Fall Phlox

'Baraleven'

Floks wiechowaty, płomyk wiechowaty (Phlox paniculata) – gatunek byliny z rodziny wielosiłowatych. Pochodzi z przyatlantyckiej części Ameryki Północnej, ale rozprzestrzenił się też gdzieniegdzie poza swoim rodzimym obszarem występowania, szczególnie w USA^[2]. W Polsce często uprawiany, niekiedy dziczejący.

Morfologia

Pokrój

Tworzy gęste kępy o wysokości 50–120 cm.

Łodyga

Sztywna, wzniesiona, pojedyncza.

Liście

Dolne nakrzyżległe, górne skrętoległe, prawie siedzące, jajowatolancetowate, zaostrzone, długości do 12 cm

Kwiaty

Zebrane w szczytowych kwiatostanach tworzących baldachogrono. U typowej formy są jasnoczerwone, u odmian w różnych kolorach.

Zastosowanie

• Roślina ozdobna uprawiana ze względu na swoje piękne i pachnące kwiaty na rabatach oraz na kwiat cięty. Kwitnie od lipca do sierpnia (różne odmiany różnią się terminem kwitnienia).
• Sztuka kulinarna: kwiaty floksa wiechowatego są jadalne i mają słodkawo-korzenny smak.

Uprawa

• Wymagania: najlepiej rośnie w ziemi próchniczej, stanowisko słoneczne lub półcień. Na posadzenie należy przeznaczyć więcej miejsca bo lubi się rozkrzewiać. W Polsce jest całkowicie mrozoodporny (strefy mrozoodporności 4-10)^[3].
• Rozmnażanie: przez podział bryły korzeniowej (wiosną i jesienią), albo przez sadzonki pędowe lub korzeniowe.

Przypisy

Bibliografia

1. Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.