Of all the Graptemys species, the Texas Map Turtle is the smallest. This species is sexually dimorphic.Females range in length from 5-8 inches long, while males tend to be about half the length of females, approximately 2.5-4 inches. The carapace of these turtles is an olive color, with intricate yellow-orange lines on each scute. The vertebral keel, which is even more prominent in the immature turtles, has dark yellow shading on the adults. The plastron is cream colored and bears few markings except for the dark lines that outline the seams. Its head is tapered with a pointed snout. Yellow and orange patterns also decorate its head, neck, legs, and tail. These patterns, which resemble the intricate contour lines of a map, give the map turtle its name. Males have long, dense tails, and older females have larger heads than younger females. The most noticeable characteristic of this turtle, though, is the prominent orange, J-shaped mark that sits directly behind each eye. Although there are several turtle species that resemble the Texas Map Turtle, this mark helps to easily distinguish it from other species (Bartlett 1999; Ernst 1994; Kirkpatrick 1993, Smith 1952).
Other Physical Features: ectothermic ; bilateral symmetry
These turtles stay within close proximity of the Colorado River drainage area. They prefer shallow waterways where there is a moderate current and abundant vegetation. The substrates of the waterways these turtles inhabit tend to be either sand, clay, or limestone. When not in the water, they are often found on basking snags (Bartlett 1999; Ernst 1994; Kirkpatrick 1993).
Aquatic Biomes: rivers and streams
An endemic species of the state of Texas, Graptemys versa, or what is commonly called the Texas Map Turtle, is found only within the Edwards Plateau region of Central Texas. It makes its home with in the streams and tributaries of the Colorado River drainage area (Bartlett 1999; Ernst 1994; Smith 1952).
Biogeographic Regions: nearctic (Native )
This species of turtle has a diet consisting of small mollusks, such as snails, and some local vegetation. In captivity, meats (fish, chicken, beef), dog food, insects, and at times lettuce are the recommended diet. Females, because of their larger head size, tend to be more carnivorous, while males are primarily omnivorous (Bartlett 1999; Ernst 1994; Line 1998).
This genus as a whole has become extremely important in the pet trade market because of its species' beautiful markings. Graptemys sp. had an exporting price set at $2.52 (U.S currency) in 1993. In that same year, exports from the U.S. totaled $37, 233. Exact figures on Graptemys versa aren't available (Bartlett 1999; Amendments 1996).
N/A
The number of turtles in each species of Graptemys has declined in past years. Several factors have been found to contribute to this decline, including environmental changes (pollution, habitat reduction, etc.), predation, and pet trade. Graptemys versa has had no state-regulated conservation program implemented. In 1996, however, a proposal was submitted to the Convention of International Trade of Endangered Species of World Fauna and Flora (U.S. Fish and Wildlife Service) for inclusion of all Graptemys sp. in Appendix II. Several other species in this genus have conservation programs at both the state and national levels (Amendments 1996; Bartlett 1999; Kirkpatrick 1993; Line 1998).
IUCN Red List of Threatened Species: lower risk - near threatened
It is believed that these turtles mate in both early spring and late fall. Head bobbing by males has been observed during mating season, although specific mating behaviors have yet to be described. Females come on shore to lay their eggs. They make their nests (usually several inches deep) along sandbars and other sandy areas that provide protection to the clutch. The female usually lays few eggs; six eggs have been the most known laid in any one clutch. The eggs hatch sixty-five to eighty-five days after being deposited. Hatchlings have not been readily observed in their natural habitat. Sex determination in these turtles is temperature dependent. Generally, species within the Graptemys genus produce mostly males at temperatures lower than 28 degrees Celsius and mostly females at temperatures 30 degrees Celsius or above, although specific temperatures for G. versa have not been found. Karyotyping of this species has revealed that these turtles have 50 chromosomes: 12 pairs of microchromosomes, 11 pairs of metacentric, and 2 pairs of acrocentric macrochromosomes. This is a unique characteristic, because not all species within Graptemys share this number or arrangement of chromosomes (Bartlett 1999; Ernst 1994; Line 1998; White 1986).
Key Reproductive Features: gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate)
Die Texas-Höckerschildkröte (Graptemys versa) ist eine im US-Bundesstaat Texas beheimatete Art aus der Gattung der Höckerschildkröten, die zur Familie der Neuwelt-Sumpfschildkröten gehört.
Die Texas-Höckerschildkröte ist die kleinste aller Höckerschildkröten. Die Weibchen haben eine Carapaxlänge von 12,5 bis 20 Zentimeter. Die Männchen werden auch ausgewachsen nur knapp halb so groß und haben eine Carapaxlänge von 6,5 bis 10 Zentimeter. Die Grundfarbe des Rückenpanzers ist oliv mit einer feinen, orange-gelben Linienfärbung auf jedem Hornschild. Der Dorsalkiel ist am auffälligsten bei Jungtieren, ist aber auch bei adulten Individuen sichtbar und hat eine dunkelgelbe Färbung. Der Bauchpanzer ist cremefarben und weist nur wenige Farbmarkierungen auf außer den dunklen Linien an den Rändern. Der Kopf ist schmal und die Schnauze läuft spitz zu. Die Haut von Kopf, Hals, Beinen und Schwanz weist ein gelbes und orange-farbenes Linienmuster auf. Männchen haben lange Schwänze und ältere Weibchen kann man an ihren breiteren Köpfen erkennen. Direkt hinter dem Auge findet sich eine auffällige, meist J-förmige Farbmarkierung, die zu den eindeutigen Erkennungsmerkmalen dieser Schildkrötenart zählt.
Die Texas-Höckerschildkröte ist mit ihrem Verbreitungsgebiet auf eine verhältnismäßig kleine Region im US-Bundesstaat Texas begrenzt. Sie kommt nur auf dem Edwards Plateau im zentralen Texas vor und kommt dort im Colorado River und seinen Zuflüssen vor. Sie präferieren flache Wasserläufe mit moderater Fließbewegung und einem reichen Pflanzenbewuchs. Der Boden dieser Wasserläufe besteht entweder aus Sand, Lehm oder Kalkstein.
Wie viele andere im Wasser lebende Schildkröten kann man sie häufig beim Sonnenbaden beobachten. Sie sind sehr scheu und tauchen bei der geringsten Andeutung von Gefahr wieder ins Wasser ein. Sie sind ausgezeichnete Schwimmer und fressen Muscheln und Pflanzen.
Die Paarungszeit dieser Höckerschildkrötenart steht nicht sicher fest. Vermutlich paaren sie sich im frühen Frühjahr und im späten Herbst. Die Weibchen graben ihre Nistgruben am liebsten an sandigen Stellen in der Nähe der Wasserläufe. Das durchschnittliche Gelege umfasst sechs Eier. Die Schlupfzeit der Jungschildkröten ist abhängig von der Umgebungstemperatur. In der Regel schlüpfen die Jungtiere nach 65 bis 85 Tagen.
Die Bestandszahlen aller Höckerschildkröten sind rückläufig. Das gilt auch für die Texas-Höckerschildkröte. Die Ursachen des Bestandsrückgangs sind vielfältig und reichen von Umweltverschmutzung bis zu einer zunehmenden Zerstörung des Lebensraumes.
Die Texas-Höckerschildkröte (Graptemys versa) ist eine im US-Bundesstaat Texas beheimatete Art aus der Gattung der Höckerschildkröten, die zur Familie der Neuwelt-Sumpfschildkröten gehört.
The Texas map turtle (Graptemys versa) is a species of emydid turtle endemic to Texas.
Endemic to Texas within the Colorado River (Texas) drainage
Graptemys versa is a smaller turtle; females only attain a carapace length of 21.4 cm (8.4 in). Males are even smaller, only attaining a carapace length of 9.0 cm (3.5 in). When viewed dorsally, the carapace is oval-shaped with the widest part just above the rear legs. The posterior marginals are serrated and the carapacial scutes are convex. A medial keel is present on the vertebral scutes with the most prominent keels being located on the first three. The apex of these scutes are yellowish but often become worn down with age. The base coloration of the carapace is olive green with yellow reticulations. Juveniles and young adults often bear some slight pattern along the central seams of the plastral scutes. However, some adults have a creamy yellow plastron free of markings.
Map turtle researcher Peter Lindeman has documented the following dietary items from Texas map turtles: Freshwater sponges, algae, seeds, Asian clams, various aquatic insects, leeches, and crayfish.
Graptemys versa Graptemys generoko animalia da. Narrastien barruko Emydidae familian sailkatuta dago.
Graptemys versa Graptemys generoko animalia da. Narrastien barruko Emydidae familian sailkatuta dago.
Graptemys versa est une espèce de tortue de la famille des Emydidae[1].
Cette espèce est endémique du Texas aux États-Unis[1]. Elle se rencontre dans le bassin de la Colorado River sur le Plateau d'Edwards.
Les mâles et les juvéniles se nourrissent principalement d'insectes et d'autres invertébrés. Les femelles se nourrissent principalement de mollusques[2].
La tartaruga geografica del Texas (Graptemys versa Stejneger, 1925) è una tartaruga acquatica della famiglia degli emididi.
Le dimensioni variano a seconda del sesso: in esemplari adulti possono andare da 8 a 10 cm per i maschi, da 12 a 15 cm per le femmine, ma in cattività difficilmente raggiungono tali dimensioni.
In natura vivono nei fiumi e nei laghi del sud est degli Stati Uniti, più nello specifico nella zona centrale del Texas.
Si tratta di tartarughe acquatiche che raramente si avventurano sulla terraferma se non per la deposizione delle uova.
Sono animali diurni e sono attivi dalla primavera all'autunno. Con l'abbassarsi delle temperature, verso ottobre, rallentano il loro metabolismo e cadono in letargo sul fondo fangoso del corso d'acqua dove vivono. Con l'arrivo della primavera riacquistano pian piano la loro attività e verso la fine di maggio inizia la stagione degli accoppiamenti.
Verso luglio le femmine depongono la prima volta; si calcolano, in media, tre deposizioni l'anno per un totale di uova che si aggira intorno a 30.
Gli individui maschili risultano essere sessualmente attivi già a partire dal secondo anno di vita, mentre quelli femminili intorno al terzo anno.
Riscuote sempre più ampi consensi da parte degli appassionati in quanto si tratta della specie che raggiunge, una volta adulta, le dimensioni più piccole tra tutte le tartarughe del genere Graptemys e quindi risulta di facile allevamento all'interno di terracquari. Proprio per questo motivo è comparsa sul mercato sostituendo sempre più le sue "cugine" che hanno dimensioni di gran lunga maggiori.
La tartaruga geografica del Texas (Graptemys versa Stejneger, 1925) è una tartaruga acquatica della famiglia degli emididi.
Graptemys versa juga dikenali sebagai Kura-kura Peta Texas ialah spesies kura-kura dari keluarga Emydidae yang berasal dari selatan Amerika Syarikat. Haiwan ini semakin popular dijadikan peliharaan dan populasinya semakin bertambah.
Kura-kura ini dijumpai di tengah Texas terutamanya di Sungai Colorado, iaitu di dataran tinggi Edwards.
Graptemys versa ialah antara kura-kura peta terkecil; kura-kura betina bersaiz 12.5 cm (5.0 in).[3] Jantan pula lebi kecil, iaitu sekitar 9.0 cm (3.5 in).[4] Lunas pada belakang cangkerangnya tidak berwarna hitam, dan terdapat bentuk J pada kepalanya yang jelas kelihatan.
Makanan utamanya terdiri daripada moluska, serangga, udang kecil, dan tumbuh-tumbuhan.
Graptemys versa juga dikenali sebagai Kura-kura Peta Texas ialah spesies kura-kura dari keluarga Emydidae yang berasal dari selatan Amerika Syarikat. Haiwan ini semakin popular dijadikan peliharaan dan populasinya semakin bertambah.
Graptemys versa is een schildpad uit de familie moerasschildpadden (Emydidae).[1] De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Leonhard Hess Stejneger in 1925. Later werd de wetenschappelijke naam Graptemys pseudogeographica versa gebruikt.
De schildpad bereikt een maximale schildlengte tot ongeveer 21 centimeter. De kleur van het schild is bruin, het rugschild heeft een opvallende nettekening van gele lijnen. De kop en poten zijn bruin van kleur en hebben een gele lijnentekening.[2]
Graptemys versa komt endemisch voor in de Verenigde Staten, en alleen in de staat Texas. De habitat bestaat uit kleinere, ondiepe wateren.[2]
Graptemys versa is een schildpad uit de familie moerasschildpadden (Emydidae). De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Leonhard Hess Stejneger in 1925. Later werd de wetenschappelijke naam Graptemys pseudogeographica versa gebruikt.
Graptemys versa[2] är en sköldpaddsart som beskrevs av Leonhard Hess Stejneger 1925. Graptemys versa ingår i släktet Graptemys och familjen kärrsköldpaddor.[3][4] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[3]
De största honor har en 21,4 cm lång sköld och hos de största hannar är skölden 11,5 cm lång.[1]
Arten förekommer i centrala Texas i USA vid Coloradofloden och i andra delar av flodens avrinningsområde. Den vistas i dessa delar av floden som har en rik vattenvegetation. Dessutom besöks korvsjöar och andra insjöar.[1]
Olika insekter, andra ryggradslösa djur och troligen några växtdelar utgör födan åt hannar och ungdjur. Honor åt tidigare olika blötdjur. Efter att asiatiska musslor av släktet Corbicula introducerades blev dessa den främsta födan för honor. Under fyra tillfällen per år lägger honan 4 till 9 ägg. Nyfödda hannar blir efter två till tre år könsmogna. Honor behöver bli sju år gamla eller äldre innan de kan fortplanta sig. De har vid denna tidpunkt en 13 cm lång sköld.[1]
Wikimedia Commons har media som rör Graptemys versa.
Wikispecies har information om Graptemys versa.
Denna kräldjurs-relaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Graptemys versa är en sköldpaddsart som beskrevs av Leonhard Hess Stejneger 1925. Graptemys versa ingår i släktet Graptemys och familjen kärrsköldpaddor. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.
De största honor har en 21,4 cm lång sköld och hos de största hannar är skölden 11,5 cm lång.
Arten förekommer i centrala Texas i USA vid Coloradofloden och i andra delar av flodens avrinningsområde. Den vistas i dessa delar av floden som har en rik vattenvegetation. Dessutom besöks korvsjöar och andra insjöar.
Olika insekter, andra ryggradslösa djur och troligen några växtdelar utgör födan åt hannar och ungdjur. Honor åt tidigare olika blötdjur. Efter att asiatiska musslor av släktet Corbicula introducerades blev dessa den främsta födan för honor. Under fyra tillfällen per år lägger honan 4 till 9 ägg. Nyfödda hannar blir efter två till tre år könsmogna. Honor behöver bli sju år gamla eller äldre innan de kan fortplanta sig. De har vid denna tidpunkt en 13 cm lång sköld.
Це найдрібніша черепаха свого роду. Спостерігається статевий диморфізм: самиці мають довжину карапаксу 12,5—20 см, самці їх менше вдвічі 5,5—10 см. У не статевозрілих особин чітко виражено кіль, у дорослих кіль темно-жовтого кольору. У самців довгі пружні хвости, у старих самиць голови більше, ніж у молодих.
Карапакс забарвлено у оливковий колір з помаранчево-жовтими лініями на кожному щитку. Пластрон кремовий, з темними мітками і лініями. Морда витягнута. Жовті та помаранчеві візерунки прикрашають голову, шию, кінцівки і хвіст. Примітною особливістю виду є помаранчева відмітна позаду очей, по якій цю черепаху можна відразу виділити серед споріднених особин.
Полюбляє річки та струмки. Ці черепахи воліють мілководдя з густими заростями водяних рослин на піщаних або глинястих берегах. Їх часто можна зустріти у воді або гріються в затишному місці на сонці. Техаська мапова черепаха чудово плаває та полюбляє приймати сонячні ванни. Дуже полохлива і при найменшому натяку на небезпеку тікає у воду. .
Харчується молюсками, равликами і водною рослинністю. Самиці внаслідок більшого розміру голови більше тяжіють до їжі тваринного походження, тоді як самці всеїдні.
Парування відбувається ранньою весною і пізньою осінню. Самці вступають в боротьбу через самиць, б'ючи один одного головами. Самиці виходять на берег відкласти яйця. Вони роблять ямки від 5 см в глибину і більше у піщаному ґрунті. У кладці 6 яєць. Інкубаційний період триває 65—85 днів. Стать новонароджених залежить від температури, при якій відбувалася інкубація. При температурі нижче 28 °C вилуплюються самці, а при 30 °C і вище — самиці.
Ендемічний вид штату Техас (США). Зустрічається на плато Едвардса у центральному Техасі.
Graptemys versa là một loài rùa trong họ Emydidae. Loài này được Stejneger mô tả khoa học đầu tiên năm 1925.[4]
|coauthors= bị phản đối (trợ giúp) Phương tiện liên quan tới Graptemys versa tại Wikimedia Commons
Graptemys versa là một loài rùa trong họ Emydidae. Loài này được Stejneger mô tả khoa học đầu tiên năm 1925.
德州地圖龜（英語：Texas map turtle，學名：Graptemys versa） 是地圖龜屬下的一種龜，只生活在美國德克薩斯州愛德華茲高原的科羅拉多河流域內。
德州地圖龜是一種小型地圖龜，雌性個體背殼僅長達12.5厘米（4.9英寸），[3] 雄性更只有9厘米（3.5英寸）。[4]
ワシントン条約附属書III類テキサスチズガメ（学名：Graptemys versa）は、ヌマガメ科チズガメ属に分類されるカメ。
最大甲長21.4センチメートル[1]。背甲は扁平[1]。オスよりもメスの方が大型になり、オスは甲長6.5-11センチメートル[1]。背甲の前部にある甲板は盛り上がる[1]。椎甲板の中央に筋状の盛り上がり（キール）があるが、瘤状にならない[1]。背甲の色彩は暗黄色で、黄色い網目状の斑紋とその中に同心円状の斑紋が入る[1]。腹甲の色彩は黄色や淡黄色で、甲板の継ぎ目（シーム）は暗色[1]。
頭部は属内ではやや小型で、吻端はやや突出する。頭部や四肢の色彩は暗黄色で、黄色や橙色の筋模様が入る[1]。眼には暗色の筋模様が入る[1]。眼後部にアルファベットの逆「J」字状の斑紋もしくは横縞が左右に1つずつ入る[1]。
基底が石灰石でやや水深が浅い河川に生息する[1]。昼行性[1]。日光浴を行うことを好む[1]。
ペットとして飼育されることもあり、日本にも輸入されていた。流通量は少なく、価格も属内では高価だった[1]。2006年にチズガメ属がワシントン条約附属書III類に掲載されたためアメリカ合衆国からの輸出が制限され流通量は激減している。
この項目は、動物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（Portal:生き物と自然／プロジェクト:生物）。 
