dcsimg
Image of Centranthus amazonum A. Fridlender & A. Raynal-Roques
Creatures » » Plants » » Dicotyledons » » Honeysuckle Family »

Centranthus amazonum A. Fridlender & A. Raynal-Roques

Centranthus amazonum ( Polish )

provided by wikipedia POL

Centranthus amazonum Fridlender & A.Raynal – gatunek rośliny z rodziny kozłkowatych (Valerianaceae Batsch). Występuje endemicznie na włoskiej wyspie Sardynii[3].

Rozmieszczenie geograficzne

Rośnie endemicznie na włoskiej wyspie Sardynii. Został zaobserwowany tylko w masywie Gennargentu, na stokach góry Monte Oliena, w środkowo-wschodniej części wyspy[3][4].

Morfologia

Pokrój
Bylina zielna, skupiona, dorastająca do 45–90 cm wysokości. Łodyga jest zdrewniała, wyprostowana, skręcona, ma siną barwę ze smugami, bardzo rozgałęziona z krótkimi odgałęzieniami. Także korzenie drugorzędne są zdrewniałe[4].
Liście
Naprzeciwległe. Mają owalnie lancetowaty kształt i siną barwę. Mierzą 5–10 cm długości i 1,5–3 cm szerokości. Mają 3–7 par żyłek, mniej lub bardziej równoległych[4].
Kwiaty
Zebrane w baldachogrona. Kwiaty mają białoróżową barwę[4].
Owoce
Niełupki z puchem kielichowym o długości 5–6 cm, który przystosowany jest do wiatrosiewnego rozprzestrzeniania się[4].

Biologia i ekologia

Rośnie w wąwozach oraz na klifach w szczelinach skalnych[3][4]. Występuje na wysokości około 1200 m[3], a według innych źródeł od 1300 do 1400 m n.p.m.[4] Preferuje wapienne podłoże. Najlepiej rośnie w miejscach zacienionych[3]. Kwitnie od maja do lipca, natomiast owoce pojawiają się od czerwca do lipca[4].

Ochrona

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych został zaliczony do kategorii CR – gatunków krytycznie zagrożonych. Roślina znana jest tylko z jednej subpopulacji[a][5], której liczebność jest mniejsza niż 50 osobników. Jej mały rozmiar sprawia, że gatunek ten jest bardzo wrażliwy na czynniki zewnętrzne, szczególnie takie jak wypasu kóz, zbieranie okazów przez kolekcjonerów czy ewentualnie osuwiska. Jego niska różnorodność genetyczna może także ograniczyć zdolność gatunku do adaptacji do zmieniających się warunków środowiskowych. Zagrożeniem jest również rozwój infrastruktury turystycznej. Budowa dróg sprzyja rozprzestrzenianiu się obcych gatunków inwazyjnych, zwłaszcza ostrogowca czerwonego (Centranthus ruber), który może krzyżować się z C. amazonum[3].

Ten gatunek jest uprawiany w Conservatoire botanique national de Brest we Francji, a jego nasiona są wysyłane do Conservatoire botanique national méditerranéen de Porquerolles. Nie podjęto jeszcze żadnych działań prawnych na rzecz ochrony tego gatunku, jak również nie jest chroniony in situ, ponieważ gatunek ten został po raz pierwszy opisany relatywnie niedawno – w 1998 roku[3].

Uwagi

  1. Pojęcie subpopulacji (podpopulacji) jest wprowadzane w przypadkach ocen zagrożenia populacji silnie rozczłonkowanych, co wzmaga wymieranie taksonu. W przypadkach, gdy subpopulacje są małe i w znacznym stopniu izolowane, rekolonizacja opuszczonych stanowisk jest mało prawdopodobna (zob. metapopulacja oraz J. Mitka, Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk).

Przypisy

  1. Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2009-06-01].
  2. Centranthus amazonum Fridlender & A.Raynal (ang.). The Plant List. [dostęp 21 lipca 2015].
  3. a b c d e f g Centranthus amazonum (ang.). The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.2.. [dostęp 21 lipca 2015].
  4. a b c d e f g h Centranthus amazonum (wł.). ondeweb.net. [dostęp 21 lipca 2015].
  5. Józef Mitka: Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk (pol.). W: Roczniki Bieszczadzkie nr 18 [on-line]. 2010. s. 24–44. [dostęp 2013-12-23].
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Centranthus amazonum: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL

Centranthus amazonum Fridlender & A.Raynal – gatunek rośliny z rodziny kozłkowatych (Valerianaceae Batsch). Występuje endemicznie na włoskiej wyspie Sardynii.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL