normalmente forma de corazón o es redondeada, con una piel verde pálido, rugosa y llena de bultos. Cerca del tallo, la piel es rugosa como en la anona, pero se vuelve más suave en la parte inferior, como la chirimoya. La pulpa no está segmentada como en la anona, siendo más similar a la chirimoya en esto. Es muy jugosa y suave, sabe ligeramente dulce y un poco agrio, recordando a la piña colada. El sabor también puede recordar a la vainilla, por su parte de anona.[3] Muchas semillas tóxicas y negras se encuentran en toda la pulpa de la atemoya.[4] Cuando está madura, se puede sacar la fruta de la cáscara y comerse fría.[3]
El primer cruce para crear esta fruta fue hecho en 1908 por P.J. Wester, un horticultor del Laboratorio Subtropical del Departamento de Agricultura de los Estados Unidos en Miami.
Los frutos resultantes eran de una calidad superior a la de la anona y se les dio el nombre de "atemoya", una combinación de "ate", antiguo nombre mexicano de la anona, y "moya" de chirimoya.
Posteriormente, en 1917, Edward Simmons en la Estación de Introducción de Plantas de Miami hizo crecer con éxito híbridos que sobrevivieron a un descenso de la temperatura de -3,1 °C (26,5 °F), mostrando la resistencia de atemoya, que proviene de uno de sus padres, la chirimoya.
Híbridos naturales se han encontrado en Venezuela y se observaron híbridos fortuitos en las plantaciones adyacentes de anona y chirimoyas en Israel durante las décadas de 1930 y 1940.[5]
La atemoya fue introducida en Caçapava, Brasil en 1968. Los cultivares Thompson y Pink's Mammoth fueron plantados en 1983, en el Núcleo de Producción de Mudas de São Bento do Sapucaí, ubicada en la Microrregión de Campos do Jordão, para ser evaluados.[6]
En la atemoya, como en otros Annona, la autopolinización es rara. Por tanto, la polinización artificial garantiza casi siempre frutas de calidad superior. Una variedad, Gefner, produce bien sin la ponilización manual. Bradley también produce buenos cultivos sin este tipo de polinización, pero la fruta tiene la costumbre de partirse en el árbol.[7] Las atemoyas a veces son deformes, subdesarrolladas en un lado, como resultado de la polinización inadecuada.
La flor de la atemoya, en su etapa femenina, se abre entre las 14:00 y 16:00; en la tarde siguiente, entre las 15:00 y las 17:00 la flor pasa a su etapa masculina.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
|fechaacceso= requiere |url= (ayuda) La atemoya, Annona x atemoya o Annona squamosa x A. cherimola es un híbrido de dos frutas, la anona y la chirimoya, las cuales son nativas del neotrópico. Esta fruta es popular en Taiwán, donde es conocida como la piña anona (鳳梨釋迦), por lo que se cree erróneamente que es un cruce entre la anona y la piña. En Cuba, esta fruta es llamada anón, y en Venezuela chirimorinon. En Palestina y Líbano, la fruta es llamada achta. Esta es diferente del actha que es usado en muchos postres libaneses, incluyendo el helado, que en realidad es el desnatado de la leche fresca o nata.
A Annona x atemoya é unha especie de arboriña híbrida obtida do cruzamento da Annona squamosa e da chirimoia (Annona cherimola Mill.), ambas pertencentes á familia das annonáceas e nativas do neotrópico.[1]
O primeiro cruzamento para crear esta planta fíxoo en 1908 P.J. Wester, un horticultor do Laboratorio Subtropical do Departamento de Agricultura dos Estados Unidos en Miami.
Os froitos resultantes eran dunha calidade superior aos da Annona squamosa e déuselles en inglés o nome de "atemoya", unha combinación de "ate", do antigo nome mexicano da Annona squamosa e "moya", do castelán "chirimoya".
Posteriormente, en 1917, Edward Simmons na Estación de Introdución de Plantas de Miami conseguiu cultivar con éxito híbridos que sobreviviron a un descenso da temperatura de 26,5 °C, mostrando a resistencia da Annona x atemoya, que provén dun dos seus proxenitores, a chirimoia.
Atopáronse híbridos naturais en Venezuela e observáronse híbridos fortuitos nas plantacións adxacentes de Annona squamosa e chirimoia en Israel durante a década de 1930 e 1940.[2]
O seu froito ten normalmente forma de corazón ou arredondado, cunha casca verde pálido, rugosa e chea de vultos. Preto do caule, a casca é rugosa como na Annona squamosa, no entanto, tórnase máis suave na parte inferior, como na chirimoia. A polpa non está segmentada como na Annona squamosa, sendo neste aspecto máis similar á chirimoia. É moi zumarenta e suave, sabe lixeiramente doce e un pouco agre, recordando a piña colada. O sabor tamén pode lembrar a vainilla, pola parte que lle vén da Annona squamosa.[3] Nesta polpa branca encóntranse moitas sementes negras, que son tóxicas.[4] Cando está madura, pódese sacar o froito da casca e comelo frío[3]
Nesta planta, como noutras annonáceas, a autopolinización é rara. A flor da Annona x atemoya, na súa etapa feminina, ábrese entre as 14:00 e as 16:00; a tarde seguinte, entre as 15:00 e as 17:00 a flor pasa á súa etapa masculina. Ás veces os froitos son deformes, subdesenvolvidos nun lado, como resultado dunha polinización inadecuada. Por iso prefírese a polinización artificial, que garante case sempre unha froita de calidade superior. Con todo, a variedade Geffner prodúcese ben sen a polinización manual, igual que a Bradley, aínda que neste último caso a froita ten o costume de partir na árbore.[5]
A Annona x atemoya é unha especie de arboriña híbrida obtida do cruzamento da Annona squamosa e da chirimoia (Annona cherimola Mill.), ambas pertencentes á familia das annonáceas e nativas do neotrópico.
De atemoya (Annona ×atemoya, Annona cherimola × A. squamosa) is een kruising tussen de cherimoya en de zoetzak, die in 1908 in Miami (Florida) is ontstaan. Het is een tot 9 meter hoge, groenblijvende boom met korte stam en overhangende takken. De afwisselend geplaatste bladeren zijn ovaal, leerachtig, 12 - 15 cm lang en tot 7 cm breed. De langgesteelde, gele bloemen zijn 5 cm breed.
De vruchten zijn hartvormig, 10 cm lang en 10 cm breed. De schil is bezet met wratachtige uitsteeksels, die uitgesprokener zijn dan bij de zoetzak. Het vruchtvlees is roomwit en vast van structuur. De smaak is zoetzuur aromatisch en lijkt op die van de cherimoya.
De atemoya wordt gekweekt in het zuiden van de Verenigde Staten en in Australië.
De atemoya (Annona ×atemoya, Annona cherimola × A. squamosa) is een kruising tussen de cherimoya en de zoetzak, die in 1908 in Miami (Florida) is ontstaan. Het is een tot 9 meter hoge, groenblijvende boom met korte stam en overhangende takken. De afwisselend geplaatste bladeren zijn ovaal, leerachtig, 12 - 15 cm lang en tot 7 cm breed. De langgesteelde, gele bloemen zijn 5 cm breed.
De vruchten zijn hartvormig, 10 cm lang en 10 cm breed. De schil is bezet met wratachtige uitsteeksels, die uitgesprokener zijn dan bij de zoetzak. Het vruchtvlees is roomwit en vast van structuur. De smaak is zoetzuur aromatisch en lijkt op die van de cherimoya.
De atemoya wordt gekweekt in het zuiden van de Verenigde Staten en in Australië.
Atemoya (Annona ×atemoya Mabb.) – mieszaniec, powstały w wyniku skrzyżowania dwóch gatunków flaszowców pochodzących z tropikalnych rejonów Ameryki: Annona squamosa oraz Annona cherimola[2]. Nazwa stanowi zbitkę lokalnych nazw obu wyjściowych owoców, ate i cherimoya.
Atemoya ma kształt sercowaty lub kulisty, zieloną skórkę pokrytą licznymi wypukłościami, soczysty miąższ, przewyższający w smaku Annona squamosa. Owoc zawiera wiele niejadalnych, toksycznych nasion, chociaż mniej niż A. squamosa[3]. Obecnie w uprawie w wielu krajach o ciepłym klimacie, np. w Izraelu, w Indiach, na Filipinach, oraz w USA na Florydzie i na Hawajach[2].
Atemoya (Annona ×atemoya Mabb.) – mieszaniec, powstały w wyniku skrzyżowania dwóch gatunków flaszowców pochodzących z tropikalnych rejonów Ameryki: Annona squamosa oraz Annona cherimola. Nazwa stanowi zbitkę lokalnych nazw obu wyjściowych owoców, ate i cherimoya.
Atemoya ma kształt sercowaty lub kulisty, zieloną skórkę pokrytą licznymi wypukłościami, soczysty miąższ, przewyższający w smaku Annona squamosa. Owoc zawiera wiele niejadalnych, toksycznych nasion, chociaż mniej niż A. squamosa. Obecnie w uprawie w wielu krajach o ciepłym klimacie, np. w Izraelu, w Indiach, na Filipinach, oraz w USA na Florydzie i na Hawajach.
A atemoia é uma fruta híbrida que é obtida através do cruzamento da cherimoia[1] (Annona cherimola, Mill) com a fruta-pinha (Annona squamosa, L.), ambas pertencentes à família das anonáceas (a mesma da graviola).
São três variedades que estão bem aclimatadas no Brasil:
O plantio da atemoia através da propagação por sementes não é recomendada porque surgem grandes variações, visto que é uma híbrida. No cultivo da atemoia, devem-se utilizar sempre mudas enxertadas e sadias. Se você deseja adquirir novas cultivares, aí sim, utilize as sementes.
A atemoia é da família das anonáceas, possui uma casca rugosa e pontiaguda, como a da graviola, trazendo em seu interior uma polpa branca com sementes negras, é resultante do cruzamento da pinha com a cherimóia, nativa das regiões tropicais do Peru, Equador e Colômbia. No Brasil as primeiras plantações começaram na década de 60, hoje a área plantada é de aproximadamente um mil hectares, concentrados nas Regiões Sul e Sudeste. O estado de maior produção de atemoia é São Paulo com 43,8%, Minas Gerais, Paraná e Bahia ficam com 18,8% cada. A plantação da atemoia está restrita em alguns países tropicais e subtropicais, por adaptar-se melhor às condições intermediárias entre a cherimóia (clima subtropical) e a pinha (clima tropical). Mas ela também é muito vendida em outras regióes como o norte de Minas Gerais e outros estados, além de ser produzida no Sul e Sudeste do Brasil.
A atemoia é uma fruta híbrida que é obtida através do cruzamento da cherimoia (Annona cherimola, Mill) com a fruta-pinha (Annona squamosa, L.), ambas pertencentes à família das anonáceas (a mesma da graviola).
Annona atemoya[1] este o specie de plante angiosperme din genul Annona, familia Annonaceae, descrisă de David John Mabberley.[2][3] Conform Catalogue of Life specia Annona atemoya nu are subspecii cunoscute.[2]
Annona atemoya este o specie de plante angiosperme din genul Annona, familia Annonaceae, descrisă de David John Mabberley. Conform Catalogue of Life specia Annona atemoya nu are subspecii cunoscute.
Atemoya (Annona × atemoya), şeker-elma (Annona squamosa) ve çerimoya (Annona cherimola) türünün çaprazlanması ile elde edilen hibrit (melez) bir türdür. Meyvenin popüler olduğu Tayvan'da ananas şeker-elma olarak karıştırılmaktadır. İsrail,Mısır,Lübnan,Venezuela, Tayvan'da da yetiştilmektedir ama özellikle anavatanı Amerika'nın tropik bölgeleridir. Meyvesi Lübnan mutfağında tatlı yapımında da kullanılmaktadır.
Atemoya meyvesi genelde kalp şeklinde yuvarlak soluk yeşil, kolayca berelenebilen ,engebeli bir yüzey dokusuna sahiptir. Çok sulu ve akıcı bir meyve özüne sahiptir. Beyaz renkte şekerli turta gibi bir tadı vardır sanki pina colada kokteylini hatırlatır bir tattadır. Tadındaki vaniyanımsı aromayı çaprazlandığı şeker-elmadan almıştır.[1] Bunun yanında toksik ve yenilmeyen,meyve tohumlarıda meyve özünün arasındadır.[2] Meyve olgunlaşınca kaşık ile meyve özük kabuğundan çıkarılıp,tohumları ayıklanıp yenir.[1]
Atemoya (Annona cherimola × squamosa) için ilk kez melezleme USDA Miami tropik laboratuvarında çalışan P.J.Wester tarafından yapılmıştır.
Meyvenin kalitesi sebebiyle şeker-elmanın eski Meksika dilindeki adı olan "Ate" ile çerimoyadan gelen moya adı birleştirilerek atemoya adı bu türe verilmiştir. 1917 yılında Edward Siamons Miami Laboratuvarında bu türün dayanıklılık konuşunda genlerini aldığı çerimoya ile benzer bir dayanıklılık gösterdiği ve olgun ağacın -3,05 (26.5 °F) soğukta sağ kaldığını tespit etmiştir. Bu durumda -4 derece ve altındaki ısılarda ağacın zarar görme ihtimali bulunmaktadır.
Aynen diğer Annona türleri gibi atemoyanın çiçeklerinde de dişi ve erkek organlar bulunup bitki hermafrodittir. Ancak sorun tıpkı papav gibi stigmata yani kopya poleni dişi çiçeklerinin kabul etmemesidir. Kendi kendine tozlaşan bitkiler çok nadirdir. Bunun yanında tıpkı diğer Annona cinsi üyeleri ve papav gibi arılar tarafından bu bitkinin tozlaşmasıda yapılamamaktadır. Bu durumda tozlaşmayı yapabilecek olan canlılar böcekler, sinekler ve kın kanatlılardır veya el ile tozlaşma yapılmak zorunda kalınmaktadır. Bunun yanında bitki tıpkı avokado gibi belli saatlerde dişi, belli saatlerde erkek olur. Örneğin saat öğleden sonra 2-4 arası bitkinin çiçekleri dişi halde iken 3 ile 5 arasında erkek hale döner. Bu da el ile tozlaşma yapılmasını gerekli kılabilmektedir. Atemoyanın meyveleri ise dengesiz tozlaşma sebebiyle, kimi zaman alışılmış şeklin dışında şekillerde alabilmektedir. Buna karşın İsrail ve Mısır gibi bazı ülkelerde ağacın çiçekleri üzerine 1.000 ppm Giberellin sıkılarak ağacın meyve üretimi arttırılmakta veya tozlaşma olmaması halinde bu şekilde ağacın çekirdeksiz suni yoldan meyve üretmesi sağlanmaktadır.[3]
Bunun dışında "Bernitski", "Hette","Island Gem", "Kabri", "Malaii" ve "Stermer" gibi varyeteleri bulunmakla birlikte bu yeni varyeteler ve özellikleriyle ilgili çalışmalar halen sürmektedir.
Atemoya (Annona × atemoya), şeker-elma (Annona squamosa) ve çerimoya (Annona cherimola) türünün çaprazlanması ile elde edilen hibrit (melez) bir türdür. Meyvenin popüler olduğu Tayvan'da ananas şeker-elma olarak karıştırılmaktadır. İsrail,Mısır,Lübnan,Venezuela, Tayvan'da da yetiştilmektedir ama özellikle anavatanı Amerika'nın tropik bölgeleridir. Meyvesi Lübnan mutfağında tatlı yapımında da kullanılmaktadır.
Atemoya (tên khoa học: Annona squamosa × Annona cherimola, hay ngắn gọn là Annona × cherimola), là tên gọi của một loại quả lai giữa mãng cầu ta (Annona squamosa) và quả cherimoya (Annona cherimola) - cả hai loại quả đều đến từ vùng nhiệt đới của châu Mỹ[1].
Việc lai tạo được thực hiện lần đầu tiên vào năm 1908 bởi P.J. Wester, một nhà nghiên cứu làm việc tại phòng thí nghiệm của Bộ Nông nghiệp Hoa Kỳ tại thành phố Miami (bang Florida). Những quả lai sau đó được đặt tên là "atemoya", kết hợp giữa ate - tên gọi cũ của quả mãng cầu ta trong tiếng México và moya trong tên của quả cherimoya. Sau đó, vào năm 1917, Edward Simmons đã trồng thành công những giống lai này trong điều kiện nhiệt độ khoảng -3,1 °C. Điều này cho thấy, atemoya được thừa hưởng khả năng chịu lạnh từ cherimoya[2].
Atemoya sinh trưởng nhanh, cây có thể cao từ 7 đến 9 mét, tán tròn, các cành có xu hướng rũ xuống, những cành thấp nhất thường chạm đất[2]. Cây có thể phát triển trong các vùng đất kiềm, đất nghèo dinh dưỡng. Nó có thể chịu được hạn hán nhưng lại không phát triển được dưới bóng râm[3].
Hoa có 3 cánh hình tam giác, dài khoảng 6 cm, màu vàng, nở vào giữa xuân. Atemoya và các thành viên trong chi Na đều có hoa lưỡng tính rất hiếm gặp. Hoa cái sẽ nở vào lúc từ 2 đến 4 giờ chiều, vào khoảng 3 - 5 giờ chiều hôm sau, hoa cái sẽ chuyển thành hoa đực. Cánh của hoa đực mở rộng hơn hoa cái, và dễ rụng khi chạm vào, nhị hoa có màu nâu. Hoa được thụ phấn hiệu quả bởi các loài bọ cánh cứng[2][4].
Quả có dạng hình tròn hoặc trái tim, dài khoảng 8 – 12 cm, đường kính khoảng 10 cm. Vỏ dày có màu xanh lục, có các mắt nhô lên, nhìn góc cạnh hơn mãng cầu ta. Thịt màu trắng, ngọt thơm, ít chua, ít hạt hơn mãng cầu ta. Hạt màu đen, cứng có độc tố[2][4][5]. Quả chín có thể được tách vỏ và ướp lạnh trước khi ăn[5].
Loài gây hại phổ biến nhất của atemoya là loài rệp Planococcus citri[2].
Các giống của atemoya bao gồm: Page, Bradley, Mammoth, Island Beauty, African Pride, Geffner, Malamud, Bernitski, Kabri, Malai,...[2][6]
Atemoya (tên khoa học: Annona squamosa × Annona cherimola, hay ngắn gọn là Annona × cherimola), là tên gọi của một loại quả lai giữa mãng cầu ta (Annona squamosa) và quả cherimoya (Annona cherimola) - cả hai loại quả đều đến từ vùng nhiệt đới của châu Mỹ.
아테모야(atemoya, 학명: Annona × atemoya)는 슈가애플(Annona squamosa)와 체리모야(Annona cherimola)의 두가지 과일을 교배하여 얻은 교잡종 과일이다. 아테모야는 슈가애플의 다른 이름인 아테(ate)와 체리모야의 모야(moya)를 조합하여 이름 붙여졌다.
아테모야는 타이완에서 인기가 있는데, 타이완에서는 아테모야를 "파인애플슈가애플"이라고 부른다. 이러한 이유로 때때로 이 과일을 슈가애플과 파인애플의 교배종으로 잘못 알기도 한다. 아테모야는 과일 모양이 석가의 머리 모양과 비슷하여 "봉리석가(鳳梨釋迦)"라고도 한다. 목련목의 과실이며 슈가애플과 체리모야의 교배를 통해 얻어낸 종자이다. 항암효과로 널리 알려진 그라비올라와 친척관계이다.
아테모야는 일반적으로 하트 모양이거나 둥근 모양이다. 색은 연녹색이고 표면은 울퉁불퉁하다. 줄기와 가까운 표면은 슈가애플처럼 울퉁불퉁 하지만, 밑 부분은 체리모야와 같이 매끈하다. 과육은 슈가애플과 같이 갈라져 있지 않고, 체리모야와 비슷하다. 아테모야는 즙이 많고 부드러우며, 달콤하면서도 약간 시큼한데, 이는 피냐 콜라다를 연상하게 한다. 아테모야의 과육에는 검은 씨가 있는데 다량의 신경독이 있으므로 과육의 섭취시 씨앗을 먹지 않도록 주의가 필요하다.[1] 익으면, 과일의 껍질을 벗겨내고, 수박처럼 차게 해서 먹는다.[2]
아테모야(왼쪽)와 슈가애플(오른쪽)
아테모야 과일 절단면
아테모야의 씨. 독성이 있어 식용 불가
시장에 전시된 아테모야
판매대에 전시되어 있는 아테모야
아테모야(atemoya, 학명: Annona × atemoya)는 슈가애플(Annona squamosa)와 체리모야(Annona cherimola)의 두가지 과일을 교배하여 얻은 교잡종 과일이다. 아테모야는 슈가애플의 다른 이름인 아테(ate)와 체리모야의 모야(moya)를 조합하여 이름 붙여졌다.
