dcsimg

Owocojad złotobrzuchy ( Polish )

provided by wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Owocojad złotobrzuchy (Pipreola aureopectus) – gatunek małego ptaka z rodziny bławatnikowatych. Występuje w północnej części Ameryki Południowej. Niezagrożony wyginięciem.

Taksonomia

Gatunek opisał po raz pierwszy Frédéric de Lafresnaye w roku 1843. Opis ukazał się w czasopiśmie Revue Zoologique, par la Société Cuvierienne. Autor nadał owocojadowi złotobrzuchemu nazwę Ampelis aureopectus. Za miejsce zebrania holotypu wskazał „Santa Fé de Bogotá”[3]. Wyróżnia się 3 podgatunki[4][1][3].

Podgatunki i zasięg występowania

Wyróżnia się następujące podgatunki[4][1]:

  • P. a. decora Bangs, 1899Santa Maria Mountains (północno-wschodnia Kolumbia). Spotykany na wysokości 600-2100 m n.p.m.[5]
  • P. a. festiva (Todd, 1912) – północna Wenezuela, od Carabobo po stan Aragua. Odnotowywany od 800 po 2050 m n.p.m.[5]
  • P. a. aureopectus (Lafresnaye, 1843) – wschodnia Kolumbia i zachodnia Wenezuela. Stwierdzany między 600 a 2300 m n.p.m.[5]

Środowisko

Owocojad złotobrzuchy zasiedla niskie i średnie wysokości w wilgotnych lasach górskich i podgórskich. Spotykany także na ich obrzeżach i plantacjach kawy typu shade-grown coffee; zasiedla również wyższe lasy wtórne. Mimo upodobania do lasów wilgotnych, w Parku Narodowym Henri Pittier zdaje się unikać najwilgotniejszych miejsc. Przebywa w środkowych piętrach lasu[3].

Morfologia

Długość ciała 16,5-17,5 cm[3]. Owocojad złotobrzuchy to przysadzisty ptak, sprawiający wrażenie ociężałego i niezdarnego. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Opis dotyczy podgatunku nominatywnego. U samca wierzch ciała jasny, trawiastozielony, niekiedy o niebieskawym odcieniu; ta sama barwa obejmuje pokrywy uszne oraz pokrywy skrzydłowe. Nad kantarkiem kolor ciemnieje, w trakcie obserwacji terenowych wygląda nawet na czarny. Lotki szarobrązowe z trawiastozielonymi chorągiewkami zewnętrznymi. Na lotkach III rzędu białe zakończenia. Broda wraz z czołem przybierają barwę ciemnozieloną. Gardło i górna część piersi złocistożółte; dalej w kierunku ogona upierzenie jaśnieje, przechodząc w cytrynowy na brzuchu oraz pokrywach podogonowych, które dodatkowo mają odcień zielony. Boki tułowia i piersi, podobnie jak wierzch ciała, pokrywają pióra trawiastozielone, sięgające aż do nogawic. W miejscach styku barwy żółtej z zieloną występują paski obu tych kolorów[3]. U dorosłej samicy wierzch ciała upierzony jest jak u samca, z wyjątkiem ciemniejszego kantarka. Barwa biała pokrywa mniejszą powierzchnię na lotkach III rzędu. Gardło równomiernie pokrywają żółte i zielone pasy. Pozostała część spodu ciała głównie zielona, z niewielką ilością żółtych piór na środku piersi i nieco dalej na środku brzucha. Jasnożółte pokrywy podogonowe pokrywają zielone pasy. U samca dziób pomarańczowy do pomarańczowoczerwonego, u samicy szary. U obu płci nogi szarozielone. Tęczówki samicy żółtobiałe, samca od żółtobiałych po żółtopomarańczowe[5]

Długość czaszki wynosi 37,2 mm, dla okazu nieokreślonej płci z Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej[6]. Masa ciała dla 11 zbadanych samców P. a. decora waha się między 34 a 46,5 g, zaś u 5 zważonych samic wynosi 34-60 g. Pozostałe wymiary, podane w milimetrach, przedstawia poniższa tabela[5].

Podgatunek skrzydło (samiec) skrzydło (samica) dziób (samiec) dziób (samica) skok (samiec) skok (samica) ogon festiva 89-95 90-94 14-15 15-16 20,5-23 20,5-23 64-71 aureopectus 88-96 — — — — — — decora 83-88 84 — — — — 63-67

Behawior

Barwa dźwięku podobna jak u innych owocojadów, na przykład złotopierśnego (P. jucunda). P. aureopectus odzywa się wysokim, trwającym około 3 sekund, psEEEE-e-e-e-e-ee-e-e. Tak samo jak inne gatunki z rodzaju Pipreola, owocojad złotobrzuchy jest słabo poznany pod względem zachowania. Przebywa samotnie lub w parach, widywany w stadach wielogatunkowych. Obserwowany był siedzący długo nieruchomo. Żywi się małymi owocami, zrywanymi podczas siedzenia na gałęzi. Brak informacji na temat preferowanych gatunków[5].

Brak informacji o lęgach. W Kolumbii w okresie styczeń-czerwiec odłowiono 18 okazów o powiększonych jądrach lub jajnikach. Schaefer i Phelps (1954) zasugerowali, że szczyt sezonu lęgowego przypada na maj[5].

Status zagrożenia

Przez IUCN gatunek klasyfikowany jest jako najmniejszej troski (LC, Least Concern). BirdLife International bierze owocojada złotobrzuchego pod uwagę w trakcie wyznaczania ostoi ptaków IBA; występuje w 15 obszarach uznanych za Important Bird Area. Należą do nich także obszary chronione, będące parkami narodowymi. W Kolumbii są to Park Narodowy Munchique i PN Tamá. W Wenezueli spotykany w parkach narodowych El Ávila, El Tamá, Guatopo, Macarao, Perijá, Sierra Nevada, Terepaima oraz Yacambú[7].

Przypisy

  1. a b c Pipreola aureopectus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Pipreola aureopectus. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
  3. a b c d e Kirwan i Green 2011 ↓, s. 365.
  4. a b F. Gill & D. Donsker: Cotingas, manakins, tityras & becards. IOC World Bird List (v4.2). [dostęp 3 maja 2014].
  5. a b c d e f g Kirwan i Green 2011 ↓, s. 366.
  6. George H. Lowery Jr. & John P. O'Neill. A new genus and species of Cotinga from Eastern Peru. „The Auk”. 83 (1), s. 1-9, 1966.
  7. Golden-breasted Fruiteater Pipreola aureopectus. BirdLife International. [dostęp 3 maja 2014].

Bibliografia

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Owocojad złotobrzuchy: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL

Owocojad złotobrzuchy (Pipreola aureopectus) – gatunek małego ptaka z rodziny bławatnikowatych. Występuje w północnej części Ameryki Południowej. Niezagrożony wyginięciem.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL