Anthocoris is a genus of minute pirate bugs in the family Anthocoridae. There are at least 30 described species in Anthocoris.[1][2][3][4][5]
These 32 species belong to the genus Anthocoris:
Data sources: i = ITIS,[1] c = Catalogue of Life,[2] g = GBIF,[3] b = Bugguide.net[4]
Anthocoris is a genus of minute pirate bugs in the family Anthocoridae. There are at least 30 described species in Anthocoris.
El género Anthocoris abarca unas 70 especies y subespecies de insectos heterópteros predadores de la familia Anthocoridae.[1][2] Se distribuyen principalmente —pero no exclusivamente— en el Hemisferio Norte. Las larvas y los adultos se alimentan principalmente de psílidos y de pulgones presentes en árboles frutales,[2] en arbustos como la vid, en algunas hortalizas y en plantas ornamentales. También pueden alimentarse de huevos de diversos insectos (lepidópteros, himenópteros, etc.).
Los insectos del género Anthocoris viven en la mayoría de los casos como predadores no específicos, sobre la parte aérea de las plantas. La mayoría de las especies son ubicuas. Los huevos suelen ubicarse bajo las epidermis de las hojas y en los tallos de las plantas huéspedes. Dependiendo de la especie y el clima, cuentan de 1 a 4 generaciones anuales.
Entre las especies incluidas en el género se cuentan:[3]
El género Anthocoris abarca unas 70 especies y subespecies de insectos heterópteros predadores de la familia Anthocoridae. Se distribuyen principalmente —pero no exclusivamente— en el Hemisferio Norte. Las larvas y los adultos se alimentan principalmente de psílidos y de pulgones presentes en árboles frutales, en arbustos como la vid, en algunas hortalizas y en plantas ornamentales. También pueden alimentarse de huevos de diversos insectos (lepidópteros, himenópteros, etc.).
Los insectos del género Anthocoris viven en la mayoría de los casos como predadores no específicos, sobre la parte aérea de las plantas. La mayoría de las especies son ubicuas. Los huevos suelen ubicarse bajo las epidermis de las hojas y en los tallos de las plantas huéspedes. Dependiendo de la especie y el clima, cuentan de 1 a 4 generaciones anuales.
Le genre Anthocoris comprend des insectes hétéroptères prédateurs de la famille des Anthocoridae dont les larves et les adultes ont pour proies principalement les psylles et les pucerons sur les arbres fruitiers, la vigne, les grandes cultures, les cultures légumières et les cultures ornementales.
Les anthocoris vivent dans la majorité des cas en prédateurs non spécifiques sur la partie aérienne des plantes. En général ubiquistes, certaines espèces tendent à préférer des plantes particulières. Rares différences d'écologie entre les nymphes et les adultes. La femelle hiberne, le mâle l'imite parfois. on peut trouver les œufs sous les épidermes des feuilles et des tiges des plantes hôtes. Selon l'espèce et le climat, on compte de 1 à 4 générations annuelles.
Ils se nourrissent d'aphides (pucerons…), de psylles, de psoques, d'œufs de divers insectes (lépidoptères, hyménoptères…) et de larves d'homoptères.
Le genre Anthocoris comprend des insectes hétéroptères prédateurs de la famille des Anthocoridae dont les larves et les adultes ont pour proies principalement les psylles et les pucerons sur les arbres fruitiers, la vigne, les grandes cultures, les cultures légumières et les cultures ornementales.
Les anthocoris vivent dans la majorité des cas en prédateurs non spécifiques sur la partie aérienne des plantes. En général ubiquistes, certaines espèces tendent à préférer des plantes particulières. Rares différences d'écologie entre les nymphes et les adultes. La femelle hiberne, le mâle l'imite parfois. on peut trouver les œufs sous les épidermes des feuilles et des tiges des plantes hôtes. Selon l'espèce et le climat, on compte de 1 à 4 générations annuelles.
Ils se nourrissent d'aphides (pucerons…), de psylles, de psoques, d'œufs de divers insectes (lépidoptères, hyménoptères…) et de larves d'homoptères.
Anthocoris – rodzaj niewielkich, drapieżnych owadów z podrzędu pluskwiaków różnoskrzydłych, z rodziny dziubałkowatych (Anthocoridae). Jest rodzajem typowym w obrębie swojej rodziny.
Rodzaj obejmuje gatunki pluskwiaków drapieżnych, których zarówno larwy (nimfy) jak i owady dorosłe żywią się głównie mszycami (zarówno owadami dorosłymi, jak i larwami czy jajami). Dzięki temu ta grupa owadów jest uważana za ważnego i pożytecznego bioregulatora szkodników sadów i pól. Są to owady wszechobecne, choć niektóre preferują tylko wybrane gatunki roślin. Zimują w stanie hibernacji głównie dorosłe samice, choć zdarza się to i samcom. Jaja składają w naskórku pędów i liści roślin żywicielskich ich ofiar. W zależności od gatunku i strefy klimatycznej wytwarza od 1 do 4 pokoleń w ciągu roku.
Anthocoris – rodzaj niewielkich, drapieżnych owadów z podrzędu pluskwiaków różnoskrzydłych, z rodziny dziubałkowatych (Anthocoridae). Jest rodzajem typowym w obrębie swojej rodziny.
Rodzaj obejmuje gatunki pluskwiaków drapieżnych, których zarówno larwy (nimfy) jak i owady dorosłe żywią się głównie mszycami (zarówno owadami dorosłymi, jak i larwami czy jajami). Dzięki temu ta grupa owadów jest uważana za ważnego i pożytecznego bioregulatora szkodników sadów i pól. Są to owady wszechobecne, choć niektóre preferują tylko wybrane gatunki roślin. Zimują w stanie hibernacji głównie dorosłe samice, choć zdarza się to i samcom. Jaja składają w naskórku pędów i liści roślin żywicielskich ich ofiar. W zależności od gatunku i strefy klimatycznej wytwarza od 1 do 4 pokoleń w ciągu roku.
Gatunki Anthocoris alienus (White, 1880) Anthocoris albiger (Reuter, 1884) Anthocoris alpinus (Zheng, 1984) Anthocoris amplicollis (Horváth, 1893) Anthocoris antevolens (White, 1879) Anthocoris bakeri (Poppius, 1913) Anthocoris bicuspis (Herrich-Schaeffer, 1835) Anthocoris butleri (Le Quesne, 1954) Anthocoris chibi (Hiura, 1959) Anthocoris confusus (Reuter, 1884) Anthocoris dimorphicus (Anderson et Kelton, 1963) Anthocoris expansus (Bu, 1995) Anthocoris flavipes (Reuter, 1884) Anthocoris fulvipennis (Reuter, 1884) Anthocoris gallarumulmi (De Geer, 1773) Anthocoris gracilis (Zheng, 1984) Anthocoris hsiaoi (Bu & Zheng, 1991) Anthocoris japonicus (Poppius,1909) Anthocoris kerzhneri (Bu & Zheng, 2001) Anthocoris limbatus (Fieber, 1836) Anthocoris minki (Dohrn, 1860) Anthocoris miyamotoi (Hiura, 1959) Anthocoris montanus (Zheng, 1984) Anthocoris musculus (Say, 1832) Anthocoris nemoralis (Fabricius, 1794) Anthocoris nemorum (Linnaeus, 1761) – dziubałek gajowy Anthocoris nigripes (Reuter, 1884) Anthocoris pericarti (Bu & Zheng, 2001) Anthocoris pilosus (Jakovlev, 1877) Anthocoris qinlingensis (Bu & Zheng, 1990) Anthocoris salicis (Lindberg, 1953) Anthocoris sarothamni (Douglas & Scott, 1865) Anthocoris sibiricus (Reuter, 1875) Anthocoris simulans (Reuter, 1884) Anthocoris thibetanus (Poppius, 1909) Anthocoris tomentosus (Péricart, 1971) Anthocoris tristis (Van Duzee, 1921) Anthocoris visci (Douglas, 1889) Anthocoris whitei (Reuter, 1884) Anthocoris zoui (Bu & Zheng, 2001)