Manjah nyaéta jukut jangkung katempo saliwat mah kawas tangkal kaso[4][5] (Themeda gigantéa) , tina kulawarga padi-padian. Hirupna nyebar loba pisan di wewengkon Indocina, Nusantara, nepikeun ka Pasifik. Manjah ogé mibanda ngaran anu béda umpamana waé: urang minangkabau nyebut majah téh pimpiĕng; di tatar Sunda katelah manjah, manjarakan, aya ogé anu nyebut manyah (basa Sunda); dina basa Jawa disebut glagah arjuna, sisrèn; urang madura nyebutna cĕcĕrĕn; antalasa, beurong-beurong (Mak.); wéli hisa, wéri hisa (Amb.).[6] Dina basa Inggris ieu jukut disebut ulla aya ogé anu nyebut kangaroo grass.[7]
Tangkal manjah hirupna nahun. Ngumpul mangrupa dapuran atawa ngarungkun, tangkalna kuat tur jocong ka luhur, jangkungna 1,50–4 Méter;[8] Tangkalna déwasa ukurana sagedé jempol suku wanguna bubukuan kawas tangkal awi.[9] tangkal manjah anu masih kénéh ngora unggal buku mibanda bulu-bulu anu lemes tapi di mana geus kolot mah sakapeung bulistir leungit buluna, daunna heuras kawas tiwu tur baruluan; tungtungna mencos tur seukeut; l.[8] Daun ngaronyok dihandap kawas kipas [9] Unggal lambar daun mibanda, panjang 0.30–1 Méter; beulah sisi daunna sareukeut.[8]
Kembang ngumpul ngaranggeuy dina gagang anu bijil dina tungtung tangkal anu geus manjing déwasa .[8] cupat kembang Spikelet (kembang jukut), ngumpul dina sagagang aya kana tilu [8][9]
Manjah loba pisan kapanggih di Asia tropis nepikeun ka Pasifik[8]: Burma, Indocina, wewengkon Malesia, Filipina, Nugini, Solomon, Bismarck, Vanuatu, Kaledonia Baru, jeung pulo-pulo di Pasifik kulon.[10]
Di Indonesia, ieu jukut nyebar anu kacida loba pohara lobana ti mimiti Sumatra, Kalimantan, Jawa, Ambon, Seram, nepika Timor. ti mimiti lengkob nepi ka pasir anu luhur 1.450 m dpl; sisi susukan,lamping jeung jungkrang, sisi jalan, tegalan jeung tempat negrak séjéna malah dapuran tangkalna nepikeun ka ngababadeg.[6]
Heyne Sanajan ieu jukut kurang dipikaresep ku ingon-ingon; Tangkal manjah bisa ogé dipaké ubar panas tiris, nyieun kandang manuk, bahan pikeun karajinan jeung sajabana.[6] Lamun seug diolah leuwih jauh jeung ukuran gedé bisa waé ieu jukut jadi bahan pikeun nyieun kertas.[11]
Manjah nyaéta jukut jangkung katempo saliwat mah kawas tangkal kaso (Themeda gigantéa) , tina kulawarga padi-padian. Hirupna nyebar loba pisan di wewengkon Indocina, Nusantara, nepikeun ka Pasifik. Manjah ogé mibanda ngaran anu béda umpamana waé: urang minangkabau nyebut majah téh pimpiĕng; di tatar Sunda katelah manjah, manjarakan, aya ogé anu nyebut manyah (basa Sunda); dina basa Jawa disebut glagah arjuna, sisrèn; urang madura nyebutna cĕcĕrĕn; antalasa, beurong-beurong (Mak.); wéli hisa, wéri hisa (Amb.). Dina basa Inggris ieu jukut disebut ulla aya ogé anu nyebut kangaroo grass.
Pimping[4] atau rumput riang-riang[5] (Themeda gigantea) adalah sejenis rumput yang mirip gelagah, anggota dari suku padi-padian. Tumbuhan ini menyebar luas di wilayah Indocina, Nusantara, hingga Pasifik. Rumput ini dikenal pula dengan berbagai nama daerah, di antaranya: pimpiĕng (Min.); manjah, manjarakan (Sd.); glagah arjuna, sisrèn (Jw.); cĕcĕrĕn (Md.); antalasa, beurong-beurong (Mak.); wéli hisa, wéri hisa (Amb.).[6] Dalam bahasa Inggris ia disebut ulla atau juga kangaroo grass. Rumphius menyebutnya Calamagrostis (weri hissa).[7]
Rumput buluh yang menahun. Batang tegak, kokoh, tinggi 150–400 cm;[8] dengan buluh sebesar ibu jari kaki dan berempulur.[9] Ruas buluh berambut di arah distal, atau gundul. Pelepah daun berlunas; permukaannya gundul tepinya gundul atau berambut. Ligula (lidah pelepah) berupa membran berambut; bentuk terpangkas atau menumpul.[8] Daun-daun mengumpul di bawah, seperti kipas.[9] Helaian daun bentuk pita, panjang 30–100 cm × 5–25 mm, kaku; ibu tulang daunnya melebar; permukaan helaian kasap, kasar di sisi adaksial; tepi helaian kasap, tajam.[8]
Bunga-bunga terkumpul dalam malai di ujung (terminal) atau di ketiak (aksilar), yang terdiri dari banyak tandan, rontok secara keseluruhan.[8] Spikelet (bunga rumput), berkumpul dalam kelompok kecil berisi 3 spikelet; di antaranya hanya satu yang steril.[8][9]
Pimping menyebar luas di Asia tropis hingga Pasifik[8]: Burma, Indocina, kawasan Malesia, Filipina, Nugini, Solomon, Kepulauan Bismarck, Vanuatu, Kaledonia Baru, dan pulau-pulau di Pasifik Barat Daya.[10]
Di Indonesia, rumput ini menyebar di semua pulau Sunda Besar, Ambon, Seram, dan Timor. Ia ditemukan mulai dataran rendah hingga ketinggian 1.450 m dpl; di tepi-tepi sungai, tebing jurang, pinggiran jalan, padang ilalang dan tempat terbuka pada umumnya, acap kali dalam hamparan yang luas.[6]
Heyne menyebutkan bahwa rumput ini kurang disukai sebagai pakan ternak; sementara di Priangan tunasnya dimakan sebagai lalab dan obat demam.[6] Rumput ini kemungkinan dapat dimanfaatkan dalam pembuatan kertas.[11]
Pimping atau rumput riang-riang (Themeda gigantea) adalah sejenis rumput yang mirip gelagah, anggota dari suku padi-padian. Tumbuhan ini menyebar luas di wilayah Indocina, Nusantara, hingga Pasifik. Rumput ini dikenal pula dengan berbagai nama daerah, di antaranya: pimpiĕng (Min.); manjah, manjarakan (Sd.); glagah arjuna, sisrèn (Jw.); cĕcĕrĕn (Md.); antalasa, beurong-beurong (Mak.); wéli hisa, wéri hisa (Amb.). Dalam bahasa Inggris ia disebut ulla atau juga kangaroo grass. Rumphius menyebutnya Calamagrostis (weri hissa).
Themeda gigantea là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được (Cav.) Hack. ex Duthie miêu tả khoa học đầu tiên năm 1888.[1]
Themeda gigantea là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được (Cav.) Hack. ex Duthie miêu tả khoa học đầu tiên năm 1888.