Grábytta (fræðiheiti: Limnephilus griseus)[1][2] er skordýrategund sem var fyrst lýst af Carl von Linné 1758.[3][4] Hún er útbreidd á norðurslóðum og er algengasta vorflugan á Íslandi.[5]
Limnephilus griseus er með fimm lirfustig og púpustig í tjörnum og ám. Karlarnir virðast klekjast á undan kerlum.[6].
Tegundin skiftist í eftirfarandi undirtegundir:[7]
Grábytta (fræðiheiti: Limnephilus griseus) er skordýrategund sem var fyrst lýst af Carl von Linné 1758. Hún er útbreidd á norðurslóðum og er algengasta vorflugan á Íslandi.
Limnephilus griseus er með fimm lirfustig og púpustig í tjörnum og ám. Karlarnir virðast klekjast á undan kerlum..
Limnephilus griseus is een schietmot uit de familie Limnephilidae. De soort komt voor in het Palearctisch en het Nearctisch gebied.
Limnpehilus griseus – polska nazwa: bagiennik szary, chruścik z rodziny Limnephilidae. Larwy budują rurkowate, lekko zakrzywione domki z fragmentów detrytusu, czasem z ziarnami piasku i fragmentami roślin. Jest to gatunek w Polsce stosunkowo liczny i pospolity, o szerokim północno-palearktycznym rozmieszczeniu. W Polsce larwy licznie zasiedlają zbiorniki okresowe zarówno w strefie zalewowej dolin dużych rzek nizinnych, jak i zbiorniki krajobrazu otwartego (śródłąkowe, śródpolne) pojezierzy (Pojezierze Pomorskie, Pojezierze Mazurskie. Na południu Polski spotykany także w źródłach limnokrenowych. Larwy preferują więc siedliska raczej zimnowodne. W Północnej Europie larwy zasiedlają więcej typów wód: także rzeki, jeziora. W kierunku na południe zmniejsza się zakres preferowanych siedlisk i jednocześnie skraca się faza wodna (larwy), a wydłuża faza imaginalna, z jednoczesnym pojawianiem się okresu diapauzy w okresie letnim.
Gatunek palearktyczny, występuje w całej Europie (bez Hiszpanii), notowany z Grenlandii. Larwy występują we wszystkich typach wód śródlądowych oraz w estuariach. Limneksen, w Polsce typowy dla śródpolnych zbiorników astatycznych.
W Polsce Limnephilus griseus może być uważany za element północny i relikt polodowcowy. Podobne domki jak i podobnie ubarwione są larwy: Limnephilus coenosus, Limnephilus sparsus, z którymi łatwo go pomylić.
Na Poj. Pomorskim złowiono dwie larwy w jez. Karskim, zaś na Pojezierzu Mazurskim w śródleśnym zbiorniku koło Pasymia (zbiornik dystroficzny, po wyschnięciu i ponownym napełnieniu się wodą). Liczniej larwy spotykane w astatycznym turzycowisku jeziora Narckiego, sporadycznie w trzcinach. Stosunkowo licznie łowiony w jeziorach wysokogórskich, mniej licznie w stawach dolinnych oraz torfowiskach wysokogórskich Karkonoszy. Występuje także w limnokrenowych źródłach. W Dolinie Biebrzy w drobnych zbiornikach śródleśnych i torfiankach, mniej licznie w zbiornikach śródpolnych i ciekach, w Dolinie Narwi liczny w astatycznych zbiornikach śródpolnych.
W Europie Północnej licznie występuje we wszystkich typach wód stojących (w tym w jeziorach) i zalewach morskich. W Islandii stwierdzany w subarktycznym oligotroficzny jeziorze, w jeziorach, stawach, drobnych zbiornikach oraz ciekach. W Rumunii larwy spotykane w stawach wysokogórskich. Imagines bardzo rzadko łowione nad Balatonem, górskich jeziorach Bałkanów oraz Kaukazu.
Bibliografia:
Limnpehilus griseus – polska nazwa: bagiennik szary, chruścik z rodziny Limnephilidae. Larwy budują rurkowate, lekko zakrzywione domki z fragmentów detrytusu, czasem z ziarnami piasku i fragmentami roślin. Jest to gatunek w Polsce stosunkowo liczny i pospolity, o szerokim północno-palearktycznym rozmieszczeniu. W Polsce larwy licznie zasiedlają zbiorniki okresowe zarówno w strefie zalewowej dolin dużych rzek nizinnych, jak i zbiorniki krajobrazu otwartego (śródłąkowe, śródpolne) pojezierzy (Pojezierze Pomorskie, Pojezierze Mazurskie. Na południu Polski spotykany także w źródłach limnokrenowych. Larwy preferują więc siedliska raczej zimnowodne. W Północnej Europie larwy zasiedlają więcej typów wód: także rzeki, jeziora. W kierunku na południe zmniejsza się zakres preferowanych siedlisk i jednocześnie skraca się faza wodna (larwy), a wydłuża faza imaginalna, z jednoczesnym pojawianiem się okresu diapauzy w okresie letnim.
Gatunek palearktyczny, występuje w całej Europie (bez Hiszpanii), notowany z Grenlandii. Larwy występują we wszystkich typach wód śródlądowych oraz w estuariach. Limneksen, w Polsce typowy dla śródpolnych zbiorników astatycznych.
W Polsce Limnephilus griseus może być uważany za element północny i relikt polodowcowy. Podobne domki jak i podobnie ubarwione są larwy: Limnephilus coenosus, Limnephilus sparsus, z którymi łatwo go pomylić.
Na Poj. Pomorskim złowiono dwie larwy w jez. Karskim, zaś na Pojezierzu Mazurskim w śródleśnym zbiorniku koło Pasymia (zbiornik dystroficzny, po wyschnięciu i ponownym napełnieniu się wodą). Liczniej larwy spotykane w astatycznym turzycowisku jeziora Narckiego, sporadycznie w trzcinach. Stosunkowo licznie łowiony w jeziorach wysokogórskich, mniej licznie w stawach dolinnych oraz torfowiskach wysokogórskich Karkonoszy. Występuje także w limnokrenowych źródłach. W Dolinie Biebrzy w drobnych zbiornikach śródleśnych i torfiankach, mniej licznie w zbiornikach śródpolnych i ciekach, w Dolinie Narwi liczny w astatycznych zbiornikach śródpolnych.
W Europie Północnej licznie występuje we wszystkich typach wód stojących (w tym w jeziorach) i zalewach morskich. W Islandii stwierdzany w subarktycznym oligotroficzny jeziorze, w jeziorach, stawach, drobnych zbiornikach oraz ciekach. W Rumunii larwy spotykane w stawach wysokogórskich. Imagines bardzo rzadko łowione nad Balatonem, górskich jeziorach Bałkanów oraz Kaukazu.
Bibliografia:
Czachorowski S., 1988. Chruściki (Trichoptera) jezior Polski - charakterystyka rozmieszczenia larw. Wyd. WSP w Olsztynie, 156 str.
Limnephilus griseus[1][2] är en nattsländeart som först beskrevs av Carl von Linné 1758. Limnephilus griseus ingår i släktet Limnephilus, och familjen husmasknattsländor.[3][4][5] Arten är reproducerande i Sverige.[5]
Limnephilus griseus är en nattslända som lever sina fem larvstadier och som puppa framför allt i temporära vatten. Med hjälp av ljusfällor har Svensson sett att hanar oftast kläcker före honor, och att det sker i juni, då också första parningsperioden infaller[6].
Arten delas in i följande underarter:[3]
Denna artikel om husmasknattsländor saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Limnephilus griseus är en nattsländeart som först beskrevs av Carl von Linné 1758. Limnephilus griseus ingår i släktet Limnephilus, och familjen husmasknattsländor. Arten är reproducerande i Sverige.
Limnephilus griseus är en nattslända som lever sina fem larvstadier och som puppa framför allt i temporära vatten. Med hjälp av ljusfällor har Svensson sett att hanar oftast kläcker före honor, och att det sker i juni, då också första parningsperioden infaller.
Limnephilus griseus là một loài Trichoptera trong họ Limnephilidae.Loài này được tìm thấy ở miền Cổ bắc và miền Tân bắc.
Limnephilus griseus là một loài Trichoptera trong họ Limnephilidae.Loài này được tìm thấy ở miền Cổ bắc và miền Tân bắc.
