விசிறித்தொண்டை ஓணான் (Fan throated lizard) என்பது பல்லியோந்தி இனத்தைச் சேர்ந்த உயிரினமாகும். இவற்றின் கழுத்துப் பகுதியில் விசிறி போன்ற அமைப்பு இருப்பதால், இவை விசிறித்தொண்டை ஓணான் என அழைக்கப்படுகின்றன. விசிறித்தொண்டை ஓணான் பிரிவில் 11 துணை வகைகள் உலகம் முழுவதும் காணப்படுகின்றன. மூன்று வகைகள் நேபாளத்திலும், இரண்டு வகைகள் இலங்கையின் கடற்கரை- தாழ்வான பகுதிகளிலும், ஒரு வகை நடு இந்தியாவிலும், நான்கு வகைகள் இந்தியாவின் வறண்ட பகுதிகளிலும், புல்வெளிப் பரப்புகளிலும் வாழ்வதாக நம்பப்படுகிறது. தென் தமிழகத்தின் திருநெல்வேலி, கன்னியாகுமரி மாவட்டங்களின் சில பகுதிகளில் அண்மையில் கண்டறியப் பட்டுள்ள சித்தானா மருதம் நெய்தல் என்ற புதியவகை விசிறித்தொண்டை ஒணான்கள் காணப்படுகிறன. இந்த ஓணான் கண்டறியப்பட்ட இடங்கள் பெரும்பாலும் பொட்டல் நிலம், தரிசு நிலப்பரப்புகளே. தென்மேற்கு, வடகிழக்குப் பருவமழைக்கு பின்பு தமிழகம், இலங்கையில் இவ்வகை ஓணான்களை அதிகம் காண முடியும். [2]
விசிறித்தொண்டை ஓணான் (Fan throated lizard) என்பது பல்லியோந்தி இனத்தைச் சேர்ந்த உயிரினமாகும். இவற்றின் கழுத்துப் பகுதியில் விசிறி போன்ற அமைப்பு இருப்பதால், இவை விசிறித்தொண்டை ஓணான் என அழைக்கப்படுகின்றன. விசிறித்தொண்டை ஓணான் பிரிவில் 11 துணை வகைகள் உலகம் முழுவதும் காணப்படுகின்றன. மூன்று வகைகள் நேபாளத்திலும், இரண்டு வகைகள் இலங்கையின் கடற்கரை- தாழ்வான பகுதிகளிலும், ஒரு வகை நடு இந்தியாவிலும், நான்கு வகைகள் இந்தியாவின் வறண்ட பகுதிகளிலும், புல்வெளிப் பரப்புகளிலும் வாழ்வதாக நம்பப்படுகிறது. தென் தமிழகத்தின் திருநெல்வேலி, கன்னியாகுமரி மாவட்டங்களின் சில பகுதிகளில் அண்மையில் கண்டறியப் பட்டுள்ள சித்தானா மருதம் நெய்தல் என்ற புதியவகை விசிறித்தொண்டை ஒணான்கள் காணப்படுகிறன. இந்த ஓணான் கண்டறியப்பட்ட இடங்கள் பெரும்பாலும் பொட்டல் நிலம், தரிசு நிலப்பரப்புகளே. தென்மேற்கு, வடகிழக்குப் பருவமழைக்கு பின்பு தமிழகம், இலங்கையில் இவ்வகை ஓணான்களை அதிகம் காண முடியும்.
The Pondichéry fan-throated lizard (Sitana ponticeriana) is a species of agamid lizard found in eastern peninsular India. It was earlier thought to be widespread but studies in 2016 resulted in the splitting of the group into several species placed in two genera.[2][3] The genus Sitana has an enlarged projecting scale on the posterior side of the hind thigh which is absent in the sister genus Sarada.
The species is found mostly on the ground in open ground patches in thin forests. When disturbed this lizard sometimes runs with a bipedal gait.
_W_IMG_7530.jpg)
Upper head-scales small, sharply keeled; canthus rostralis and supraciliary edge sharp, with much enlarged scales. Dorsal scales larger than ventrals, with sharp keels forming straight longitudinal lines; lateral scales smallest, uniform or intermixed with scattered enlarged ones. The fore limb does not extend on to the vent, if laid backwards; the hind limb reaches to the orbit, if laid forwards; the lower thigh is rather shorter than the foot (measured from the heel to the tip of the longest toe), the length of which is only three-fourths of the distance between the shoulder and hip joints. Limbs above with uniform strongly keeled scales. The length of the limbs varies very much : in some specimens the hind limb stretched forwards does not extend beyond the orbit, in others it reaches the end of the snout or even considerably beyond. Brown, with a series of dark spots along the middle of the back, the spot on the neck being the darkest; a whitish band along each side of the back. The gular (throat) appendage is tricoloured— black, blue, and red.[4]
Tail round, slender, once and a half to twice as long as the head and body, covered with equal keeled scales. Olive-brown above, with a series of rhomboidal spots along the middle of the back; a more or less distinct light band along each side of the back. Dewlap color in this species is very variable. Typically the gular appendage is tricoloured— black, blue, and red; It is more developed in the breeding-season, and in the majority of individuals, at all events, is not coloured at other times.[5] Males are typically distinguished as coloured-fanned, intermediate-fanned, and white-fanned. [6]
This species attains a maximum length of 8 inches, of which the tail takes 5 inches. From snout to vent 3-5 inches. Ebanasar (1989) reported the histomorphology of thyroid gland and thyroid activity in Sitana ponticeriana in juveniles, males and females with different ovary maturation stages. He has also reported ovoviviparity in females from Madurai and Virudhunagar areas of Tamil Nadu.[7]
M. A. Smith noted that there were variants with intermediates that were separated in 2016. Jerdon had described a form from near Bombay called deccanensis which is now included in the genus Sarada.[8]
The diet of Sitana ponticeriana was mostly insects, and the most common types were Formacidae, Lepidopteran larvae, and Termittidae, with all of these found in 80% or more of the stomachs of Sitana ponticeriana.[9]
This species occurs in eastern parts of peninsular India, along the Coromandel Coast. It may be distributed in parts of Sri Lanka.
A team of researchers has discovered a new species of colourful fan-throated lizard from coastal areas of Thiruvananthapuram. The new species belonging to the genus Sitana, have been named Sitana attenboroughii after Sir David Frederick Attenborough, veteran broadcaster and naturalist.[10]
The Pondichéry fan-throated lizard (Sitana ponticeriana) is a species of agamid lizard found in eastern peninsular India. It was earlier thought to be widespread but studies in 2016 resulted in the splitting of the group into several species placed in two genera. The genus Sitana has an enlarged projecting scale on the posterior side of the hind thigh which is absent in the sister genus Sarada.
The species is found mostly on the ground in open ground patches in thin forests. When disturbed this lizard sometimes runs with a bipedal gait.
El lagarto ventilador de colores o lagarto abanico de colores (Sitana ponticeriana) es una especie de la familia de los agámidos y del género Sitana.
Es propia del sur de Asia.
Para huir, a veces emplea la locomoción bípeda.
El dorso es de color marrón, con pintas en forma de rombo más oscuras dispuestas a lo largo de la región espinal, y surcadas por una fina franja clara; la pinta más oscura de todas es la situada a la altura de la cruz. A cada lado de la serie de pintas, hay una franja blanquecina.[2][3]
En la estación reproductiva, presenta un saco gular de coloración azul, negra y roja.[2] Fuera de esa estación, el saco está menos desarrollado, y, en la mayoría de los ejemplares, no tiene esa coloración.[3] A veces, sólo es de color blanco.
Las patas delanteras son más bien cortas. Tanto éstas como las traseras son finas y con dedos largos provistos de garras.
La longitud de las patas varía mucho de unos ejemplares a otros, sobre todo la correspondiente a las traseras. Si se coloca un ejemplar adulto en postura supina y se extiende la pata delantera en dirección a la cloaca, se comprueba que no llega hasta ella. Colocados unos ejemplares en postura prona, la pata trasera no llega hasta la región orbital; en el caso de otros, sí llega; y en el de otros, llega hasta la narina, o incluso mucho más allá. El muslo trasero es bastante más corto que el pie de la misma pata, considerado el pie desde el talón hasta la punta del dedo más largo. La longitud del pie es de aproximadamente tres cuartas partes de la distancia entre el hombro y la articulación de la cadera.[2]
La cola es redondeada, de una longitud desde 3/2 hasta el doble de la correspondiente a la cabeza más el tronco, y está cubierta de escamas uniformemente puntiagudas.[3]
S. ponticeriana puede alcanzar los 20 cm. de longitud; la mayor parte de ella corresponde a la cola: unos 5/8. El tamaño total varía de unas poblaciones a otras. Desde el hocico hasta la cloaca, mide de 76 a 127 mm.
Las escamas superiores de la cabeza son pequeñas y de quillas agudas. Las dorsales son mayores que las ventrales, y también son de quillas agudas y forman franjas derechas longitudinales. Las costales son pequeñas y uniformes, o bien con algunas hipertrofiadas intercaladas. Las de las patas delanteras son muy agudas.[2]
M. A. Smith considera dos formas principales de S. ponticeriana en cuanto a tamaño, de las que las otras serían intermedias:
J. Ebanasar ha estudiado la histomorfología de la glándula tiroidea de S. ponticeriana y su función en ejemplares juveniles y en adultos de los dos sexos; en el caso de las hembras, en diferentes estadios de maduración ovárica.[5]
También señala el ovoviviparismo presentado por hembras de las zonas de Madurai y Virudhunagar (Tamil Nadu).[5]
La zona de distribución de esta especie comprende Ceilán más la India desde el Cabo Comorin hasta el pie de los Himalayas, ya en el Nepal, y desde el occidente de Bengala hasta Kutch y el Punjab.[1][6]
Según Daniel, no ha sido citada en la India oriental allende el Ganges.[1][7]
Schleich y Kästle no la incorporan en su lista de reptiles del Nepal, y señalan que se trata de una especie « hallada solamente en la India ».[1][8]
Según comunicación personal de Raju V. Vyas citada en el sitio de la Lista Roja de la UICN, tal vez habite en parte del Pakistán, si bien su presencia en el Nepal se puede considerar incierta en el mejor de los casos.[1]
En principio es de vida terrestre, pero se puede encontrar en los árboles.[1]
Habita en zonas costeras moderadamente húmedas de matorral, de arenal y de roquedo, y en espacios abiertos de bosque y matorral secos.[1][9]
En Ceilán, está confinada en los terrenos cálidos de baja altitud, y es más abundante en las zonas costeras más secas.[1] Manamendra-Arachchi y Liyanage consideran que esta especie es « capaz de adaptarse a entornos antropizados como bosques secundarios, plantaciones, etc.»[1][10]
Manamendra-Arachchi y Liyanage consideraron en 1994 que esta especie no estaba en peligro.[1][10]
Su estado de conservación se considera de preocupación menor por tener una zona de distribución muy amplia, por ser muy abundante y por presentar, al menos aparentemente, tolerancia a los medios antropizados.
Se considera que no hay amenazas importantes para la conservación de esta especie.[1]
No se han tomado medidas para su conservación. No obstante, parte de su distribución coincide con áreas protegidas.[1]
El lagarto ventilador de colores o lagarto abanico de colores (Sitana ponticeriana) es una especie de la familia de los agámidos y del género Sitana.
Es propia del sur de Asia.
Para huir, a veces emplea la locomoción bípeda.
Sitana ponticeriana Sitana generoko animalia da. Narrastien barruko Agamidae familian sailkatuta dago.
Sitana ponticeriana Sitana generoko animalia da. Narrastien barruko Agamidae familian sailkatuta dago.
Sitana bahiri est une espèce de sauriens de la famille des Agamidae[1].
Cette espèce est endémique du Sud-Est du Sri Lanka[1].
Cette espèce est nommée en l'honneur de Mohomed Mujythaba Bahir[1].
Sitana ponticeriana là một loài thằn lằn trong họ Agamidae. Loài này được Cuvier mô tả khoa học đầu tiên năm 1829.[2]
_I_IMG_0528.jpg)
_W_IMG_7579.jpg)
_W_IMG_7581.jpg)
_W_IMG_7586.jpg)
Sitana ponticeriana là một loài thằn lằn trong họ Agamidae. Loài này được Cuvier mô tả khoa học đầu tiên năm 1829.
_W2_IMG_7581.jpg)
_W2_IMG_7581.jpg)
_W2_IMG_7581.jpg)
