Nostrzyk polski (Melilotus polonicus) – gatunek rośliny należący do rodziny bobowatych (Fabaceae Lindl.). Występuje na obszarze wokół Morza Kaspijskiego – na kaspijskich wybrzeżach Iranu i Azerbejdżanu, w Dagestanie, w rejonie delty Wołgi i dalej na wschód po rejon Jeziora Aralskiego[3]. Ma ograniczone znaczenie jako roślina pastewna[3]. Gatunek błędnie podawany był z terenu Polski i Karol Linneusz w przekonaniu, że ma do czynienia z rośliną z niej pochodzącą epitet gatunkowy określił jako „polonicus” (zaliczając zresztą gatunek do rodzaju koniczyna Trifolium)[4].
Roślina dwuletnia. Rośnie na terenach piaszczystych, na nizinach i wydmach nadmorskich oraz na przydrożach[3]. Kwitnie w czerwcu, a owoce dojrzewają w sierpniu. Kwiaty zapylane są przez owady (są owadopylne), a nasiona są zwierzęcosiewne. Liczba chromosomów wynosi 2n = 16[3].
Nostrzyk polski (Melilotus polonicus) – gatunek rośliny należący do rodziny bobowatych (Fabaceae Lindl.). Występuje na obszarze wokół Morza Kaspijskiego – na kaspijskich wybrzeżach Iranu i Azerbejdżanu, w Dagestanie, w rejonie delty Wołgi i dalej na wschód po rejon Jeziora Aralskiego. Ma ograniczone znaczenie jako roślina pastewna. Gatunek błędnie podawany był z terenu Polski i Karol Linneusz w przekonaniu, że ma do czynienia z rośliną z niej pochodzącą epitet gatunkowy określił jako „polonicus” (zaliczając zresztą gatunek do rodzaju koniczyna Trifolium).
Melilotus polonicus là một loài thực vật có hoa trong họ Đậu. Loài này được (L.) Pall. miêu tả khoa học đầu tiên.[1]
Melilotus polonicus là một loài thực vật có hoa trong họ Đậu. Loài này được (L.) Pall. miêu tả khoa học đầu tiên.