Os xérridos[2] (Gerridae) son unha familia de insectos da orde dos hemípteroos e da suborde dos heterópteros, coñecidos popularmente como zapateiros ou cabras de auga. As súas pezas bucais son de tipo perforador-succionador, e é característica a súa habilidade para deslizarse sobre a auga, distribuíndo o seu peso para aproveitar a tensión superficial da superficie da auga, polo que son comúns en ríos e lagos. Identificáronse máis de 1700 especies de xérridos, dos cales un 10% son especies mariñas.[3]
Malia que o 90% dos xérridos viven en augas continentais, o xénero mariño Halobates converte a esta familia Gerridae nun caso bastante extraordinario. O xénero Halobates foi estudado con detemento por primeira vez entre 1822 e 1883 cando Francis Buchanan White recolleu varios exemplares de distintas especies durante a Expedición Challenger.[4] Por aquel entón, Eschscholtz descubriu tres especies de Gerridae, o que atraeu atención sobre esta familia a pesar do escaso coñecemento sobre a súa bioloxía. Dende entón, os xérridos seguíronse estudando pola súa capacidade de patinar sobre a auga e polas súas interaccións sociais. Algúns Gerridae de pequeno tamaño confundíronse con outro tipo de insectos, os Veliidae; o trazo máis definitorio para distinguilos áchase nas diferenzas internas entre os seus aparellos reprodutores, polo que é practicamente imposible facelo a primeira ollada e precísanse tanto unha formación específica como instrumentos de análises adecuadas.
A familia Gerridae caracterízase polos seus pelos hidrófobos, as súas garras retráctiles preapicais e o seu corpo e patas esveltos.[5] Os pelos hidrófobos son pelos minúsculos que conteñen máis de mil micropelos por milímetro. Todo o seu corpo está cuberto por estes pelos, o que lles dá resistencia fronte a salpicaduras e pingas de auga.
Os xérridos (Gerridae) son unha familia de insectos da orde dos hemípteroos e da suborde dos heterópteros, coñecidos popularmente como zapateiros ou cabras de auga. As súas pezas bucais son de tipo perforador-succionador, e é característica a súa habilidade para deslizarse sobre a auga, distribuíndo o seu peso para aproveitar a tensión superficial da superficie da auga, polo que son comúns en ríos e lagos. Identificáronse máis de 1700 especies de xérridos, dos cales un 10% son especies mariñas.
Malia que o 90% dos xérridos viven en augas continentais, o xénero mariño Halobates converte a esta familia Gerridae nun caso bastante extraordinario. O xénero Halobates foi estudado con detemento por primeira vez entre 1822 e 1883 cando Francis Buchanan White recolleu varios exemplares de distintas especies durante a Expedición Challenger. Por aquel entón, Eschscholtz descubriu tres especies de Gerridae, o que atraeu atención sobre esta familia a pesar do escaso coñecemento sobre a súa bioloxía. Dende entón, os xérridos seguíronse estudando pola súa capacidade de patinar sobre a auga e polas súas interaccións sociais. Algúns Gerridae de pequeno tamaño confundíronse con outro tipo de insectos, os Veliidae; o trazo máis definitorio para distinguilos áchase nas diferenzas internas entre os seus aparellos reprodutores, polo que é practicamente imposible facelo a primeira ollada e precísanse tanto unha formación específica como instrumentos de análises adecuadas.
Vídeo de xérridos.A familia Gerridae caracterízase polos seus pelos hidrófobos, as súas garras retráctiles preapicais e o seu corpo e patas esveltos. Os pelos hidrófobos son pelos minúsculos que conteñen máis de mil micropelos por milímetro. Todo o seu corpo está cuberto por estes pelos, o que lles dá resistencia fronte a salpicaduras e pingas de auga.
