Pachira cubensis, llamada comúnmente ceibón, es una especie de planta fanerógama pertenecienbte a la familia Bombacaceae que es originaria de Cuba.
Es un árbol que llega a medir hasta 12 m de altura, decíduo. Tronco utriculoso, corteza verdosa. Ramas glabras. Hojas hacia los extremos de las ramas, 5-9 digitado-compuestas. Folíolos de 2-10 cm de largo y 1-4 cm de ancho; herbáceos o papiráceos; oblongo-obovados; ápice emarginado; base aguda, angostamente decurrente; margen irregular y plano, grisáceos cuando secos; penninervios. Pecíolos de hasta 8 cm de largo, cilíndricos, glabros. Peciólulos cortos. Flores solitarias, actinomorfas, de 11-12 cm de largo, axilares o subterminales. Pétalos 5, de 10.5-11.5 cm de largo y de 1.1-1.4 cm de ancho; oblongo-lanceolados; ápice agudo; densamente pubérulos a tomentulosos externamente y pubérulos interiormente. Cápsula de 6-7.5 cm de largo y de 2.8-3.5 cm de ancho, ovoidea. Semillas numerosas, de 0.5-0.7 cm de largo, piriformes, con abundante lana amarillenta, anemocoras.[1]
Pachira cubensis fue descrita por (A.Robyns) Fern.Alonso y publicado en Revista de la Academia Colombiana de Ciencias Exactas, Físicas y Naturales 27(102): 36. 2003[2]
Pachira cubensis, llamada comúnmente ceibón, es una especie de planta fanerógama pertenecienbte a la familia Bombacaceae que es originaria de Cuba.
Pachira cubensis là một loài thực vật có hoa trong họ Cẩm quỳ. Loài này được (A.Robyns) Fern.Alonso mô tả khoa học đầu tiên năm 2003.[1]
Pachira cubensis là một loài thực vật có hoa trong họ Cẩm quỳ. Loài này được (A.Robyns) Fern.Alonso mô tả khoa học đầu tiên năm 2003.