Die Oleanderblättrige Kleinie (Kleinia neriifolia Haw., Syn.: Senecio kleinia (L.) Less.), als Zierpflanze manchmal Affenpalme genannt, ist eine auf den Kanarischen Inseln endemische Pflanzenart aus der Gattung Kleinia innerhalb der Familie der Korbblütler (Asteraceae).
Ältere Pflanzen wachsen als laubabwerfende, verzweigte, sukkulente und wenig verzweigte Sträucher und erreichen Wuchshöhen von 50 bis 300 Zentimetern. Die graugrünen Glieder der Sprossachsen sind zylindrisch und von den Blattnarben der während der trockenen Monate abgefallenen Laubblätter übersät.
Die fleischigen, graugrünen und sitzenden, kahlen, ganzrandigen, spitzen Laubblätter an den Stammenden sind bis zu 15 Zentimeter lang, schmal verkehrt-eilanzettlich oder länglich, sie ähneln denen des Oleanders.
Die Blütezeit beginnt gegen Ende der Trockenperiode, wobei die lange Blühperiode die Sommer- und Herbstmonate umfasst (etwa August bis November). Die endständigen, kurz gestielten und schlanken, körbchenförmigen Blütenstände stehen schirmrispig zusammen und besitzen eine einreihige, röhrige Hülle (Involucrum) mit Außenkelch. Die 5–10 zwittrigen und leicht duftenden Röhrenblüten sind weißlich bis gelb, Zungenblüten fehlen.
Die Achänen weisen einen langen und auffallenden, haarigen Pappus auf.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 20.
Habitus
Habitus mit Laubblättern
In der Trockenzeit ohne Laubblätter mit Blütenständen und geschlossenen Blüten
Blütenstände
Fruchtstände mit Achänen mit Pappus
Kleinia mit Keimblättern
Die Oleanderblättrige Kleinie wächst nur auf den sieben Kanarischen Inseln. Sie gedeiht in Höhenlagen von 50 bis 1000 Metern und ist meist mit strauchigen Euphorbien vergesellschaftet. Sie ist eine charakteristische Art des makaronesischen Sukkulentenbusches.
Die Erstveröffentlichung erfolgte 1753 unter dem Namen Cacalia kleinia durch Carl von Linné in Species Plantarum, Tomus II, 1753, S. 834.[1] Der Name Kleinia neriifolia Haw. (als nereifolia) wurde 1812 durch Haworth in Synopsis plantarum succulentarum ..., S. 312 veröffentlicht. Christian Friedrich Lessing stellte 1831 diese Art als Senecio kleinia (L.) Less. in die Gattung Senecio. Doch wird der Name Kleinia neriifolia Haw. akzeptiert. Die als Kleinia neriifolia f. ovalifolia G.Kunkel bezeichnete breitblättrige Form aus Lanzarote und La Gomera wird als Synonym behandelt. Das ursprüngliche Epitheton und der heute gültige Gattungsname ehrt den ostpreußischen Naturforscher Jacob Theodor Klein (1685–1759).[2]
Die Oleanderblättrige Kleinie (Kleinia neriifolia Haw., Syn.: Senecio kleinia (L.) Less.), als Zierpflanze manchmal Affenpalme genannt, ist eine auf den Kanarischen Inseln endemische Pflanzenart aus der Gattung Kleinia innerhalb der Familie der Korbblütler (Asteraceae).
Kleinia neriifolia, known in Spanish as verode or berode, is a species of flowering plant in the daisy family (Asteraceae). It is endemic to the Canary Islands. It was formerly named Senecio kleinia.[2]: 353
A succulent plant,[3] Kleinia neriifolia has articulated branches (constrictions that make them look like rows of sausages)[4] and thick, stubby, elongated leaves up to 12 cm (5 in) long which grow directly from the main stem or branch without a petiole or footstalk. The leaves grow clustered in crowded circles at the tops of the branches.[4][3] Plants can reach 3 m (10 ft) or more. Fragrant grey white flowers appear at any time between March and October. The plant is deciduous, the leaves falling at the beginning of the dry season.[5] As with many succulents, reproduction by cuttings is possible.
Flowers
Leafless in the dry season
...these plants almost seem to live on air, yet they attain a considerable size; filled with sap they hang down in all their beauty from jagged rock, at first sight seeming to be purely superficial, but in reality sending their roots into crevices, and abstracting the water retained there by capillarity.
Eugenius Warming, 1909[3]
Kleinia neriifolia grows abundantly in the Tabaibal-Cardonal zone or the arid, subtropical areas, often with steep and eroded substrates which are more pronounced and dominant in the eastern archipelago.[6] The vegetation can be compared with that of the arid areas of Sudan, Ethiopia, Arabia and Iran and is typical of the steppe in the African continent.[4]
The plant is used in gardens with dry conditions. The plant requires a minimum exposure to the sun. The minimum winter temperature it can endure is −2 °C (28 °F).[5]
Kleinia neriifolia has been successfully cultivated as a houseplant and as landscaping. It is on a list of suggested fire safe landscaping.[7]
_01.jpg)
_02.jpg)
{{cite book}}: CS1 maint: location (link) Kleinia neriifolia, known in Spanish as verode or berode, is a species of flowering plant in the daisy family (Asteraceae). It is endemic to the Canary Islands. It was formerly named Senecio kleinia.: 353
Kleinia neriifolia Haw., conocido en castellano como berode o berol, es una especie de arbusto suculento perteneciente a la familia Asteraceae. Es originaria de la Macaronesia.[2][3]
Planta suculenta de porte arbustivo que puede alcanzar los 150 cm de altura, se ramifica abundantemente a lo largo de la estación vegetativa. Los tallos carnosos, adaptados para acumular agua con la que soportar la sequía de los meses estivales, están protegidos por una corteza que oscila del verde al marrón y conserva las cicatrices de las hojas que han caído. Las gruesas hojas lanceoladas son de color verde intenso, surgen en apretados racimos en la parte superior de los tallos, sin peciolo. Caen al inicio de la estación seca, momento en que los tallos más jóvenes, verdosos, asumen durante este periodo la función clorofílica que correspondería a las hojas. Las fragantes flores de color blanco marfileño brotan en verano.
Esta planta presenta la peculiaridad de conservar las hojas y frutos ya secos del año anterior y al mismo tiempo están floreciendo los nuevos. Las semillas presentan un penacho de pelos abundantes (vilano) que les permite su dispersión por el viento.
Es un endemismo del archipiélago de Canarias ―España―, estando presente en todas las islas y en el islote de Lobos.[2]
Se desarrolla abundantemente en la zona baja de las islas, pudiendo alcanzar los más de 1000 metros de altitud. Crece en suelos pobres y pedregosos, formando parte principal de los matorrales del tabaibal-cardonal.[4][5]
K. neriifolia fue descrita por el botánico inglés Adrian Hardy Haworth y publicada en Synopsis plantarum succulentarum en 1812.[6]
Presenta los siguientes sinónimos:[3]
Es visitada asiduamente por las abejas melíferas cuando se encuentra en floración, produciendo una excelente miel.[cita requerida]
Es una especie de uso como planta ornamental, siendo adecuada para jardines áridos, con pocas exigencias de riego. Requiere un suelo bien drenado y con textura de grano grueso. Vegeta bien al sol o media sombra. No resiste temperaturas por debajo de los 5 °C.
Se conoce popularmente en las islas como berode/verode o berol/verol, estando considerado como un guanchismo, término de procedencia aborigen canaria que permanece vivo en el español de Canarias. No obstante, algunos autores lo relacionan con el portugués berol, nombre de una planta submarina.[8][9]
En las islas también se utiliza este término para especies del género Aeonium, algunas de las cuales presentan un porte similar al de esta planta, con tallos engrosados, ramificados y con las hojas dispuestas en roseta terminal.[10]
|isbn= incorrecto (ayuda). 
Datos: Q24232919
Multimedia:
Especies: Kleinia neriifolia
Kleinia neriifolia Haw., conocido en castellano como berode o berol, es una especie de arbusto suculento perteneciente a la familia Asteraceae. Es originaria de la Macaronesia.
Le Verode, Kleinia neriifolia est une espèce de plantes de la famille des Asteraceae, endémique aux îles Canaries.
Le Verode est endémique aux îles Canaries, où il est relativement fréquent[1].
Kleinia neriifolia poussant au milieu d'une Euphorbia balsamifera
Kleinia neriifolia en avril dans des champs vers Mozaga à Lanzarote
Kleinia neriifolia en novembre à Fuerteventura
Le Verode, Kleinia neriifolia est une espèce de plantes de la famille des Asteraceae, endémique aux îles Canaries.
Kleinia neriifolia is een dwergstruik uit de composietenfamilie (Asteraceae of Compositae), die endemisch is voor de Canarische Eilanden.
Het is een plant van de droge, warme vulkanische bodems van de westkant van deze eilanden.
De botanische naam Kleinia is een eerbetoon aan de Duitse botanicus Jacob Theodor Klein (1685-1759). De soortaanduiding neriifolia is afgeleid van het plantengeslacht Nerium (oleander) en van het Latijnse folium (blad), naar de gelijkenis van de bladeren op die van de oleander.
Kleinia neriifolia is een dichtvertakte, tot 150 cm hoge, succulente dwergstruik met oplopende of rechtopstaande, vlezige stengels, beschermd door een groene tot bruine schors bedekt met littekens van afgevallen bladeren. De bladeren zijn eveneens vlezig, lancetvormig en helder groen. Ze staan dicht bijeen in kransen aan de top van de stengels, zonder bladsteel.
De lichtgele bloemhoofdjes zijn schijfvormig, zeer lang en dun, en staan gegroepeerd in een schermvormige bloeiwijze.
De plant bloeit in de zomer. Dikwijls zijn de vruchten van het voorgaande jaar en de bloemen van het nieuwe jaar op dezelfde plant terug te vinden.
Kleinia neriifolia is een typische plant voor de tabaibal-cardonal, de droogte- en warmteminnende vegetatie van de droge, westelijke kust van de Canarische Eilanden. Hij komt vooral voor op warme, droge en stenige vulkanische bodems, tot op een hoogte van 700 m. De plant is met zijn vlezige stengels en bladeren uitstekend aangepast aan deze omgeving en kan zelfs overleven bij verlies van zijn bladeren; de groene takken bevatten bladgroen en nemen de fotosynthese over.
Hij is endemisch voor de Canarische Eilanden, waar hij voorkomt op alle eilanden.
Bronnen, noten en/of referentiesKleinia neriifolia is een dwergstruik uit de composietenfamilie (Asteraceae of Compositae), die endemisch is voor de Canarische Eilanden.
Het is een plant van de droge, warme vulkanische bodems van de westkant van deze eilanden.
Kleinia neriifolia là một loài thực vật có hoa trong họ Cúc. Loài này được Haw. mô tả khoa học đầu tiên năm 1812.[1]
Kleinia neriifolia là một loài thực vật có hoa trong họ Cúc. Loài này được Haw. mô tả khoa học đầu tiên năm 1812.
Kleinia neriifolia Haw., 1812
Ареал
Клейния олеандролистная (лат. Kleinia neriifolia) — вид многолетних суккулентных растений семейства Астровые (Asteraceae), эндемик Канарских островов.
Вечнозелёный суккулентный кустарник, со временем приобретает вид небольшого дерва. Достигает в высоту от 0,5 до 3 метров.
Стебли мясистые толщиной до 10 см в диаметре и до 40 см длиной, членистые, с рубцами в виде тёмных линий, оставшимися от опавших листьев.
Мясистые листья мутовчато расположенные на верхней части побега, коротко заостренные, как и стебли на вид сизоватые, вытянутой линейно-ланцетной формы, длиной до 12 см и около 1,5 см шириной, на нижней стороне имеется выступающая центральная жилка. Листья опадают в период засухи. В конце лета одновременно с завязями цветков, или чуть позже, на концах побегов появляются новые листья.
Цветки мелкие светло-жёлтого цвета образуют продолговатые корзинки (из 7—9 цветков), которые собраны в щитовидные соцветия. Плод — семянка, снабженная хохолком с несколькими рядками волосков. Цветёт с августа по ноябрь.
Встречается на всех островах Канарского архипелага, зачастую в группе с суккулентными молочаями, обычно на высотах от 50 до 600 метров над уровнем моря, иногда поднимаясь до 1000 метров.
