Goździeńczyk popielaty (Clavulina cinerea (Bull.) J. Schröt) – gatunek jadalnych grzybów z rodziny goździeńczykowatych (Clavulinaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Clavulinaceae, Cantharellales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1788 r. Jean Baptiste Bulliard nadając mu nazwę Clavaria cinerea. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1888 r. Joseph Schröt, przenosząc go do rodzaju Clavulina[1].
Synonimów naukowych ma ok. 20. Niektóre z nich[2]:
Nazwę polską podali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1968. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako goździeniec popielaty[3].
Wysokości 3-6(10) cm, krzaczasto rozgałęziony. Gałązki mniej lub bardziej szare do fioletowoszarych, trochę pomarszczone. Szczyty jaśniejsze, tępo zakończone lub ząbkowane, jednak nie spłaszczone ani grzebieniaste. Podstawa białawożółtawo się odcinająca[4].
Jasnożółty. Zarodniki kuliste lub eliptyczne, o rozmiarach 6-11×6-10 μm[4].
Notowany jest w Ameryce Północnej i Środkowej, Europie, w Japonii i Australii[5]. W Polsce jest bardzo pospolity[3].
Rośnie od sierpnia do października, w lasach liściastych, rzadziej w iglastych, przeważnie na gołej ziemi. W Polsce pospolity[6].
Goździeńczyka popielatego można łatwo pomylić z szaro zabarwionymi odmianami goździeńczyka grzebieniastego (Clavulina cristata) lub z szarymi formami bardziej maczugowatego goździeńczyka pomarszczonego (Clavulina rugosa).
Goździeńczyk popielaty (Clavulina cinerea (Bull.) J. Schröt) – gatunek jadalnych grzybów z rodziny goździeńczykowatych (Clavulinaceae).
