Lacazia loboi es una especie de hongo del orden Onygenales que provoca la enfermedad conocida como lobomicosis, una afección cutánea endémica de América del Sur propia de humanos y delfines.[3] Es la única especie de su género.[4]
Debido a la imposibilidad de cultivar esta especie, permaneció durante décadas sin ser clasificada taxonómicamente. Un análisis del ARN ribosomal 18S y el gen CHS2 publicado en 2001 reveló que era próxima filogenéticamente a Paracoccidioides brasiliensis, un hongo dimórfico del orden Onygenales.[3]
Puede tener reactividad cruzada con los antígenos de P. brasiliensis.[5] Para su observación se puede emplear la tinción de Gridley, en la que las fibras elásticas y la mucina se ven rosas sobre fondo amarillo.[6] Al microscopio se observa como células redondeadas o con forma de limón, aisladas o formando cadenas cortas, de unos 9 μm de diámetro.[7]
Lacazia loboi es una especie de hongo del orden Onygenales que provoca la enfermedad conocida como lobomicosis, una afección cutánea endémica de América del Sur propia de humanos y delfines. Es la única especie de su género.
Lacazia loboi, a única espécie do gênero Lacazia, é uma levedura encontrada em águas tropicais de toda América Latina, mas é no Brasil onde ocorrem a maioria dos diagnósticos de lobomicose.[1]
Os L. loboi penetram por feridas e causam verrugas brancas ou escuras, com aparência de couve-flor, ou úlceras infiltrantes que crescem lentamente (por dias ou semanas). Geralmente aparecem nas pernas ou ouvidos. Afetam humanos e golfinhos. Pode ser diagnosticado a partir de amostra do granuloma ou nódulo, tingindo com Periodic-Acid-Schiff (PAS) ou Gomori-Grocott ou com prata de Gridley. Sao vistas ao microscópio como cadeias de leveduras ou fagocitadas por células gigantes. Pode ser removida cirurgicamente ou tratada com clofazimina.[2]
O primeiro caso de Lobomicose foi identificado por Jorge de Oliveira Lobo em 1936, no estado de Pernambuco. Anos depois recebeu diversos nomes:[1]
Lacazia loboi, a única espécie do gênero Lacazia, é uma levedura encontrada em águas tropicais de toda América Latina, mas é no Brasil onde ocorrem a maioria dos diagnósticos de lobomicose.
Lacazia loboi je grzib[1], co go ôpisoł Taborda, V.A. Taborda & McGinnis 1999. Lacazia loboi nŏleży do zorty Lacazia, rzyndu Onygenales, klasy Eurotiomycetes, grōmady Ascomycota i krōlestwa grzibōw.[2][3] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[2]
Lacazia loboi je grzib, co go ôpisoł Taborda, V.A. Taborda & McGinnis 1999. Lacazia loboi nŏleży do zorty Lacazia, rzyndu Onygenales, klasy Eurotiomycetes, grōmady Ascomycota i krōlestwa grzibōw. Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.