The Tanypezidae are also known as the “stretched-foot flies”. It is a small family of true flies in the Acalyptrata that is found mostly in the New World, with the larger genus Neotanypeza (26 species) found in the Neotropics, and Tanypeza (2 species) found in North America, with one of these species extending into the Palaearctic. One species of Neotanypeza, N. dominicana, is an extinct species known from Dominican amber.
Species of Tanypezidae are relatively large, and have a semi-spherical head and stout bodies that are perched atop long, thin legs, the latter of which have sometimes allied them with the families Neriidae and Micropezidae. The head and thorax are also often very dark with contrasting silver-haired stripes and spots.
The Tanypezidae, known as the “stretched-foot flies”, are small family of acalyptrate Diptera (Schizophora, Brachycera). The 28 species are found mostly in the New World, divided between two genera: Tanypeza (2 species) is found in North America, with the type species (T. longimana Fallén) extending into the Palaearctic, and Neotanypeza (26 species) is neotropical in distribution and includes one species known only from Dominican amber from 17–20 million years ago, N. dominicana Lonsdale & Apigian.[3] This distribution contrasts that of its sister family, the Strongylophthalmyiidae, which is mostly East Asian in distribution.
The family was recently treated by Lonsdale (2013),[4] who redefined the family and its genera, synonymizing all other neotropical tanypezid genera in Neotanypeza. Lonsdale (2014)[5] also provided a full catalogue for the family.
Species of Tanypezidae are relatively large and have semispherical heads and stout bodies that are perched atop long, thin legs, the latter of which have sometimes allied them with the families Neriidae and Micropezidae. The head and thorax are also often very dark with contrasting silver- (sometimes golden-) haired stripes and spots. Furthermore, apical convergence of wing veins R4+5 and M1 occurs, and no vibrissae, setulae on the upper surface of vein R1, and a large, flat ocellar disc behind the ocelli. Little is known of the biology of tanypezid species, but T. longimana is known from low vegetation in humid deciduous woodlands, often around running water.
The Tanypezidae, known as the “stretched-foot flies”, are small family of acalyptrate Diptera (Schizophora, Brachycera). The 28 species are found mostly in the New World, divided between two genera: Tanypeza (2 species) is found in North America, with the type species (T. longimana Fallén) extending into the Palaearctic, and Neotanypeza (26 species) is neotropical in distribution and includes one species known only from Dominican amber from 17–20 million years ago, N. dominicana Lonsdale & Apigian. This distribution contrasts that of its sister family, the Strongylophthalmyiidae, which is mostly East Asian in distribution.
The family was recently treated by Lonsdale (2013), who redefined the family and its genera, synonymizing all other neotropical tanypezid genera in Neotanypeza. Lonsdale (2014) also provided a full catalogue for the family.
Species of Tanypezidae are relatively large and have semispherical heads and stout bodies that are perched atop long, thin legs, the latter of which have sometimes allied them with the families Neriidae and Micropezidae. The head and thorax are also often very dark with contrasting silver- (sometimes golden-) haired stripes and spots. Furthermore, apical convergence of wing veins R4+5 and M1 occurs, and no vibrissae, setulae on the upper surface of vein R1, and a large, flat ocellar disc behind the ocelli. Little is known of the biology of tanypezid species, but T. longimana is known from low vegetation in humid deciduous woodlands, often around running water.
Les Tanypezidae sont une famille de diptères muscomorphes.
Selon Catalogue of Life (1 mars 2013)[1] :
Les Tanypezidae sont une famille de diptères muscomorphes.
De langpootvliegen (Tanypezidae) zijn een familie uit de orde van de tweevleugeligen (Diptera), onderorde vliegen (Brachycera). Wereldwijd omvat deze familie zo'n 2 genera en 28 soorten.
De volgende geslachten zijn bij de familie ingedeeld:
De langpootvliegen (Tanypezidae) zijn een familie uit de orde van de tweevleugeligen (Diptera), onderorde vliegen (Brachycera). Wereldwijd omvat deze familie zo'n 2 genera en 28 soorten.
Tanypezidae, eller langbeinfluer er en liten familie av slanke fluer. En art, Tanypeza longimana, finnes i Norge nord til Nord-Trøndelag.
Middelsstore (5-8 mm lange), slanke fluer med stort hode og lange bein. Kroppen er slank, med noen få kraftige børster. Hos slekten Tanypeza er det påfallende felter av tett, sølvgrå bestøvning på ryggen og sidene av brystet (thorax). Bakkroppen er slank, og hos hunnene trukket ut til et langt eggleggingsrør.
Hodet er stort og bredt, med store, runde fasettøyne. I pannen sitter tre punktøyne. Mesteparten av ansiktet et dekket med tett, grålig bestøvning hos slekten Tanypeza. Antennene er tre-leddete, det ytterste leddet er ganske stort og ovalt. En antennebørste (arista) sitter nær roten på oversiden av det ytterste leddet. Denne har kort hår. De har ikke kinnbørster (vibrissae). Munndelene er av vanlig fluetype, middels store.
Vingene er store uten noen spesielle særtrekk.
Beina er lange og tynne, stort sett gule hos den europeiske arten. Særlig er føttene (tarsene) lange. Artsnavnet til Tanypeza longimana betyr «med lang hånd».
Larvene er pølseformede, tilspissede i hodeenden. Munndelene er bare synlige som et par små kroker som stikker ut. På det bakerste segmentet sitter to åndehull (spirakler) på hver sin korte utvekst som peker bakover.
Larvene lever trolig i fuktig, råtten ved. De voksne dyrene kan finnes på fuktige steder i skog, men de er sjeldne. Lite er kjent om biologien.
Tanypezidae, eller langbeinfluer er en liten familie av slanke fluer. En art, Tanypeza longimana, finnes i Norge nord til Nord-Trøndelag.
Multimedia w Wikimedia Commons Tanypezidae – rodzina owadów z rzędu muchówek i podrzędu krótkoczułkich. Obejmuje 28 opisanych gatunków. Larwy prawdopodobnie są saproksylofagami.
Muchówki o ciele długości od 5 do 11,5 mm[1]. Głowa ich jest wyższa niż długa, z tyłu spłaszczona, ubarwiona głównie czarno, często z jaśniejszą twarzą, potylicą i czułkami. Czoło jest jedwabiście owłosione, o bokach zaopatrzone w rzędy drobnych szczecinek, za wzgórkami ocznymi dyskowato wyniesione. Potylica jest biało omszona. Policzki są wąskie, z krótkimi włoskami. Nadustek ma szeroki przedni brzeg. Nie występują wibrysy i zewnętrzne szczecinki ciemieniowe. Czułki są wystające, zagięte, o zwężonym i wydłużonym pierwszym członie biczyka. Tułów jest zwarty i szeroki, czarny z paskami srebrzystego owłosienia, a niekiedy z żółtymi kropkami. Szerokie przedpiersie sięga episternum przedtułowia. Łuseczki są na brzegach długo owłosione. Użyłkowanie skrzydła cechują kompletna i nieprzerywana żyłka subkostalna, drobno oszczeciniona pierwsza żyłka radialna, silnie zbieżne ku wierzchołkom żyłki M1 i R4+5 oraz silnie zakrzywiona druga odnoga przedniej żyłki kubitalnej. Białe przezmianki mają niekiedy przyciemnione szczecinki na grzbietowej stronie. Barwa długich i smukłych odnóży jest głównie żółta, a odwłoka głównie czarna. Drugi segment odwłoka ma zwykle poprzecznie podzielone sternum oraz długie, grube szczecinki przednio-boczne na tergicie. U samicy segmenty odwłoka od szóstego do dziesiątego są zwężone i wydłużone, tworząc pokładełko. Siódmy segment samicy ma oddzielone od siebie i silnie podłużnie podzielone tergit i sternit. Ponadto samicę cechują w przekroju poprzecznym zakrzywione przysadki odwłokowe oraz dwie dobrze rozwinięte, szeroko jajowate spermateki. U samca ósmy sternit odwłoka jest srebrzyście omszony. Na epandrium i całkowicie z nim zespolonym surstylusie występują zarówno drobne jak i mocne szczecinki, a powierzchnie tych narządów pozbawione są tekstury. Postgonit samca jest miękki, kształtu paskowatego, wyposażony w drobne szczecinki wierzchołkowe i u nasady zlany z wewnętrzną powierzchnią hypandrium. Na nadprącie składają się dwa skleryty połączone stawowo z nasadą fallusa i tylną krawędzią hypandrium[2].
Jaja są około 2,3 mm dłuższe niż szerokie, z drobnymi mikropylami, kilkoma podłużnymi bruzdami, zbiegającymi się ku szczytowi i silniej niż u Strongylophthalmyiidae guzkowanej powierzchni[2]. Bionomia jest słabo poznana i jakiekolwiek dane dotyczą tylko Tanypeza longimana. Larwy tego gatunku są prawdopodobnie saproksylofagami, rozwijającymi się w butwiejącym drewnie. Owady dorosłe spotyka się na niskiej roślinności w sąsiedztwie martwych, leżących drzew i gnijących pniaków[2][3].
Przedstawiciele rodziny zamieszkują Palearktykę, Nearktykę i krainę neotropikalną[2], przy czym w Nearktyce występują 2 gatunki, a w Palearktyce tylko jeden, znany również z Polski – T. longimana[2][3][4] (zobacz: Tanypezidae Polski).
Takson ten wprowadzony został w 1856 roku przez Camilo Róndaniego[5]. Dawniej zaliczano doń także podrodzinę Strongylophthalmyiinae, obecnie traktowaną jako odrębna rodzina[4][2]. W 2013 roku Owen Lonsdale dokonał rewizji systematyki rodziny na podstawie analizy filogenetycznej. Jej wyniki wskazują na siostrzaną relację pomiędzy Strongylophthalmyiidae i Tanypezidae oraz z silnym wsparciem potwierdzają monofiletyzm tych rodzin[2]. W 2014 roku ten sam autor opublikował pełny katalog rodziny[6]. Do Tanypezidae należy 28 opisanych gatunków, zgrupowanych w dwóch siostrzanych rodzajach[2][6]:
W zapisie kopalnym znany jest tylko jeden gatunek wymarły – datowany na środkowy miocen Neotanypeza dominicana[7].
Tanypezidae – rodzina owadów z rzędu muchówek i podrzędu krótkoczułkich. Obejmuje 28 opisanych gatunków. Larwy prawdopodobnie są saproksylofagami.
Длинноножки[1][2] (лат. Tanypezidae) — небольшое голаркто-неотропическое семейство насекомых из надсемейства Diopsoidea отряда двукрылых, выделенное итальянским диптерологом Камило Рондани в 1856 году[3].
Небольшие мухи (6—7 мм) с тонким стройным телом, тёмной окраски. Глаза широкие их высота больше длины. У самцов глаза сближены, но не соприкасаются, у самок разделены широким лбом. Затылок плоский, покрыт белыми волосками. Лоб войлочно-опушенный. Передний край наличника широкий. В средней части лба находятся две пары орбитальных щетинок. Оцелярные щетинки имеются. Затемнённые щетинки скрещиваются. Вибрисы отсутствуют. Ариста, располагается в основании третьего членика усиков, голая или покрыта короткими волосками. На среднеспинке имеются серебристые войлочные полосы. На крыле субкостальная жилка к вершине истончается и плохо заметна при впадении в костальную жилку. На костальной жилке нет разрыва при впадении субкостальной жилки. Первая радиальная жилка со щетинками сверху. Последняя радиальная и первая медиальные жилки сходятся на вершине. На рукоятке жужжалец имеются волоски. Ноги длинные и тонкие, как правило, жёлтого цвета, но могут быть и чёрные, например у Neotanypeza grandis (Enderlein)[4].
Мухи держатся на траве и листьях кустарников во влажных местах, по берегам водоёмов. Личинки питаются разлагающимися веществами растительного происхождения[5][6].
Семейство включает 2 рода и 28 видов[4]. Представители семейства первоначально рассматривались либо как подсемейство в составе либо Ulidiidae, либо в составе надсемейства Tephritoidea. Немецкий диптеролог Вили Хенниг впервые поместил Tanypezidae в надсемейство Diopsoidea[7]. Некоторые авторы включают в состав Tanypezidae семейство Strongylophthalmyiidae[8][9]. Семейство встречается в Неотропической области, где представлено 26 видов рода Neotanypeza Hendel. В Неарктике известно два вида Tanypeza longimana Fallén и Tanypeza picticornis Knab[en] & Shannon[en][10]. В Палеарктике, в том числе в фауне России, отмечен только трансголарктический вид Tanypeza longimana Fallén.
TanypezaT. longimana
T. picticornis
N. argentata
N. apicalis
N. ochrifemur
N. abdominalis
N. rutila
N. flavicalax
N. flavibasis
N. callitarisis
N. alopecia
N. ornatipes
N. dominiciana
N. dallasi
N. claripennis
N. elegans
N. montata
N. micans
N. leucothrix
N. nigtirthix
N. quadtisetosa
N. postos
N. symmetros
N. marshalli
N. dimorpha
N. vexilla
N. plotoplax
N. grandis
В ископаемом состоянии известен один вид Neotanypeza dominicana Lonsdale & Apigian, 2010, описанный из доминиканского янтаря[13].
Длинноножки (лат. Tanypezidae) — небольшое голаркто-неотропическое семейство насекомых из надсемейства Diopsoidea отряда двукрылых, выделенное итальянским диптерологом Камило Рондани в 1856 году.
