Abies cephalonica, abeto griego o abeto de Cefalonia es una especie arbórea de la familia de las pináceas, originaria de las regiones montañosas de Grecia, fundamentalmente en el Peloponeso y en la isla de Cefalonia.
Es un árbol de tamaño mediano, entre 25 y 35 m, raramente alcanza los 40 m de altura, con un diámetro del tronco de hasta 1 m. Prospera en altitudes de 900 a 1700 m, en aquellas montañas con una precipitación por encima de los 1000 milímetros.
Es parecido al pinsapo, pero con las hojas más grandes, entre 15 y 35 mm, y las brácteas tectrices erectas en el estróbilo.
La madera del abeto griego era muy utilizada en el pasado para la construcción general, pero actualmente ya apenas si se usa, dada su escasez. Se planta como árbol ornamental en grandes parques y jardines, evitándose las zonas con heladas tardías puesto que pueden dañarlo gravemente, ya que es una de las primeras coníferas en renovar las hojas en primavera.
Abies cephalonica fue descrita por John Claudius Loudon y publicado en Gardener's Magazine and Register of Rural and Domestic Improvement 14: 81. 1838.[2]
Abies: nombre genérico que viene del nombre latino de Abies alba.[3]
cephalonica: epíteto geográfico que alude a su localización en Cefalonia.
Abies cephalonica, abeto griego o abeto de Cefalonia es una especie arbórea de la familia de las pináceas, originaria de las regiones montañosas de Grecia, fundamentalmente en el Peloponeso y en la isla de Cefalonia.
Vista del árbol DetalleGrška jelka (znanstveno ime Abies cephalonica) je iglasto drevo, ki je samoniklo v goratih predelih Grčije.
Grška jelka doseže v višino od 20 do 35, izjemoma do 40 m, njeno deblo pa lahko ima premer do 1 m. Krošnja je sprva stožčasta, pri starejših drevesih postane široka in neenakomerna. Veje so pokončne do razprte. Črtalaste iglice so gladke, bleščeče, ploščate in koničaste, dolge od 2 do 3 cm in široke okoli 2 mm. Po zgornji strani so temno zelene, po spodnji pa belo-zelene barve. Cvetovi so manj opazni. Moška in ženska socvetja so ločena na isti rastlini. Plodovi so koničasti in podolgovati storži z nazaj zavihanimi luskami, dolgi med 10 in 16 cm. Njihova zunanjost je smolnata, barva pa zeleno-rjava.
Grška jelka je samonikla v goratih predelih Grčije in je danes najbolj razširjena predvsem na Poloponezu in na Kefaloniji. Zelo dobro prenaša vročino in sušo.
Les grške jelke je bil v preteklosti pogosto uporabljan za gradnjo, danes pa je, zaradi vse večje redkosti drevesa, manj pomemben.
Grška jelka (znanstveno ime Abies cephalonica) je iglasto drevo, ki je samoniklo v goratih predelih Grčije.