O Schinus terebinthifolius é un arbusto ou pequena árbore de 7 a 10 m de altura, nativo de áreas subtropicais e tropicais de América do Sur, sueste do Brasil, norte da Arxentina e do Paraguai.
Ten pólas ascendentes e pénsiles na mesma árbore. As follas son alternas, de 10 a 22 cm de lonxitude, pinnadas compostas con 3 a 15 folíolos; os folíolos son ovais (lanceolados a elípticos), de 3 a 6 cm de longo e 2 a 3,5 cm de largo, cas marxes finamente dentadas, con ápice agudo a arredondado. O raque entre os folíolos é usualmente (mais non invariábel) alado. A planta é dioica, con flores pequenas e brancas. O froito é unha drupa miúda, vermella e esférica de 4 a 5 mm de diámetro, en acios mestos de centenares de drupas.
Hai dúas variedades:
Como moitas outras especies da familia das Anacardiaceae, ten un látex recendente que causa reaccións cutáneas (semellante ao veleno da Toxicodendron radicans ou Rhus toxicodendron) en persoas sensíbeis.
Está incluída na lista 100 das especies exóticas invasoras máis daniñas do mundo[1] da Unión Internacional para a Conservación da Natureza.
Esta árbore é moi atractiva como ornamental, en rexións libres de xeadas suramericanas pola súa follaxe decorativa e polos seus froitos. Malia non ser unha pementeira (Piper), as súas drupas secas véndense como pementa rosada. As sementes úsanse como unha especia con moderación, engadindo pementa negra, porque senón é tóxica.
Tense convertido en maleza en moitas rexións subtropicais con moderada a alta pluviosidade: zonas de Australia, Bahamas, Bermudas, sur da China, Cuba, Fidxi, Polinesia, Guam, Perú, Malta, Illas Marshall, Mauritania, Nova Caledonia, Nova Zelandia, Illa Norfolk, Porto Rico, Reunión, e nos EUA (na Florida e mais en Hawaii). En áreas desérticas, coma Israel e no sur da California, medra mais non é invasora.
Schinus terebinthifolius foi descrita por Giuseppe Raddi e publicada en Memoria di Matematica e di Fisica della Società Italiana del Scienze Residente in Modena, Parte contenente le Memorie di Fisica 18(2): 399–400. 1820.[2]
Schinus, é o nome grego do lentisco: arboriña perenne desta mesma familia;
terebinthifolius: epíteto
Carece de nome común coñecido, en galego. En castelán recibe os nomes de Pimentero del Brasil, Cerezo de Navidad, Turbinto e, sobre todo, Falsa pimienta [1].
O Schinus terebinthifolius é un arbusto ou pequena árbore de 7 a 10 m de altura, nativo de áreas subtropicais e tropicais de América do Sur, sueste do Brasil, norte da Arxentina e do Paraguai.
_-_Brazilian_pepper_(3771243246).jpg)
