Nornik reliktowy[2] (Microtus dogramacii) – gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych, występujący endemicznie w Turcji[3][4].
Gatunek został opisany naukowo w 1999 roku przez H. Kefelioğlu i B. Kryštufka na podstawie okazów z okolic miasta Konya w tureckiej prowincji Konya. Należy do podrodzaju nominatywnego Microtus. Jest podobny rozmiarami i kształtem ciała do pokrewnego nornika towarzyskiego (Microtus socialis), różni się jednak kariotypem; gatunek ten ma 2n=48 chromosomów, w porównaniu z 62 u nornika towarzyskiego[4]. Analizy DNA mitochondrialnego wskazują, że jest blisko spokrewniony z nornikiem lewantyńskim (M. guentherii)[3].
Zwierzęta te występują w środkowej części Anatolii w Turcji, na wysokościach od 200 do 800 m n.p.m.; zasięg gatunku nie jest dobrze rozpoznany. Zamieszkują otwarte, suche tereny, w tym pola uprawne. Lokalnie mogą być szkodnikami[3].
Nornik reliktowy zamieszkuje ograniczony obszar, częściowo użytkowany rolniczo, jednak potrafi tam przetrwać. Niewiele wiadomo o jego populacji, ale nie jest pospolity. Południową część zasięgu obejmuje obszar ochrony przyrody wokół jeziora Tuz, który jest jednak zaniedbany i warunki przyrodnicze ulegają w nim pogorszeniu. Nie są znane zagrożenia dla gatunku i obecnie jest uznawany za gatunek najmniejszej troski, choć Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody zaleca dalsze badania[3].
Nornik reliktowy (Microtus dogramacii) – gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych, występujący endemicznie w Turcji.
