Gråkinndovenfugl (Bucco noanamae) er ein fugl i dovenfuglfamilien og er endemisk til Colombia med utbreiing i vestlege delar av landet nord for Buenaventura, i nord heilt mot grensa til Panama og Det karibiske havet.
Dette er ein mellomstor, tjukkfallen insektetande dovenfugl med kroppslengd på 18 centimeter. I hovudtrekk har denne fuglearten brun overside, kvit strupe, svart bryst og elles lys underside med mørke flekker. Oversida er skildra som gråleg brun med svakt skravert mønster i farge som er nærmar seg raud, han har kvitt nedst i panna og kvit augestripe, øyredekkarane er grå. Det kvite partiet i strupen dannar ein krage ut mot sidene på halsen. Brystet er svart, buken og kroppssidene er kvite med brungule flekker.[1] Nebbet er svart, iris raud og beina lys grå.[2]
Desse fuglane sit ofte urørlege og stille på greiner, bøyer seg så ned og plukkar insekt fra bladverk. Songen er ein serie av mange flytetonar som startar i ei trille og blir meir strekt ut mot slutten. Det naturlege habitatet er i fuktig og våt skog, kan òg bruke gjenvekst sekundærskog og i krattskog og sit lågt i vegetasjonen.[2]
Denne dovenfuglen lever i lågland, under 100 moh. Utbreiingsområdet er frå vestkysten av Urabá-bukta mot Det karibiske havet, i eit belte sørover gjennom Chocó-departementet i vestlege Colombia til Uramba nasjonalpark, så vidt inn i Valle del Cauca-departementet.
Ein kjenner ikkje storleiken på populasjonen, men han er trudd å vere minkande. Arten er sjeldan i utbreiingsområdet og IUCN har klassifisert han som nær truga. Trugsmåla er nye busettingar, avskoging og utviding av plantasjar og anna landbruksdrift.[3]
Gråkinndovenfugl (Bucco noanamae) er ein fugl i dovenfuglfamilien og er endemisk til Colombia med utbreiing i vestlege delar av landet nord for Buenaventura, i nord heilt mot grensa til Panama og Det karibiske havet.