dcsimg
Image of Thermus aquaticus

Deinococcus-thermus

Deinococcus–Thermus ( Macedonian )

provided by wikipedia emerging languages

Deinococcus–Thermus е колено во кое спаѓаат бројни видови на екстремофилни бактерии.[1]

Овие бактерии имаат дебел клеточен ѕид кој им дава Грам-позитивно обојување, но тие имаат и втора мембрана па затоа се поблиски по структура со Грам-негативните бактерии.[2][3][4] Томас Кавалир-Смит го нарекува ова колено Hadobacteria[5] (според грчкото име на подземјето - Хад).

Таксономија

Коленото Deinococcus-Thermus се состои од една класа (Deinococci) и два реда:

Иако овие две групи потекнуваат од заеднички предок, механизмите на резистенција се претпоставува дека еволуирале независно.[13]

Молекуларни обележја

Најдени се молекуларни обележја во форма на CSIs (анг. conserved signature indels) и протеини (CSPs) кои уникатно се споделуваат само меѓу членовите на коленото Deinococcus-Thermus. Овие CSIs и CSPs се карактеристични обележја кои го оделуваат ова колено од сите други бактериски групи и се во согласност со разликите во физиологијата. Најдени се и CSIs и CSPs, кои ја подржуваат таксономската поделба во склоп на самото колено. Некои од CSIs кои ја подржуваат дистинкцијата на ниво на редовите се одговорни за екстремофилните карактеристики. CSIs најдени во бета подединицата на ДНК-зависната РНК полимераза и ДНК топоизомеразата во Thermales видовите може да е инволвирана во термофилноста на овие бактерии,[14] додека оние најдени во ексцинуклеаза ABC, ДНК гираза, и RadA протеинот за поправка на ДНК во Deinococcales видовите може да се инволвирани во радиорезистенцијата.[15] Два CSPs кои уникатно се присутни во родот Deinococcus се смета дека играат улога во формирањето на карактеристичниот радиорезистентен фенотип. Овие CSPs го вклучуваат протеинот DNA damage repair protein PprA.

Филогенија

Филогенијата е базирана на 16S рРНК-базираното LTP ослободување 123 од Проектот "Животно дрво на сите видови" (анг. The All-Species Living Tree Project). [16]


Thermaceae

Rhabdothermus arcticus Steinsbu et al. 2011



Vulcanithermus mediatlanticus Miroshnichenko et al. 2003




Oceanithermus

O. desulfurans Mori et al. 2004



O. profundus Miroshnichenko et al. 2003 (type sp.)





Marinithermus hydrothermalis Sako et al. 2003




Meiothermus



Thermus






Deinococcales

Truepera radiovictrix Albuquerque et al. 2005


Deinococcaceae

Deinobacterium chartae Ekman et al. 2011



Deinococcus





Моментално прифатената таксономија е заснована на Листата на имиња на прокариотите со евиденција во номенклатурата (анг. List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature - LPSN)[17] и Националниот центар за биотехнолошки информации (анг. National Center for Biotechnology Information - NCBI).[18]

  • Колено Deinococcus-Thermus [Deinococcaeota Oren et al. 2015]
    • Класа Deinococci Garrity & Holt 2002 ["Hadobacteria" Cavalier-Smith 1992 emend. Cavalier-Smith 1998; Hadobacteria Cavalier-Smith 2002; "Xenobacteria"]
      • Ред Deinococcales Rainey et al. 1997
        • Фамилија Deinococcaceae Brooks and Murray 1981 emend. Rainey et al. 1997
          • Род Deinococcus Brooks and Murray 1981 emend. Rainey et al. 1997
          • Род Deinobacterium Ekman et al. 2011
        • Фамилија Trueperaceae Rainey et al. 2005
          • Род Truepera da Costa, Rainey and Albuquerque 2005
      • Ред Thermales Rainey and Da Costa 2002
        • Фамилија Thermaceae Da Costa and Rainey 2002
          • Род Thermus Brook and Freeze 1969 emend. Nobre et al. 1996
          • Род Meiothermus Nobre et al. 1996 emend. Albuquerque et al. 2009
          • Род Marinithermus Sako et al. 2003
          • Род Oceanithermus Miroshnichenko et al. 2003 emend. Mori et al. 2004
          • Род Rhabdothermus Steinsbu et al. 2011
          • Род Vulcanithermus Miroshnichenko et al. 2003

Секвенционирани геноми

Во моментов има вкупно 10 секвенционирани геноми на видови во ова колено.[19]

  • Deinococcus radiodurans R1
  • Thermus thermophilus HB27
  • Thermus thermophilus HB8
  • Deinococcus geothermalis DSM 11300
  • Deinococcus deserti VCD115
  • Meiothermus ruber DSM 1279
  • Meiothermus silvanus DSM 9946
  • Truepera radiovictrix DSM 17093
  • Oceanithermus profundus DSM 14977

Двете Meiothermus видови беа секвенционирани под покровителство на проектот Genomic Encyclopedia of Bacteria and Archaea (GEBA), кој има за цел секвенционирање на организми за добивање на филогенетски податоци, и не е ограничен на патогените видови.[20] Моментално, геномот на Thermus aquaticus Y51MC23 е во завршна фаза на комплетирање од страна на DOE Joint Genome Institute. [21]

Наводи

  1. Identification of signature proteins that are distinctive of the Deinococcus–Thermus phylum. „Int. Microbiol.“ том 10 (3): 201–8. септември 2007 г. PMID 18076002. http://www.im.microbios.org/1003/1003201.pdf.
  2. Origin of diderm (Gram-negative) bacteria: antibiotic selection pressure rather than endosymbiosis likely led to the evolution of bacterial cells with two membranes. „Antonie Van Leeuwenhoek“ том 100 (2): 171–182. doi:10.1007/s10482-011-9616-8. PMID 21717204.
  3. Comparative proteome analysis of Acidaminococcus intestini supports a relationship between outer membrane biogenesis in Negativicutes and Proteobacteria. „Arch Microbiol“ том 196 (4): 307–310. doi:10.1007/s00203-014-0964-4. PMID 24535491. https://link.springer.com/article/10.1007%2Fs00203-014-0964-4.
  4. A phylum level perspective on bacterial cell envelope architecture. „Trends Microbiol“ том 18 (10): 464–470. doi:10.1016/j.tim.2010.06.005. PMID 20637628. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0966842X10001058.
  5. Cavalier-Smith T. Rooting the tree of life by transition analyses. „Biol. Direct“ том 1: 19. doi:10.1186/1745-6150-1-19. PMID 16834776. PMC: 1586193. http://www.biology-direct.com/content/1//19.
  6. Truepera radiovictrix gen. nov., sp. nov., a new radiation resistant species and the proposal of Trueperaceae fam. nov.. „FEMS Microbiol Lett“ том 247 (2): 161–169. doi:10.1016/j.femsle.2005.05.002. PMID 15927420. http://femsle.oxfordjournals.org/content/247/2/161.long.
  7. Garrity GM, Holt JG. (2001) Phylum BIV. "Deinococcus–Thermus". In: Bergey’s manual of systematic bacteriology, pp. 395-420. Eds D. R. Boone, R. W. Castenholz. Springer-: New York.
  8. Garrity GM, Bell JA, Lilburn TG. (2005) Phylum BIV. The revised road map to the Manual. In: Bergey’s manual of systematic bacteriology, pp. 159-220. Eds Brenner DJ, Krieg NR, Staley JT, Garrity GM. Springer-: New York.
  9. Identification of distinctive molecular traits that are characteristic of the phylum "Deinococcus-Thermus" and distinguish its main constituent groups. „Syst Appl Microbiol“ том 39 (7): 453–463. doi:10.1016/j.syapm.2016.07.003. PMID 27506333. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0723202016300716.
  10. Why is Deinococcus radiodurans so resistant to ionizing radiation?. „Trends Microbiol“ том 7 (9): 362–5. doi:10.1016/S0966-842X(99)01566-8. PMID 10470044. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0966842X99015668.
  11. http://www.bacterio.cict.fr/classifphyla.html#DeinococcusThermus Архивирано 2013-01-27 во Wayback Machine.
  12. A general method of site-specific mutagenesis using a modification of the Thermus aquaticus. „Anal Biochem“ том 180 (1): 147–151. doi:10.1016/0003-2697(89)90103-6. PMID 2530914. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/0003269789901036.
  13. Comparative genomics of Thermus thermophilus and Deinococcus radiodurans: divergent routes of adaptation to thermophily and radiation resistance. „BMC Evol. Biol.“ том 5: 57. doi:10.1186/1471-2148-5-57. PMID 16242020. PMC: 1274311. http://www.biomedcentral.com/1471-2148/5/57.
  14. Crystal structure of Thermus aquaticus core RNA polymerase at 3.3 A resolution. „Cell“ том 98 (6): 811–824. doi:10.1016/S0092-8674(00)81515-9. PMID 10499798. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0092867400815159.
  15. Analysis of Deinococcus radiodurans's transcriptional response to ionizing radiation and desiccation reveals novel proteins that contribute to extreme radioresistance. „Genetics“ том 168 (1): 21–23. doi:10.1534/genetics.104.029249. PMID 15454524. PMC: 1448114. http://www.genetics.org/content/168/1/21.long.
  16. 'The All-Species Living Tree' Project.„16S rRNA-based LTP release 123 (full tree)“ (PDF). Silva Comprehensive Ribosomal RNA Database. конс. 2016-03-20.
  17. J.P. Euzéby. "Deinococcus-Thermus". List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature (LPSN). конс. 2016-03-20.
  18. Sayers и др. "Deinococcus-Thermus". National Center for Biotechnology Information (NCBI) taxonomy database. конс. 2016-03-20.
  19. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/genomes/MICROBES/microbial_taxtree.html
  20. Wu, D.; Hugenholtz, P.; Mavromatis, K.; Pukall, R. D.; Dalin, E.; Ivanova, N. N.; Kunin, V.; Goodwin, L.; и др.. A phylogeny-driven genomic encyclopaedia of Bacteria and Archaea. „Nature“ том 462 (7276): 1056–1060. doi:10.1038/nature08656. PMID 20033048. Bibcode: 2009Natur.462.1056W.
  21. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/genomeprj/55053
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Автори и уредници на Википедија

Deinococcus–Thermus: Brief Summary ( Macedonian )

provided by wikipedia emerging languages

Deinococcus–Thermus е колено во кое спаѓаат бројни видови на екстремофилни бактерии.

Овие бактерии имаат дебел клеточен ѕид кој им дава Грам-позитивно обојување, но тие имаат и втора мембрана па затоа се поблиски по структура со Грам-негативните бактерии. Томас Кавалир-Смит го нарекува ова колено Hadobacteria (според грчкото име на подземјето - Хад).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Автори и уредници на Википедија