Multimedia w Wikimedia Commons Pulmonaria affinis Jord. – gatunek roślin z rodziny ogórecznikowatych (Boraginaceae). Występuje naturalnie w Hiszpanii i Francji[3]. We Francji najczęściej jest spotykany na obszarze od centrum kraju, przez Masyw Centralny, następnie w kierunku południowo-zachodnim po Pireneje. Sporadycznie występuje także w Belgii, Niemczech oraz Włoszech[4].
Morfologia
- Pokrój
-
Bylina dorastająca do 10–50 cm wysokości[5]. Łodyga jest prosta, relatywnie gruba, pokryta grubym, gruczołowatym owłosieniem o białej barwie i długości 0,5–1,5 mm[4][5]. Kłącza osiągają 3,2–6,3 (jednak najczęściej do 5,5) cm długości i 0,8–1,5 cm szerokości[5].
- Liście
- Dojrzałe liście odziomkowe są szorstkie, ciemnozielone z białymi plamkami, mierzą 1–22 cm długości i 4–10 cm szerokości, mają owalny lub owalnie lancetowaty kształt z gwałtownie zbiegającą po ogonku nasadą oraz spiczastym wierzchołkiem[4][5]. Blaszka liściowa jest około 2 razy dłuższa niż szeroka. Żyłki drugorzędne nie są widoczne[4]. Ogonek liściowy jest skrzydlaty, mniej lub bardziej gruczołowato owłosiony, osiąga 4,3–10,4 (jednak najczęściej 4,6–10) cm długości, zazwyczaj jest dłuższy lub równej długości w porównaniu z blaszką liściową[4][5]. Liści łodygowych jest 7–8, są siedzące, mają jajowaty kształt ze spiczastym wierzchołkiem, mierzą 3,6–8,3 (jednak zazwyczaj 4,2–6,8) cm długości i 1,4–1,9 (maksymalnie do 2,6) cm szerokości[4][5].
- Kwiaty
- Zebrane są po 5–30 w gruczołowato owłosione wierzchotki, które rozwijają się w liczbie 1–3 na pędzie. Kwiaty osadzone są na szypułkach o długości 2,8–10,2 (jednak zazwyczaj 3,7–8,3) mm. Kielich mierzy 10,5–19,5 (jednak zazwyczaj 11–13,4) mm długości, ma 5 podługowatych klap o długości 2,5–6,3 (najczęściej powyżej 3,7) mm[5]. Korona kwiatu jest relatywnie duża, ma 13,5–21,2 (jednak najczęściej 14,3–19,2) mm długości, płatki początkowo mają czerwoną barwę, lecz z czasem stają się fioletowoniebieskie, mają 5 wiązek włosków w gardzieli tworząc pierścień[4][5]. Nitki pręcików osiągają 1,9–3,3 mm długości, a pylniki są długie na 1,9–2,4 mm[5]. Owocolistki są szare, błyszczące i mają szeroko jajowato rozwarty kształt[4].
- Owoce
-
Orzeszki o średnicy 1,2–3 (jednak zazwyczaj 1,7–2,8) mm[5].
- Gatunki podobne
- Roślina jest podobna do miodunki długolistnej, od której różni się blaszką liści odziomkowych – które są owalne, ostro zakończone i z nasadą krótko zbiegającą po skrzydlatym ogonku[6].
Biologia i ekologia
Rośnie w lasach bukowo-jodłowych oraz sosnowych, w siedliskach wilgotnych. Występuje na wysokości od 870 do 1700 m n.p.m.[7] (według innych źródeł od 400 do 2100 m n.p.m.[5]). Preferuje stanowiska w cieniu[7]. Najlepiej rośnie na glebach o lekko kwaśnym odczynie[4]. Kwitnie od kwietnia do lipca[7].
Przypisy
